Μια τραγική και ανατριχιαστική ανάμνηση της παιδική του ηλικίας μοιράστηκε ο Νίκος Γλέλια στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Οn Time» και τη δημοσιογράφο Ρενέ Σαραντινού.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πιο χαρακτηριστικά, ο Νίκος Γκέλια μίλησε για τον θάνατο του ξαδέρφου του, στον οποίο ήταν παρών και σόκαρε με την περιγραφή του.
«Ήμασταν όλα τα ξαδέλφια στην αυλή του παππού, όπου υπήρχε μια τεράστια σιδερένια πόρτα. Πιανόμασταν όλοι από αυτή την πόρτα και ο μεγαλύτερος ξάδερφος την έσπρωχνε μέχρι το τέλος, σαν να κάνει ένα τρενάκι για λίγα δευτερόλεπτα. Σπρώξε σπρώξε, σπάνε τα καρούλια, πέφτει η πόρτα, που ήταν δυόμιση μέτρα, και αρχίσαμε όλοι να τρέχουμε. Το πιο μικρό ξαδελφάκι δεν είχε τον ίδιο δρασκελισμό με εμάς και τον πλάκωσε η πόρτα. Τότε πήγαινα στο νηπιαγωγείο, ενώ ο μικρός μου ξάδελφος ήταν τεσσάρων χρονών», είπε αρχικά ο Νίκος Γκέλια.
Ο Νίκος Γκέλια συμπλήρωσε: «Τον πλάκωσε η πόρτα. Είδα το κεφάλι του πιεσμένο από τη σιδερένια πόρτα, είχε ανοίξει το κρανίο του. Η αμέσως επόμενη εικόνα που έχω στο μυαλό μου είναι του θείου μου να κρατάει το σώμα του ξαδέλφου μου, του παιδιού του, δηλαδή, που ήταν τελείως πλακουτσωμένο, ήταν μια ευθεία το σώμα του. Είδα τη μητέρα μου δίπλα του, να κρατάει ότι είχε απομείνει από το κεφάλι, το οποίο ήταν κομμάτια κρανίου με ότι είχε απομείνει από το μυαλό. Το κρατούσε στα χέρια της κι έτρεχαν με τον θείο μου».
Ο Νίκος Γκέλια ανέφερε επίσης: «Το κεφάλι είχε κοπεί από το σώμα, δεν υπήρχε, δεν ήταν ολόκληρο. Κρατούσαν κομμάτια στα χέρια τους και οι δύο κι έτρεχαν να πάνε στο νοσοκομείο για να «φτιάξουν» το παιδί. Απίστευτο! Αυτό μου έχει μείνει ως εικόνα, που είναι πάρα πολύ ισχυρό».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ