Η Νένα Χρονοπούλου αποχαιρέτησε τον Βασίλη Στεφανάκο: “τον πατέρα, τον αδερφό, το φίλο, το στήριγμα μου που χάθηκε”…

“Τι να πω; Πώς να περιγράψω τον πατέρα, τον αδερφό, το φίλο, το στήριγμα, την ανοιχτή αγκαλιά, που χάθηκε όπως συνήθως χάνονται όλοι όσοι αγαπώ από τη ζωή μου… Ξαφνικά…
Τον δολοφόνησαν λένε… Ελευθερώθηκε λέω…Για πάντα…Καλή αντάμωση, Βασίλη μου” Αυτά είναι μερικά από τα λόγια της Νένα Χρονοπούλου για τον Βασίλη Στεφανάκο.

Η ηθοποιός είχε δεσμούς στενής και αληθινής φιλίας , με τον Βασίλη Στεφανάκο που δολοφονήθηκε πριν λίγες ημέρες. Aπό το newsit, διαβάζουμε Ο Βασίλης Στεφανάκος εκτελέστηκε εν ψυχρώ στο Χαϊδάρι, λίγο μετά τις 19:00 το απόγευμα της Τετάρτης, 17.01.2018. Ο 58χρονος εκείνη τη στιγμή έμπαινε στο θωρακισμένο αυτοκίνητό του. Δυο άνδρες που επέβαιναν σε μηχανή το πλησίασαν, με τον έναν να κατεβαίνει, να ανοίγει την πόρτα του οδηγού και να «αδειάζει» μια ολόκληρη γεμιστήρα καλάσνικοφ στο κορμί του.

Η Νένα λοιπόν που πριν χρόνια είδε τον σύζυγό της να δολοφονείται με τον ίδιο τρόπο όπως ο Βασίλης Στεφανάκος μίλησε για τον δικό της Βασίλη και τον αποχαιρέτησε με τον δικό της τρόπο μέσα από το site της nena.gr

Διάβασε απόσπασμα από το κείμενό της

Θα μπορούσες και εσύ να κάνεις το ίδιο…
Τα πάντα θα μπορούσες να κάνεις αλλά έχοντας αρχές και λεβεντιά απλά κράτησες το λόγο σου, όπως άλλωστε έκανες πάντα…
Λόγος αντρίκιος, λόγος συμβόλαιο που δε χρειαζόταν χαρτιά για να τηρηθεί, δε χρειαζόταν υπογραφές για να επικυρωθεί και ούτε σφαίρες για να ακυρωθεί…
Γιατί οι δικές σου “σφαίρες” ένατι του “φονιά” θα είναι πάντα η “διαφορετικότητά” σου…
Αυτό που ποτέ κανένα καλάσνικωφ δε θα μπορέσει να δολοφονήσει…
Το είχαμε πει Βασίλη μου: “γεννήθηκες εξαίρεση, βαριά η κληρονομιά σου και η ευθύνη να αντέξει ένας άνθρωπος εξαίρεση να μείνει”, αυτό το τραγούδι το έγραψα για σένα και όταν το διάβασες ολόκληρο, δάκρυσες με πήρες αγκαλιά και μου είπες: “Είναι πολύ κολακευτικό για μένα, δε νομίζω πως μου αξίζει”…
Κι όμως ήσουν και θα είσαι πάντα η σπάνια “εξαίρεση” που χρειάζονται οι κανόνες για να επιβεβαιωθούν…

Δίκες, χιλιάδες δίκες στη ζωή σου και οι περισσότερες σε αθώωναν γιατί πολύ απλά ήταν “στημένες” υποθέσεις.
Δικογραφίες εκατοντάδων σελίδων γέμιζαν τις βιβλιοθήκες σου και όλες προσπαθούσαν να σε τυλίξουν μέσα τους… Γιατί ήσουν “επικίνδυνος” έξω !
Και ναι, ήσουν επικίνδυνος και μάλιστα πολύ, για τον απλούστατο λόγο που σε καθιστά επικίνδυνο ακόμα και σήμερα που δε μπορούμε πια να σε πάρουμε αγκαλιά…
Ήσουν και θα είσαι πάντα επικίνδυνος για κάποιους γιατί πολύ απλά, το “πολύ” σου γινόταν ο καθρέφτης τους και τους αποκάλυπτε το “λίγο” τους…
Το ήξερες, όλα τα ήξερες και όσα δεν ήξερες είχες τρόπο και τα μάθαινες, ΠΑΝΤΑ !!!