Νατάσα Θεοδωρίδου:”Πάντα υπάρχει χώρος στη ζωή μου για έναν άνδρα”

Στο περιοδικό Glow έδωσε συνέντευξη η Νατάσα Θεοδωρίδου και μίλησε για τη Θεσσαλονίκη, το διαζύγιό της, τη σχέση της με την Ελένη Μενεγάκη, το ενδεχόμενο ενός τρίτου γάμου, τα παιδιά της.

“Με την κα Μενεγάκη σας βλέπαμε κάποτε συνέχεια μαζί. Τελικά οι φιλίες του χώρου σας είναι μια δύσκολη υπόθεση;”
“Μα και τώρα βγαίνουμε και βρισκόμαστε. Πλέον είμαι κρυψίνους. Ίσως παλιά να έβγαινα και να φαινόταν πιο πολύ. Τώρα όχι. Φυσικά, όμως, και υπάρχουν φιλίες στον χώρο. Αν βέβαια είσαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος που δέχεσαι το ταλέντο σου ως κάτι φυσιολογικό. Δεν ξέρω και πολλούς, αλλά όλους τους υπόλοιπους τους θεωρώ δυστυχισμένους που δεν μπορούν ν’ απολαύσουν κάτι με το οποίο έχουν ευλογηθεί, να το πάνε παρακάτω και να το μεταλαμπαδεύσουν”.

“Αυτήν την περίοδο υπάρχει χώρος στη ζωή σας για έναν άντρα;”
Πάντα υπάρχει χώρος στη ζωή μου για έναν άνδρα. Φυσικά και είμαι ανεξάρτητη λόγω του ότι έχω πάρει κι ένα διαζύγιο κι όταν έρχεται το πρώτο βλέπεις πως τα καταφέρνεις. Κάνεις και το δεύτερο σε άλλη ηλικία με άλλες άμυνες, αλλά βλέπεις πως δεν έχεις ίδιες αντοχές. Παρόλ’ αυτά, τα καταφέρνω μόνη μου. Χωρίς εννοείται να λέω «τι καλά που χώρισα».

“Ένας τρίτος γάμος ή ένα ακόμα παιδί θα ήταν ένα μελλοντικό σενάριο στη ζωή σας;“
Παιδί σ’ αυτήν την ηλικία, που το παιδί μου μπορεί να κάνει παιδί, δε θα έκανα! Να γίνουμε σίριαλ; Αλλά για τρίτο γάμο… αυτό στο γεννάει ο άλλος. Αν είχα μία σχέση αυτήν τη στιγμή θα μπορούσα ν’ απαντήσω αν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου στο μέλλον. Τώρα είναι θεωρητικό…

“Πώς είναι να μεγαλώνει μια γυναίκα μόνη της δυο παιδιά;”
“Δεν είναι εύκολο ούτε, όμως, και ανέφικτο. Ένας γονιός που θέλει, μεγαλώνει τα παιδιά του κάτω από οποιοδήποτε βιοτικό επίπεδο. Είναι ωραίο που μεγάλωσαν τα παιδιά. Είναι καλά παιδιά, είμαι περήφανη γι’ αυτές. Νιώθω ότι έχω συμβάλει σε όλο αυτό που είναι τα παιδιά μου και είναι μεγάλη μου χαρά. Είμαι και μικρή μαμά, αν σκεφτείς πως η μία μου κόρη είναι 19 και η άλλη 14. Εγώ πια δεν έχω παιδιά να μεγαλώσω, δεν μ’ έχουν ανάγκη. Νομίζω πως αν λείπω είναι πιο ευτυχισμένες. Δε θεώρησα ποτέ ότι τα παιδιά πρέπει να είναι γύρω από μένα. Οι γονείς μου δούλευαν και οι δύο. Εγώ γεννήθηκα το ‘70 και από το ‘75 και μετά δούλευε η μαμά μου. Αυτό ήταν προχωρημένο για την εποχή. Όταν δουλεύει η μητέρα αλλάζει το σύστημα στο σπίτι. Λειτουργείς πιο ανεξάρτητα. Ένα παιδί μικρό που γυρίζει και μένει μόνο του στο σπίτι υποσυνείδητα αποκτά μία ανεξαρτησία. Η κόρη μου σπουδάζει στην Κομοτηνή και το θεωρώ φυσιολογικό. Ο καθένας παίρνει τον δρόμο του”.

Για την οικονομική κρίση: “Εγώ εκ πεποιθήσεως δε ζω σε όνειρο. Είμαι ρεαλίστρια και ίσως έφτιαξα έτσι τη ζωή μου, ώστε στα δύσκολα να μην παραδίδομαι και να μην αναγκάζομαι να κάνω κάτι το οποίο δε θέλω. Θα ήμουν ψεύτρα αν έλεγα πως ότι έκανα ως τώρα ήταν απόλυτα αυτό που ήθελα, γιατί είναι ζαριά. Έχω κάνει και λάθη και βήματα πίσω. Όμως σε τέτοιες περιόδους, που γίνονται ανακατατάξεις και γεννιέται μια νέα τάξη πραγμάτων, πρέπει να ‘σαι έτοιμος να τη δεχτείς. Για να προσαρμοστείς και να λειτουργήσεις χρειάζεται εγκράτεια και προετοιμασία. Κι ένας καλός επαγγελματίας συνήθως είναι προετοιμασμένος σωστά για κάτι τέτοιο χωρίς να υποστεί μεγάλο πλήγμα”.

“Θα προχωρούσατε, δηλαδή, σε κάποια επιχειρηματική κίνηση εκτός καλλιτεχνικών;”
“Όταν μαζεύεις κάποια χρήματα για την ασφάλειά σου δεν τα δίνεις οπουδήποτε. Δεν έτυχε ν’ ακούσω κάποια σοβαρή πρόταση. Μου αρέσουν, όμως όσοι τα καταφέρνουν και σε άλλα κομμάτια, αν και το θεωρώ δύσκολο. Σε όλες τις δουλειές, αν δεν είσαι εσύ από πάνω για να επιβλέπεις, είναι δύσκολο”.

Για τα νέα της επαγγελματικά σχέδια και τη συμμετοχή της στη θεατρική παράσταση της Μιμής Ντενίση: “Μια μέρα χτύπησε το τηλέφωνό μου και ήταν η Μιμή. Μου είπε πως θ’ ανεβάσει από τον Οκτώβριο μία πολύ ακριβή παραγωγή στο ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού για τη Σμύρνη. Δεν πρόκειται να παίξω, απλά θα τραγουδήσω σμυρναίικα τραγούδια -θα υποδυθώ μια σμυρνιά τραγουδίστρια της εποχής. Η ίδια έγραψε το έργο και μ’ έβαλε στο κλίμα. Ο θίασος είναι μεγάλος και οι ηθοποιοί εξαιρετικοί. Δεν έχω άγχος γιατί ναι μεν είναι ένα είδος καινούριο, αλλά εγώ θα κάνω αυτό που ξέρω. Όσον αφορά στην υποκριτική… για ν’ ασχοληθώ με κάτι πρέπει να είναι καλοστημένο. Αυτό που ξέρω να κάνω είναι να τραγουδάω. Αν μπω στα χωράφια κάποιου άλλου τότε πρέπει να νιώθω μεγάλη ασφάλεια”.