Οι δύσκολες ώρες της Δέσποινας Καμπούρη – Η αποβολή πριν τη γέννηση του 2ου παιδιού

Πριν λίγους μήνες υποδέχτηκε με τον σύζυγό της Βαγγέλη Ταρασιάδη το δεύτερο κοριτσάκι της και η Δέσποινα Καμπούρη λάμπει από ευτυχία. Η γνωστή δημοσιογράφος μάλιστα, μιλά ανοιχτά για αυτό το θαύμα της ζωής και για πρώτη φορά αποκαλύπτει πως πριν τη γέννηση της δεύτερης κόρης είχε μια αποβολή.

Με αφορμή, τις δύσκολες ώρες που πέρασε η Σίσσυ Χρηστίδου, μετά την αποβολή λίγο πριν τον πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης, η Δέσποινα θυμήθηκε τις δικές της δύσκολες στιγμές και για πρώτη φορά περιγράφει στο blog της στο Mothersblog, το Γολγοθά που έζησε.

“Έχω δύο παιδιά αλλά έχω υπάρξει έγκυος τρεις φορές. Είμαι σίγουρη ότι τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, δεν σοκάρεστε. Άλλωστε όλοι γνωρίζουμε ότι οι αποβολές -δυστυχώς- είναι συχνό φαινόμενο. Για την γυναίκα που το βιώνει όμως, είναι πάντα ένα σοκ και μία τεράστια θλίψη…

Την Κυριακή το απόγευμα, αφού έβαλα τις μικρές για ύπνο, ξάπλωσα στον καναπέ και χάζεψα για λίγο στα social media. Το μάτι μου έπεσε σε μία ανάρτηση – ανακοίνωση του Θοδωρή Μαραντίνη για την άτυχη έκβαση της τρίτης εγκυμοσύνης της Σίσσυς. Για λίγα δευτερόλεπτα νόμιζα ότι δεν διαβάζω καλά. Έπρεπε να διαβάσω τρεις φορές το μήνυμα για να καταλάβω τι είχε συμβεί. Είναι από αυτές τις εξελίξεις που δε θες να πιστέψεις ότι είναι αληθινές. Μπήκα ασυναίσθητα στα παπούτσια της Σίσσυς. Ξύπνησαν μέσα μου δυσάρεστες μνήμες.”, ανέφερε χαρακτηριστικά.

Και συνέχισε: “Η δεύτερη εγκυμοσύνη ήρθε σχετικά αργοπορημένα με την πρώτη. Πέρασα το άγχος και το στρες που περνούν οι γυναίκες που προσπαθούν εναγωνίως να κάνουν παιδί παρότι είχα ήδη την Έλενα. Έκανα εξετάσεις, απογοητεύτηκα με διάφορα αρνητικά τεστ, απόρησα, αγχώθηκα… πέρασα από πολλά στάδια μέχρι που ένα πρωί μετά από 8 μήνες προσπαθειών, επέστρεψε το χαμόγελο στα χείλη μου. Το τεστ ήταν θετικό και τα ξέχασα όλα μονομιάς…

Οι πρώτες αιματολογικές εξετάσεις ήταν απογοητευτικές… Ήθελα τόσο πολύ να πω τα νέα στην Έλενα και στους φίλους μου για να χαρούν, αλλά κάτι μέσα μου με σταματούσε. Ένιωθα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά αλλά δεν μπορούσα να το εξηγήσω.

Ο επόμενος υπέρηχος θα ήταν καθοριστικός. Ξύπνησα από νωρίς το πρωί, ετοίμασα την Έλενα για το σχολείο και παράλληλα προσευχόμουν από μέσα μου να πάνε όλα καλά… Φτάσαμε στο Ρέα και λίγο πριν μπούμε στην αίθουσα ο Βαγγέλης μου έδωσε ένα φιλί «Όλα θα είναι καλά, θα δεις!».
Η εικόνα του εμβρύου στο μόνιτορ με έκανε να απορήσω. Το σχήμα του ήταν περίεργο. Δεν έμοιαζε με αυτά που ξέρουμε. «Κάτι δεν πάει καλά γιατρέ. Το βλέπω!». Ο Βαγγέλης μου έσφιξε το χέρι. Υπήρχε μία βασανιστική σιωπή μέσα στο δωμάτιο. Δεν μιλούσε κανείς. «Θα ακούσουμε την καρδιά;», επέμενα. Κανένας ήχος, καμία απόκριση. Μόνο σιωπή. «Δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπωρούμε το κορίτσι». Τα λόγια του εμβρυολόγου έσπασαν την ενοχλητική ησυχία. «Δυστυχώς κυρία Καμπούρη. Δεν υπάρχει καρδιακός παλμός…».

Το δωμάτιο άδειασε μαγικά. Δεν έμεινε κανείς μέσα. Μόνο ο Βαγγέλης κι εγώ. Και θλίψη. Απέραντη θλίψη. Δεν βγήκε λέξη από το στόμα μας. Μόνο αγκαλιαστήκαμε”, εξομολογήθηκε.

Τρεις μήνες μετά κατάφερε να μείνω και πάλι έγκυος και τώρα το ζευγάρι είναι στα καλύτερά του με τα δυο κορίτσια του…