“Νησί”… Ποιο θα είναι το φινάλε της τηλεοπτικής ιστορίας που καθηλώνει σχεδόν όλη την Ελλάδα ;

Ανήκετε στην κατηγορία εκείνη όλων όσων κάθε Δευτέρα βράδυ φροντίζουν να… σταματούν τον χρόνο, για να κάτσουν αναπαυτικά στον καναπέ τους και να δουν την συνέχεια της δραματικής, ερωτικής σειράς του Mega , “Το Νησί” ; Ανήκετε στην κατηγορία εκείνη όλων όσων έχουν παραδοθεί άνευ όρων στην τηλεοπτική μαγεία που τους χαρίζει η συγκεκριμένη δουλειά; Ανήκετε στην κατηγορία εκείνη των φανατικών του “Νησιού” που κοντεύουν να “πεθάνουν” από την αγωνία τους, για το ποιο θα είναι ακριβώς το τηλεοπτικό φινάλε;

Ε, για να μην αγωνιάτε άλλο, εμείς είπαμε να σας αποκαλύψουμε σήμερα, το πως ακριβώς θα πέσει η αυλαία σε αυτή την τηλεοπτική ιστορία, που φέτος έχει συναρπάσει τους πάντες !

Το μεγάλο γλέντι…

Η Μαρία, η μεγάλη κόρη του Γιώργη και της Ελένης, προσβάλλεται κι αυτή από τη λέπρα και παίρνει το δρόμο για τη Σπιναλόγκα. Αυτό είναι και το πρώτο της ταξίδι. Στο μεταξύ, εξηγεί στον Μανόλη, τον ξάδερφο του γαμπρού της, τον οποίο έχει ερωτευτεί ότι δεν μπορεί πια να γίνει τίποτα μεταξύ τους και να προχωρήσει η σχέση τους. Το γοητευτικό Μανόλη, όμως, ερωτεύεται και η αδερφή της, η Άννα. Ένας έρωτας που καταλήγει σε έναν παράνομο δεσμό με πολύ πάθος.

Το φάρμακο για τη λέπρα ανακαλύπτεται. Οι ασθενείς θεραπεύονται και εγκαταλείπουν τη Σπιναλόγκα. Στο μεγάλο γλέντι του χωριού για την επιστροφή των κατοίκων ο γιατρός Κυρίτσης εξομολογείται στην αγαπημένη του Μαρία τον έρωτά του. «Δεν υπήρξε ποτέ καμία στη ζωή μου που να με κάνει να αισθανθώ όπως εσύ. Αν δεν θέλεις να με παντρευτείς, θα φύγω και δεν θα με ξαναδείς ποτέ, δεν θα χρειαστεί να ασχοληθείς ξανά μαζί μου». Και η απάντηση της Μαρίας είναι «ναι». Αυτός ο γάμος, όμως, πριν προλάβει να γίνει… βάφεται με το αίμα μιας γυναίκας που αναστάτωσε ακόμα μία φορά τη ζωή της Μαρίας. Δεν είναι άλλη από την αδερφή της, την Άννα .

Ο Ανδρέας σκοτώνει την Άννα…

Τόσα χρόνια δεν μιλούσε κανείς για την Άννα. Μόνο κουτσομπολιά και φήμες που κανείς δεν μπορούσε να τα φωνάξει, γιατί ήταν παντρεμένη με τον πιο ισχυρό και πλούσιο άντρα της Κρήτης. Άργησε πολύ να κάνει παιδί και οι φήμες οργίαζαν. Όταν ήρθε ο ξάδερφος Μανόλης έμεινε έγκυος, από εκεί που κανείς δεν το περίμενε. Ο Ανδρέας, ο άντρας της, τα έχει καταλάβει όλα… Το βράδυ που το χωριό γιορτάζει την επιστροφή των αρρώστων από τη Σπιναλόγκα ανακαλύπτει στο κρεβάτι του ένα κόσμημα της Άννας που εκείνη ποτέ δεν συνήθιζε να φοράει, και της τα αποκαλύπτει όλα. Εκείνη γελάει γεμάτη ειρωνεία και η κακιά στιγμή δεν αργεί. Ο Ανδρέας βγάζει το όπλο του και την πυροβολεί. Ο Γιώργης κλαίει πάνω από το παγωμένο κορμί της κόρης του και αναρωτιέται γιατί; Η Μαρία ξερει το «γιατί», αλλά δεν τολμάει να του το πει.

Η κηδεία της Άννας…

Δεν γίνεται στην κεντρική πλατεία της Πλάκας, αλλά στο παρεκκλήσι στα περίχωρα του χωριού. Όλο το χωριό είναι εκεί, αλλά πουθενά η οικογένεια Βανδουλάκη. Η Μαρία γυρίζει στο σπίτι μαζί με τον πατέρα της και ανακοινώνει στο γιατρό ότι δεν μπορεί να τον παντρευτεί γιατί δεν μπορεί να αφήσει τον πατέρα της μόνο του μετά από αυτό. Εκείνος την κοιτάει στα μάτια και της λέει πως δεν θα αγαπήσει ποτέ καμία άλλη, ότι είναι όλη του η ζωή!

Τα χρόνια περνούν και ο γιατρός σκέφτεται τη Μαρία εκείνο το τραγικό βράδυ που πήρε το «ναι» από τα χείλη της, αλλά που πότε δεν κατάφερε να την κάνει δικιά του. Το αποφασίζει όμως και παίρνει μετάθεση για να είναι κοντά της. Οι δυο τους καταφέρνουν να φτιάξουν τη ζωή τους μαζί με τη μικρή κόρη της Άννας, που γνώρισε για μάνα της τη θεία της. Πόσο παράξενα παιχνίδια παίζει η μοίρα τελικά… Δεν κατάφερε να γίνει μάνα, της το στέρησε η λέπρα. Κατάφερε όμως να μεγαλώνει το παιδί της αδερφής της, που απέκτησε με τον άντρα που στέρησε από εκείνη η λέπρα!

Το τέλος…

Η Αλέξις επιστρέφει στην Αγγλία με όλες τις απαντήσεις από τη γριά πλέον Φωτεινή… Μαθαίνει τα πάντα σε αυτή την ιστορία που ξεκίνησε πριν από τόσα χρόνια και καταλαβαίνει ότι η μάνα της είναι το παιδί της Άννας και του ξάδερφου Μανόλη, τον οποίο δεν γνώρισε ποτέ της ως πατέρα! Αγκαλιά με τη μητέρα της Σοφία επιστρέφουν στην Κρήτη… έπειτα από πολλά χρόνια, χωρίς να φοβούνται το παρελθόν.

Πηγή : Λοιπόν