Νόνη Δούνια: «Εννοείται πως έχουμε περάσει μικρές κρίσεις με τον σύζυγό μου»

Η Νόνη Δούνια μίλησε στη Σάσα Σταμάτη και στη Secret για την πορεία της στην πολιτική αλλά και την προσωπική της ζωή.

Η Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας μετρά πλέον 20 χρόνια δίπλα στον σύζυγό της, Κυριάκο Μουρατίδη, ενώ όπως παραδέχεται η ίδια, ο γάμος τους έχει περάσει κρίσεις, όπως συμβαίνει και με τα περισσότερα ζευγάρια.

Με τον σύζυγό σας, Κυριάκο, πόσα χρόνια είστε μαζί; Έχετε περάσει ποτέ κρίση;

Με τον σύζυγό μου είμαστε 20 χρόνια μαζί. Αγαπάμε βαθιά ο ένας τον άλλον γι’ αυτό ακριβώς που είναι και σεβόμαστε ο καθένας τον «χώρο» και την ελευθερία του άλλου. Εννοείται πως έχουμε περάσει κάποιες μικρές κρίσεις, όπως όλα τα ζευγάρια που είναι τόσα χρόνια μαζί. Όμως, ποτέ στην κοινή μας πορεία δεν σκέφτηκα ότι κινδυνεύει η σχέση μου με τον άνθρωπό μου, η οποία είναι για μένα αδιαπραγμάτευτη.

Μιλήστε μας για τη σχέση σας με τα παιδιά σας.

Τα παιδιά μου τα λατρεύω, όπως άλλωστε κάθε μάνα τα παιδιά της. Κάνω, όπως και ο πατέρας τους, τα πάντα για να είναι καλά, ισορροπημένα και χαρούμενα. Τα αφήνω ελεύθερα να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους και να φτιάξουν τη ζωή που εκείνα επιθυμούν. Είμαι δίπλα τους σε όλα και το ξέρουν. Όμως, ταυτόχρονα, τα προτρέπω να ανοίξουν τα φτερά τους και να πετάξουν.

Είστε αυστηρή μαζί τους; Σας ασκούν κριτική στα πολιτικά θέματα;

Δεν χρειάζεται να είμαι αυστηρή μαζί τους, επειδή είναι πολύ καλά παιδιά, με ήθος, πρόγραμμα και συγκεκριμένους στόχους. Σίγουρα, τους έχει βοηθήσει σε αυτό η ενασχόλησή τους με τον πρωταθλητισμό και το παράδειγμα που τους δίνουμε με τον πατέρα τους.

Τώρα, σίγουρα, σε κάποια πράγματα, όπως τα μαθήματα του σχολείου και οι δουλειές του σπιτιού, μπορεί να κάνω κάποιες παρατηρήσεις, αλλά μέσα σε απόλυτα λογικά πλαίσια. Και εκείνα μπορεί να μου ασκήσουν κριτική. Συνήθως, βέβαια, όχι για πολιτικά θέματα, αλλά, όπως και να έχει, πάντα παίρνω σοβαρά υπόψη την άποψή τους.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής σας μέχρι σήμερα;

Η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου ήταν όταν έχασα τον πατέρα μου, στον οποίο είχα μεγάλη αδυναμία. Είναι μια απώλεια που δεν ξεπερνιέται ποτέ.