Ο Good Job Nicky για τις καταγγελίες: “Έρχεται ένας άνθρωπος και σε σκοτεινιάζει αυτόματα”

Ο Good Job Nicky ή αλλιώς Νικόλας Βαρθακούρης παρακολουθεί και εκείνος σοκαρισμένος όλα όσα συμβαίνουν στον χώρο του θεάματος με τις καταγγελίες περί σεξουαλικής παρενόχλησης. Ο γιος του Γιάννη Πάριου και της Σοφίας Αλιμπέρτη, που ακολουθεί τη δική του διαδρομή στον χώρο της μουσικής, παραχώρησε συνέντευξη στο andro.gr και στον Γιάννη Σκορδά, όπου μίλησε για το κίνημα #MeToo.

Μιας και η μητέρα σου είναι ηθοποιός, πώς αντιμετωπίζεις όλα αυτά που αποκαλύπτονται από τον χώρο της τέχνης -και όχι μόνον;

Καταρχάς, ήταν ήδη αρκετά σοκαριστικό, όταν τα βλέπαμε από μια ασφαλή απόσταση, όπως όταν έγινε το #metoo movement στην Αμερική, που απλά το παρακολουθούσαμε. Τώρα είναι, κυριολεκτικά στη γειτονιά μας. Είναι στον κύκλο μας. Είναι σοκαριστικό ότι υπάρχουν τέτοιοι σκοτεινοί τύποι που προσπαθούν να επηρεάσουν ανθρώπους που έχουν την ίδια φιλοδοξία με μένα, δηλαδή να πραγματοποιήσουν ένα όνειρο. Και θέλουν αυτό να το εκμεταλλευτούν για κάποιο δικό τους, άσχημο σκοπό. Αυτοί οι τύποι δε θα έπρεπε να υπάρχουν σε κανένα χώρο. Μου φαίνεται πάρα πολύ αδύναμο εκ μέρους τους, που πάνε να εκμεταλλευτούν έναν άνθρωπο με αυτή την ωραία, καθαρή ενέργεια μέσα του. Θα έπρεπε να ντρέπονται και δεν ξέρω αν ντρέπονται, κι αυτό με ενοχλεί.

Πώς νιώθεις για το ότι μπορεί να υπάρχει ένας μικρός κύκλος ανθρώπων από τους οποίους «περνάει» το μέλλον σου και σου κάνουν σαφές ότι για να προχωρήσεις πρέπει να περάσεις από ένα κρεβάτι, ή να υποκύψεις σε κακοποιητικές συμπεριφορές;

Σκέψου απ’ τη στιγμή που ξεκινάς να πλάθεις το όνειρο σου, είτε είναι να γίνεις ηθοποιός, τραγουδιστής, οτιδήποτε φιλόδοξο, να γυρίσει να σου πει κάποιος ότι για να το καταφέρεις αυτό υπάρχει περίπτωση, ειδικά αν είσαι γυναίκα, να δεχθείς μια παρενόχληση που μπορεί να σε στιγματίσει σε ακραίο βαθμό. Και να μη μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτό. Επειδή μπορεί αυτό που ονειρεύεσαι να ακυρωθεί, επειδή δεν υπέκυψες. Το παιδί που θα βρεθεί σε αυτή τη θέση, θα χάσει την αθωότητα του με μια μόνο πρόταση. 

Δηλητηριάζει πέρα από τα μυαλά, και την διαδικασία.

Αυτό συμβαίνει, γιατί οι καλλιτέχνες είμαστε πολύ συναισθηματικά όντα και είναι ένα όνειρο που το καλλιεργείς από πολύ μικρή ηλικία. Δε φεύγει αυτή η παιδικότητα, η αθωότητα, αυτό το «εγώ θέλω να καλυτερέψω τον κόσμο με το έργο μου». Κι έρχεται ένας άνθρωπος και σε σκοτεινιάζει αυτόματα. Το θεωρώ από τις μεγαλύτερες αμαρτίες. Αυτή τη στιγμή μπορεί να απωθούμε ανθρώπους από την τέχνη. Ένα αγοράκι ή ένα κοριτσάκι που τώρα βλέπει ειδήσεις, μπορεί να απωθείται παρακολουθώντας τι συμβαίνει. Απ’ την άλλη ίσως να είναι η καλύτερη επιλογή να απωθήσεις έναν άνθρωπο από αυτό το χώρο, αν όντως κινδυνεύει να πέσει σε τέτοιους ανθρώπους.

Ποιες είναι οι συμπεριφορές που θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητες για τον σύγχρονο άντρα;

Νομίζω ότι όλα συνοψίζονται στα εξής: αλληλεγγύη και αλληλοσεβασμός. Πάλι, είναι ουτοπικό σενάριο να το νιώθουν όλοι. Όμως, είναι κάτι που θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο, το να έχεις αρχές όσον αφορά την αλληλεγγύη και αλληλοσεβασμό προς τον συνάνθρωπό σου, είτε είναι γυναίκα είτε άνδρας. Να μην σε επηρεάζει με κανέναν αρνητικό τρόπο η ελευθερία του άλλου να εκφραστεί. Να σέβεσαι με τον ίδιο τρόπο που θα ήθελες να σε σέβονται.

Φωτογραφίες: Michail Androulidakis.