Νίκος Πολυδερόπουλος για τον ρόλο του στο «Μαύρο Ρόδο»: «Ήρθαν οι αναμνήσεις τόσο ζωντανές, ήταν πολύ ανατριχιαστικό»

Για τα παιδικά του χρόνια, τη δυσλεξία αλλά και τον ρόλο του στην επιτυχημένη σειρά του MEGA, “Μαύρο Ρόδο” μίλησε ο Νίκος Πολυδερόπουλος στην κάμερα της εκπομπής “Πρωίαν σε είδον τη μεσημβρίαν“.

«Το όνειρό μου ήταν πάντα να γίνω τραγουδιστής. Από μικρός έχω ψυχαναγκασμό να τοποθετώ τα πράγματα στην ευθεία. Ήμουν ο χειρότερος μαθητής της τάξης και το χειρότερο παιδί για τους γονείς μου, τελείως ατίθασος», ανέφερε αρχικά ο Νίκος Πολυδερόπουλος.

«Η δυσλεξία μπορεί να είναι μέχρι και σήμερα ταμπού για κάποιους, για μένα όμως ήταν ένα μετάλλιο. Τα κείμενα που παίρνω στη δουλειά μου για να διαβάσω, τα μαθαίνω πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι ένας άλλος, γιατί μικρός είχα τη δυσλεξία και τα μάθαινα όλα απ’ έξω, για να μη συλλαβίζω και χάνω γράμματα στην τάξη», εξομολογήθηκε σε άλλο σημείο ο ηθοποιός και συνέχισε λέγοντας,

«Εμένα με βοήθησε έτσι η δυσλεξία και η ελλειμματική προσοχή, γιατί συνέχεια ασχολούμουν με κάτι άλλο κι έτσι βρήκα αυτό που μου ταιριάζει. Ας αφήσουν οι γονείς τα παιδιά τους πιο ελεύθερα, να αποφασίσουν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους. Να τα βοηθήσουν να βρουν το όνειρό τους».

Στη συνέχεια, ο Νίκος Πολυδερόπουλος αποκαλύπτει τις δυσάρεστες αναμνήσεις που του ξύπνησε ο ρόλος του στο Μαύρο Ρόδο από το τροχαίο ατύχημα που είχε με τη μηχανή του πριν χρόνια το οποίο τον είχε αναγκάσει να παραμείνει για λίγο καιρό σε αναπηρικό αμαξίδιο.

«Υποδύομαι έναν άντρα σε αναπηρικό αμαξίδιο. Μου έφερε κάποιες αναμνήσεις από το παρελθόν, που είχα ένα ατύχημα με τη μηχανή. Ενώ στην αρχή μου φάνηκε οκ, υπήρξαν στιγμές που υποτίθεται ότι μπήκα στο χειρουργείο και αυτό που βίωσα ήταν πολύ παράξενο. Ήρθαν οι αναμνήσεις τόσο ζωντανές, ήταν πολύ ανατριχιαστικό και με συντάραξε. Τουλάχιστον πέτυχε ο σκοπός της σκηνής», εξομολογήθηκε ο ηθοποιός.