“Ο Δημήτρης Λιγνάδης ήταν συνήθως σε σημαντικές θέσεις, ενώ εμείς ψάχναμε για δουλειά”

Μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας στον Νίκο Νικόλιζα και την εφημερίδα Espresso.

Μεταξύ άλλων, ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε στον Δημήτρη Λιγνάδη, σημειώνοντας ως «άδικη» την επίθεση που έγινε στο σωματείο από την υπερασπιστική γραμμή του γνωστού ηθοποιού-σκηνοθέτη. «Νιώθω αμηχανία, όμως από την άλλη μεριά, η άδικη επίθεση που έγινε στο σωματείο μας, από την υπερασπιστική γραμμή του κ. Λιγνάδη, μας έκανε να απορήσουμε. Όμως, η αγάπη που εκδηλώθηκε από τεράστιο πλήθος κόσμου μού δημιούργησε συναισθήματα αγάπης – όχι δικαίωσης, γιατί πάντα ήξερα τι είμαι και ποιος είμαι- και ζεστασιά. Δεν ένιωσα ούτε αγανάκτηση, ούτε θυμό.

Το ότι η υπερασπιστική γραμμή του κ. Λιγνάδη μίλησε με απαξιωτικά λόγια για σένα μήπως, τελικά συσπείρωσε τον κόσμο;

Βεβαίως. Αυτή η άδικη επίθεση που έγινε, έκανε ακόμα και τον τελευταίο ηθοποιό που είχε ενδοιασμό για το σωματείο μας να γραφτεί. Και ήρθαν ακόμα και οι παλιοί καλλιτέχνες που δεν είχαν καμία ανάγκη να εγγραφούν. Και όμως γράφτηκαν.

Με ποιον φερόμενο θύτη στενοχωρήθηκες περισσότερο;

Με όλους, πάρα πολύ. Δεν περίμενα άνθρωποι της δικής μας γενιάς ότι θα προκαλούσαν τόσο σοβαρά προβλήματα στη νεότερη γενιά, η οποία είναι και φτωχοποιημένη και αγωνίζεται με πολλή αγάπη για το θέατρο.

Όταν άκουγες παρασκηνιακά κάποια πράγματα για κάποιους ανθρώπους, πίστευες ότι μπορεί και να είναι αλήθεια;

Εγώ όπως και πολλοί συνάδελφοί μου, είχα ακούσει για μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα ότι είχαν μία περίεργη συμπεριφορά. Κοινώς, κάποιοι ήταν «πέφτουλες». Κανένας δε μπορούσε να φανταστεί ότι είχαν φτάσει σε ακρότητες. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, που είχε θεωρηθεί να είναι φυσιολογικό φαινόμενο, και το είχαμε αποδεχτεί φυσιολογικά όλοι, και λόγω της εξουσίας και λόγω των συνθηκών που είχα δημιουργηθεί – και από τα κανάλια που τους έδιναν πάρα πολλά χρήματα, αυτό τους έκανε να πιστεύουν ότι είναι κάτι παραπάνω από τους άλλους! Αυτό παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Ποιος έδωσε σε όλους αυτούς το έναυσμα για να αποκτήσουν πολύ μεγάλη εξουσία; Όταν έγιναν τα ιδιωτικά κανάλια!

Ας πούμε, ο κ. Λιγνάδης δούλεψε πολύ περισσότερο σε κρατικά θέατρα και λιγότερο στα ελεύθερα θέατρα, που σημαίνει κάποια σιγουριά, χωρίς να υπάρχει άγχος να ψάχνει συνεχώς για εργασία…

Αυτό που ξέρω εγώ είναι ότι ο κ. Λιγνάδης ήταν συνήθως σε σημαντικές θέσεις, ενώ εμείς, οι περισσότεροι ηθοποιοί δηλαδή, ψάχναμε για δουλειά. Αυτό δεν είναι κακό, αν σου προσφέρεται η εργασία. Στο θέατρο, όπως και σε πολλούς άλλους χώρους, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν περισσότερες γνωριμίες, που ελίσσονται. Ο Δημήτρης, λοιπόν, ήταν από αυτούς τους τυχερούς ανθρώπους, που, από τότε που βγήκε, συνήθως ήταν σε θέσεις, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων!