Από την εποχή του 1938, που ο Ορσον Ουέλες διέκοψε τη ραδιοφωνική εκπομπή του για να μεταδώσει την είδηση πως εξωγήινοι καταλαμβάνουν την Αμερική (με αποτέλεσμα όλοι οι Αμερικάνοι να βγουν αλλόφρονες στους δρόμους), μέχρι τη δεκαετία του ’80, που μία ραδιοφωνική παραγωγός κατάφερε να προκαλέσει τον απόλυτο πανικό στην Αθήνα με την είδηση πως το νέφος έχει ξεπεράσει τα όρια του συναγερμού και πως οι πάντες θα πρέπει να μην ξεμυτίσουν από τα σπίτια τους, οι φάρσες δεν έπαψαν ποτέ να είναι της μόδας! Μία μόδα που στις μέρες τείνει να γίνει και μανία, καθώς είναι όλο και περισσότεροι οι παρουσιαστές τόσο στην τηλεόραση όσο και στο ραδιόφωνο που υποκύπτουν στη γοητεία της !
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι γίνεται όταν μια φάρσα φτάσει στο σημείο να οδηγήσει τα θύματά της στα όρια, ακόμα και στην αυτοκτονία; Αυτό συνέβη πρόσφατα στην Αγγλία με την περίπτωση της νοσοκόμας που αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή της, καθώς δεν κατάλαβε ότι επρόκειτο για ραδιοφωνική φάρσα και έδωσε στη δημοσιότητα πληροφορίες για την εγκυμοσύνη της Δούκισσας του Κέιμπριτζ, Κέιτ!
Στη φάρσα, λοιπόν, πρέπει να υπάρχουν όρια και κανόνες; «Εννοείται πως στη φάρσα πρέπει να υπάρχουν όρια και κανόνες, πως οφείλεις να προστατέψεις το “θύμα” σου και να διαφυλάξεις προσωπικά δεδομένα», λέει στο «TV Εθνος» ο… μετρ του είδους, Γιώργος Μητσικώστας, και συνεχίζει: «Προσωπικά, ποτέ μου δεν θέλησα να κάνω φάρσες σε απλούς υπαλλήλους, σε γραμματείς, σε ιδιαιτέρες, σε τηλεφωνήτριες. Οσες φορές θέλησα να κάνω φάρσα, προσπάθησα να φτάσω ψηλά, προσπάθησα να φτάσω απευθείας στο “θύμα” μου.
Οταν εκανα, π.χ., το ’80, φάρσα στον Λαλιώτη ή στον Πολύδωρα, ο στόχος μου δεν ήταν να μιλήσω με τη γραμματέα τους στο υπουργείο. Δεν σηκώνεις το τηλέφωνο κι όποιον πάρει ο χάρος. Γιατί να στοχοποιηθεί μια απλή τηλεφωνήτρια, που απλώς κάνει τη δουλειά της; Για να κάνεις μια φάρσα πρέπει να είσαι πολύ καλά διαβασμένος, να έχεις μια ωριμότητα για να χειριστείς την όλη κατάσταση και φυσικά να ξέρεις καλά, επαναλαμβάνω, το “θύμα” σου. Ισως και όλα αυτά που είπα να είναι και οι λόγοι που ποτέ και κανείς δεν μου έχει ζητήσει να μη βγάλω στον αέρα τη φάρσα που του έχω κάνει, γιατί θεωρώ πως ποτέ δεν ξέφυγα από τα όρια. Και κυρίως, από τα όρια που είχα μέσα μου»!
Την άποψη του Γιώργου Μητσικώστα συμμερίζεται απόλυτα και ο Χρήστος Φερεντίνος, κατά συρροή φαρσέρ, με το «Μπαμ» που έγραψε ιστορία:«Ο κυριότερος κανόνας για μένα είναι να σέβεσαι πάντα το “θύμα” σου. Οταν σέβεσαι τον άλλον, ελαχιστοποιείς τις πιθανότητες του να βγει η κατάσταση εκτός ορίων. Εννοείται πως στις φάρσες πρέπει να υπάρχουν κόκκινες γραμμές, οι οποίες όμως δεν μπορούν να υπάρξουν στη σάτιρα. Στη φάρσα επιβάλλονται», λέει και επισημαίνει: «Το θέμα για μένα δεν είναι να γελοιοποιήσεις τον άλλον, αλλά να διακωμωδήσεις κάτι που είναι δομημένα λάθος. Το θέμα είναι μέσα από τη φάρσα σου να μην διακωμωδήσεις το “θύμα” σου, αλλά το πώς μπορεί να είναι δομημένο ένα ολόκληρο σύστημα. Πριν από κάθε φάρσα, πρέπει να υπάρχει πολύ σωστή προετοιμασία. Πρέπει η ομάδα που έχει αναλάβει να τη στήσει, να μπορεί να προβλέψει τα πάντα, ώστε να μπορεί να αντιδράσει αστραπιαία, ό,τι κι αν συμβεί.»
Στην πορεία του, όμως, υπήρξαν και πιο ακραίες αντιδράσεις: «Ναι, γιατί καλά είναι όλα αυτά που λέμε, όμως ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις σε τι φάση θα πετύχεις τον άλλον. Αυτές, λοιπόν, τις περιπτώσεις, τις σεβαστήκαμε με τους συνεργάτες μου απόλυτα, γι’ αυτό και δεν τις είδατε ποτέ να
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ