Ο Αιμίλιος Χειλάκης συγκλονίζει: “Είχα όγκο στη βάση του κρανίου. Όταν μπήκα στο χειρουργείο…”

Ο Αιμίλιος Χειλάκης ανήκει στην κατηγορία των ηθοποιών που δεν επιδιώκουν να απασχολούν τα Μέσα με την προσωπική τους ζωή και δεν δίνουν συχνά συνεντεύξεις. Ωστόσο, όταν το κάνουν μιλούν για όλους και για όλα χωρίς ενδοιασμούς και δεύτερες σκέψεις.

Κάνοντας μια εξαίρεση αυτή τη φορά, ο αγαπημένος πρωταγωνιστής παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εφημερίδα “Τα Νέα” και την δημοσιογράφο Ζωή Λιάκα κάνοντας μια συγκλονιστική εξομολόγηση.

Μεταξύ άλλων, αποκάλυψε για πρώτη φορά το άγνωστο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε, όταν διαγνώστηκε με όγκο στη βάση του κρανίου, στο δύσκολο χειρουργείο που έκανε, αλλά και τον γιατρό που τον φρόντισε, τον οποίο δεν θα ξεχάσει ποτέ.

Θέλετε να μου πείτε γι’ αυτό;

“Στα 41 μου χρόνια έκανε μια πάρα πολύ σοβαρή εγχείρηση. Είχα έναν όγκο στη βάση του κρανίου. Την παραμονή της Πρωτογρανιάς του 2012, παθαίνω διπλωπία. Ο οφθαλμίατρος μου είπε “τρέξε τώρα στον νευροχειρούργο”, ο οποίος με τη σειρά του μου είπε για τον όγκο. Ετοιμαζόμουν να κάνω “Οιδίποδα” το καλοκαίρι. Εκείνη τη στιγμή ο εαυτός σου ζητάει, για να επιζήσει, έναν απολογισμό. Γίνεται αυτόματα, χωρίς να το θες. Μέσα σε 35 ημέρες έκανα την εγχείρηση αφού έστειλα τις εξετάσεις σε Γερμανία, Καναδά, Ιαπωνία και Ολλανδία για να δω τι ακριβώς είναι. Ήταν μια σωτήρια κίνηση.

Γιατί;

Εκεί βρήκα τον Χρήστο Γεωργαλά -ένα μαγικό παιδί- στο οποίο χρωστάω τη ζωή μου. Είναι καθηγητής Ενδοσκοπικής Χειρουργικής Βάσης Κρανίου στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ. Για την εγχείρηση όλοι οι νευροχειρούργοι μου έλεγαν ότι ήταν πάρα πολύ δύσκολη, πολύ επίπονη και πανάκριβη. Σχεδόν 200.000 ευρώ μου έλεγαν ότι θα κόστιζε. Ο Χρήστος μου είπε ότι ήταν πολύ εύκολη εγχείρηση, πολύ απλή και ότι θα μπορούσα να φύγω σε δύο ημέρες από το νοσοκομείο. Επίσης, υπολόγιζε δύο μήνες χρόνο ανάρρωσης, ενώ οι άλλοι μου έλεγαν ότι θα συνέλθω έπειτα από έναν χρόνο. Σε αυτές τις 35 ημέρες που άκουγα τις διάφορες γνώμες από παντού και πριν φτάσει η άποψη του Χρήστου, άρχισα να σκέφτομαι διάφορα.

Πείτε μου μια σκέψη.

Όταν μπήκα στο χειρουργείο και ενώ με προετοίμαζαν, του λέω: “Θέλω να σου πω ότι μέχρι τώρα έχω ζήσει μια πλήρη ζωή. Τα περισσότερα πράγματα από αυτά που ήθελα να κάνω τα προσπάθησα. Άλλα έγιναν, άλλα δεν έγιναν. Μην έχεις κανένα άγχος”. Βλέπω τα μάτια του να γυαλίζουν. Ύστερα από δύο ημέρες και αφού πήγαν όλα καλά, μου λέει: “Πρώτη φορά στη ζωή μου είδα ασθενή να ηρεμεί τον χειρουργό”. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ”