Δεν ήταν λίγες οι αντιδράσεις που προκάλεσε ο Πέτρος Τατσόπουλος με τα σχόλια που έγιναν στο facebook του, για τον Κολοκοτρώνη. Ο ίδιος απαντάει στο TLIFE για όλα όσα έγιναν, πώς ξεκίνησαν, τις απειλές που δέχεται για τη ζωή του και σχολιάζει το άρθρο της Έλενας Ακρίτα…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
“Η Έλενα έχει δίκαιο όταν λέει ότι θα πρέπει να προσέχει κανείς πού λέει κάτι αλλά της απαντάω ότι μία κοινωνία που θα πρέπει να προσέχουμε τι λέμε, πώς το λέμε, πού το λέμε για να μην το πάρει κανείς φασίστας και το διαστρεβλώσει και το
στοχοποιήσει δεν είναι μία κοινωνία που θα ήθελα να ζήσω εγώ προσωπικά.
Στην προσωπική μου σελίδα γράφτηκε ένα αστείο το οποίο δεν ήταν καν δικό μου, ήταν μία απάντηση σε ένα αστείο. Το να το πάρει κάποιος, να το διαστρεβλώσει, να το πλαστογραφήσει, γιατί για κάτι τέτοιο πρόκειται… Έσβησαν τα στοιχεία του συνομιλητή και το παρουσίασαν ως δήλωσή μου. Όλα αυτά είναι ποινικά κολάσιμα σε όλες τις χώρες εκτός από την αγαπημένη μας πατρίδα. Πρώτα απ’όλα παραβίασαν προσωπικά δεδομένα και μετά έγινε και πλαστογράφηση για να με δώσουν προς στοχοποίηση. Αυτό που μπορούμε μόνο να κάνουμε είναι να “κλείσουμε” όλους τους τοίχους μας, να κλειστούμε στο σπίτι μας και να μιλάμε ψιθυριστά. Εγώ δεν έχω σκοπό να κάνω κάτι τέτοιο. Ιδίως όταν αστειεύομαι κιόλας και ούτε καν δημόσια.
Επί μία εβδομάδα αυτό το καλαμπούρι όπως εκατομμύρια καλαμπούρια ανταλάσσονται ιδιωτικά στο Facebook καθημερινά, δεν το πρόσεξε κανείς. Επί μία εβδομάδα λοιπόν κανένας δεν ασχολήθηκε γι’αυτό περιμένανε να δούνε το δεύτερο επεισόδιο κι όταν είδαν ότι δεν τους έδινε πάτημα που περιμένανε ότι θα βρουν, ανασύρανε από τη ναφθαλίνη και το έκαναν πρωτοσέλιδη δήλωση. Λες κι εγώ θα έλεγα ότι το 1821 που υπήρχε η ποινή του θανάτου στην Αγγλία, όχι στην Ελλάδα που τους έκαναν κιμά τους ομοφιλόφιλους, θα έλεγα σοβαρά ότι είχε αρραβωνιαστεί άντρα ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Λοιπόν αυτή η γελοιότητα η οποία μου κόστισε δεκάδες απειλές θανάτου και αναρίθμητα mail… Μου λένε θα σε κάνουμε φέτες, θα σε “λιανίσουμε” κλπ. Ένας ξέμπαρκος από αυτούς να πιστέψει τα ίδια του τα λόγια, μπορεί να έχω πρόβλημα.
Η αστυνομία τι να μου κάνει; Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αναγνωρίσει τις απειλές. Η δίωξη του ηλεκτρονικού εγκλήματος τις ξέρει αυτές τια απειλές δίοτι μετά από αιτήσεις εκατοντάδων φίλων μου το facebook μου κατέβηκε, δεν έχω δική μου σελίδα αυτή τη στιγμή. Γράφω μέσα από τη σελίδα της γυναίκας μου. Αν θελήσει η δίωξη σαφώς και μπορεί να φτάσει και να δει ποιος με απείλησε αλλά δεν ξέρω αν θα μπει στον κόπο πριν συμβεί κάτι… Ξέρετε δεν έχουμε τόσο υψηλού επιπέδου προληπτική αστυνομία, διότι αυτές οι απειλές δεν μπορούν να ξεχωριστούν ποιες είναι σοβαρές και ποιες αστείες πριν εκδηλωθούν. Δεν φοβάμαι ότιθα γίνει κάτι οργανωμένο, φοβάμαι περισσότερο την αντίδραση κάποιου μεμονομένου ανθρώπου. Η δημοσιοποίηση των απειλών περιορίζει την πιθανότητα να συμβεί κάτι.
Αυτό που έγραψε η Έλενα το βρήκα εξαιρετικά καλοπροαίρετο… Είναι φίλη μου, διάβασε το πρώτο μου βιβλίο όταν ήμουν 18 χρονών. Συμφωνώ μαζί της ότι ο χώρος του facebook είναι ένας χώρος που μπορεί κάλλιστα κάποιος να τον εκμεταλλευτεί αν θέλεις… Από την άλλη όμως μια σελίδα που μπορούν να τον βλέπουν μόνο οι φίλοι μας, μας απαντάνε οι φίλοι μας, διαγράφονται αμέσως όσοι δεν συμφωνούν μαζί μας, είναι κάτι που εμένα δεν με ενδιαφέρει… Δηλαδή αν είναι να φτάσω στο σημείο να γράφω μόνο καλημέρα και καληνύχτα αγαπούλα μου γιατί μπορούν να μου το παρακολουθούν φασίστες δεν με ενδιαφέρει… Καλύτερα να μην έχω καθόλου facebook. Δεν ξέρω αν θα το ξανανοίξω! Αν είναι να έχω μια σελίδα και πλακώσουν πάλι οι “κατσαρίδες” μάλλον δεν με ενδιαφέρει καθόλου να έχω…”
Δες τι έγραψε η Έλενα Ακρίτα στο site aixmi που αρθογραφεί…
Ενώ ξεκινάει ειρωνικά και μιλάει για gossip και για δήθεν σχέσεις μεταξύ άλλων ηρώων, συνεχίζει:
“Χαμός με την εκπομπή του ΣΚΑΙ «1821». Και κυρίως με την απάντηση που έδωσε ο Πέτρος Τατσόπουλος στο χιουμοριστικό σχολιάκι «φίλου» του στο facebook που έλεγε πως ο Κολοκοτρώνης ήταν gay κι είχε γκόμενο. Εκεί λοιπόν ρίχνει την φοβερή ατάκα ο Τατσόπουλος: «Δεν είχε γκόμενο, ήταν αρραβωνιασμένος!»
Ε, ρε γλέντια ελληνορθόδοξα κι επαναστατικά! Ένα μόνο σας λέω! Αν γκουγκλάρετε «Τατσόπουλος Κολοκοτρώνης» θα σας βγάλει 16.700 αποτελέσματα. Χαμός στις εφημερίδες, χαμός στο διαδίκτυο! Ένας εμφύλιος πόλεμος, ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του! Άλλοι υπερασπίζονται, άλλοι βρίζουν, άλλος σιδερώνει την κουκούλα της Κου Κλουξ Κλαν, άλλος θυμάται ότι πριν 100 χρόνια ήταν τροτσκιστής… Η τσιτατολογία δίνει και παίρνει! Κι ο Τατσόπουλος δικαιολογήθηκε πως «έκανα χιούμορ με τους φίλους μου στο facebook». Όπα! Όπα! Το πρώτο φάουλ!
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Τον Τατσόπουλο τον γνωρίζω χρόνια. Μου είχε φέρει να διαβάσω το πρώτο του βιβλίο όταν ακόμα ήταν ένα μάτσο δακτυλόγραφα. Μετά χαθήκαμε… Μια φορά στα 10 χρόνια, λέγαμε ένα «γεια». Όταν αποφάσισα να κάνω προφίλ στο facebook μου έστειλε αίτημα και γίναμε «φίλοι».
«Φίλοι» σε εισαγωγικά, ρε συ Πέτρο. «Φίλοι» σε εισαγωγικά, ρε αγόρι μου! Όταν στα προφίλ μας έχουμε από 5.000 νοματαίους, αυτοί δεν είναι φίλοι μας: Επειδή έτσι τους αποκάλεσε δηλαδή ο Mark Zuckerberg, κι έγινε δισεκατομμυριούχος, μην μασάμε κι εμείς γιατί θα τρελαθούμε ομαδικώς. Φίλοι μας είναι 3-4 άτομα – άντε 5 αν είσαι κωλόφαρδος. Είναι αυτοί που τους ξέραμε κι από χτες, που βρισκόμαστε, τηλεφωνιόμαστε, τους νοιαζόμαστε. Που κάναμε μαζί φαντάροι, ρε παιδί μου: Άντρες και γυναίκες!
Πλάκα με τα φιλαράκια, Πέτρο, άλλο σημαίνει: «Είμαι σπίτι μου, πίνω τις μπίρες μου και κάνω χαβαλέ με τους κολλητούς μου». Το fb είναι δημόσιο βήμα, μανάρι μου. ΔΗΜΟΣΙΟ ΒΗΜΑ, πώς να στο κάνω λιανά; Προσέχεις τι γράφεις, πως το γράφεις, σε ποιον το γράφει… και ποιος σε γράφει στην τελική…
Εγώ λοιπόν, δεν σου καταλογίζω δόλο, ύποπτες ανατρεπτικές προθέσεις, ανθελληνισμό, μισαλλοδοξία και όλα τα συναφή που σου χρέωσαν οι φασίστες. Βλακεία σου καταλογίζω, Πέτρο! Βλακεία κι επιπολαιότητα! Πρώτα, από όλα γιατί το χιουμοράκι τύπου «ο αρραβωνιαστικός του Κολοκοτρώνη» παραπέμπει σε σπυριάρη 15χρονο – σκάρτα! Δεν είναι ανατρεπτικό, δεν είναι αιρετικό, είναι απλώς σαχλό! Μια χαζομάρα και μισή! Και δεν στην είχα, ρε γαμώτο! Μπορεί να μην τρελαίνομαι για τα βιβλία σου, μπορεί να μην σ’ έχω μες την καρδιά μου, αλλά τη σαχλίτσα δεν στην είχα! Καθόλου όμως!
Από κει και πέρα, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΠΟΨΗ, κάτι τελευταίο: Το γεγονός ότι πλακώσαν τα χακεράκια στον τοίχο σου, σου κλέψανε τους κωδικούς με αποτέλεσμα να σε βρίζει χυδαία ο κάθε πικραμένος κι εσύ να μην μπορείς να απαντήσεις – ε, ΑΥΤΟ εγώ το θεωρώ τον άκρατο φασισμό. Και μέχρι το Σάββατο που μπήκα τελευταία φορά, είδα ακόμα την ίδια κατάσταση. Όλοι μαζί να λιθοβολούν έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να απαντήσει! Εδώ, ναι, μαζί σου, Πέτρο!
Για όλα τα άλλα, σου αφιερώνω το τραγούδι που άνοιγε το πρόγραμμα πριν τον χορό του Ζαλόγγου: «Άστο να πάει, άστο – άστο, πονάει άστο!»…”
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ