Ο Γιώργος Σαμπάνης μιλάει για τις πληγές του

Πολλοί τον αποκαλούν «εργοστάσιο παραγωγής επιτυχιών». Εκείνος λέει πως δεν κυνήγησε ποτέ την επιτυχία. Μπορεί. Κι ίσως αυτό να είναι τελικά το μυστικό του Γιώργου Σαμπάνη.

«Δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί και το πώς μου συμβαίνει επιτυχία που μου λες, όμως θεωρώ ότι κάνουμε καλές επιλογές. Ό,τι έχει να κάνει με τις εμφανίσεις μου, είμαι πολύ προσεκτικός. Φέτος είμαι και πάλι στο Acro, σε έναν χώρο με καλαισθησία και έχουμε πολύ καλή αισθητική. Αυτό κυνηγάω να το έχω και στα τραγούδια μου. Προφανώς, αυτό γίνεται δεκτό και αγαπητό από τον κόσμο και γι’ αυτό με στηρίζει. Δοξάζω τον θεό γι’ αυτό που βιώνω και ζω στη δουλειά μου”, λέει στον Αλέξανδρο Πρίφτη και το Down Town Κύπρου.

Στην προσωπική σου ζωή;
Επίσης! Είμαι πολύ χαρούμενος κι ευτυχισμένος. Είμαι άνθρωπος που μοιράζεται τα συναισθήματά του. Δίνει αγάπη και θέλει να παίρνει αγάπη. Μου αρέσει να μοιράζομαι.

Πόσο εύκολο είναι όμως να μοιράζεις τον χρόνο και τον χώρο σου σε συναδέλφους σου στη δουλειά; Φέτος έχεις στο πρόγραμμά σου την Τάμτα και την Ευρυδίκη.
Είναι πολύ ωραία να μοιράζω τον χρόνο μου στη σκηνή με άλλους συναδέλφους. Είναι χαρά μου. Τόσο η Τάμτα, όσο και η Ευρυδίκη είναι άνθρωποι που τους έχω αγαπήσει πια. Άλλωστε, σε ένα πρόγραμμα έξι περίπου ωρών, δεν μπορείς να τραγουδάς μόνο εσύ. Είναι πολύ κουραστικό. Κι από την άλλη, κάποιος που έχει έρθει κι έχει πληρώσει, δεν μπορεί να ακούει μόνο μία φωνή. Σε ένα τόσο μεγάλο μαγαζί, πρέπει να υπάρχει η ξεκούραση, αλλά και το σωστό μοίρασμα.

Τα τελευταία χρόνια τα κομμάτια σου είναι αρκετά εσωτερικά, έντεχνα. Κάνοντας μια τέτοια επιλογή, δεν αποκλείεις όμως μια άλλη μεγάλη μερίδα κοινού, πιο mainstream;
Μπορεί, αλλά εγώ κάνω αυτό που νιώθω. Ποτέ δεν γράφω ένα τραγούδι με συνταγή – ιδιαίτερα αυτά που λέω εγώ. Ποτέ δεν γράφω για να κάνω επιτυχία ή σουξέ. Τα τραγούδια μου τα νιώθω και τα λέω επειδή δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Και σε αυτό με στηρίζει πολύ και η cobalt music, που δεν με πιέζει να κάνω το «ένα» ή το «άλλο». Κάνω ό,τι θέλω. Αυτό, άλλωστε, είχαμε συμφωνήσει και με την ΕλεάναΒραχάλη: να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Γι’ αυτό κι ο κάθε δίσκος μας, όπως το «Μόνο εξ επαφής» κάνει περίπου ενάμιση χρόνο να βγει.

Ωστόσο, γράφεις και λαϊκά κομμάτια που τα δίνεις στη Βανδή, στη Θεοδωρίδου, στον Κιάμο, στον Μαζωνάκη, στον Ρέμο. Λίγο αντιφατικό δεν είναι αυτό;
Όχι. Στους άλλους καλλιτέχνες δίνω αυτά που δεν μπορώ να πω εγώ. Αγαπώ το λαϊκό τραγούδι και το εκτιμώ πολύ. Δεν δίνω ποπ ή ροκ κομμάτια στους άλλους συναδέλφους μου, αλλά πιο λαϊκά, σε καλλιτέχνες που εκτιμώ τη φωνή και τον χαρακτήρα τους.

Υπήρξε περίοδος στη ζωή σου που δεν είχες αγάπη από κανέναν;
Υπήρξε, ναι. Εντάξει, πάντα είχα κι έχω την αγάπη από την οικογένειά μου. Όμως τότε δεν τη χρειαζόμουν από εκείνους, αλλά από ένα άλλο πρόσωπο.

Ο έρωτας σε ισορροπεί ή σε αναστατώνει;
Με ισορροπεί, νομίζω. Μου κάνει πολύ καλό. Κοίτα, είμαι από τη φύση μου χαρούμενος κι αισιόδοξος άνθρωπος. Οπότε, πάντα έβλεπα τον έρωτα με χαρά. Ως κάτι ευχάριστο. Κι ας έχει γκρεμούς.

Τους γνώρισες;
Από πολύ κοντά. Έχω φάει κι εγώ τα μούτρα μου στον έρωτα (γελάει). Έπαθα κι έμαθα.

Τι έμαθες;
Το σπουδαιότερο όλων: να αγαπώ. Οι πληγές που έχω με έκαναν πιο ώριμο, πιο δυνατό, πιο έμπειρο, με έκαναν να αισθάνομαι. Οι πληγές μου είμαι εγώ! Τις έχω αγαπήσει πια και τους χρωστάω πολλά.

Μεγαλώνοντας είσαι πιο κοντά στο συμβατικό μοντέλο, οικογένεια-γάμος;
Αυτό θα το πω πρώτη φορά, νομίζω πως είμαι. Ναι! Γενικά είμαι ένας άνθρωπος απρόβλεπτος, που στο μυαλό του υπάρχουν μόνο μουσικές. Αλλά εμένα μου αρέσει και ο γάμος και τα παιδιά. Και αυτό θα γίνει παράλληλα με τη μουσική μου πορεία. Αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι μπορεί να γίνει ακόμα και σύντομα! Δεν αποκλείω το σενάριο να κάνω άμεσα οικογένεια!

Σε προηγούμενη συνέντευξή μας, μου είχες πει ότι θαυμάζεις πολύ τη σύντροφό σου, Άννα. Ο θαυμασμός είναι σημαντικός για σένα;
Ναι, αλλά ακόμα πιο σημαντική είναι η εμπιστοσύνη. Αυτή είναι το παν. Να υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη. Οτιδήποτε άλλο, είναι προσβλητικό. Κάνουμε ένα επάγγελμα που ακούγονται πολλές ράδιο αρβύλες και ψέματα.

Πότε αποκαθηλώνεται μία σύντροφος στα μάτια σου;
Όταν καταλάβω ότι δεν μπορεί να αγαπήσει. Δέχομαι τα πάντα από έναν άνθρωπο, αλλά απορρίπτω τη συναισθηματική αναπηρία. Όταν δω ότι ο άλλος είναι ανίκανος να αγαπήσει, τότε φεύγει από τη ζωή μου. Είναι κενοί άνθρωποι, αναίσθητοι και δεν τους θέλω στη ζωή μου.

Εσύ πηγαίνεις με τα χέρια πάντα ανοιχτά;
Πάντα! Χωρίς άμυνες, χωρίς τίποτα. Όπως σου είπα, τις αγαπάω τις πληγές μου, γι’ αυτό και δεν τις μετανιώνω. Όταν φτάνεις στην αγάπη, νιώθεις ένα με το σύμπαν. Το κλειδί για να το πετύχεις είναι να αφαιρέσεις κάθε εγωισμό από πάνω σου.