Όλγα Κεφαλογιάννη: “Γυμνάζομαι για να… μπορώ να τρώω”

Φυσικά και στον ενικό. Η ευγένεια δεν προσδιορίζεται πάντα με το αν χρησιμοποιούμε ενικό ή πληθυντικό. Αλλα πράγματα μας κάνουν ευγενείς ή αγενείς. Είναι και ο τρόπος που προσεγγίζουμε πάντα έναν άνθρωπο. Εμένα πρέπει να σου πω ότι πολλοί μου μιλάνε στον ενικό και μου αρέσει ιδιαίτερα αυτό. Δείχνει ότι υπάρχει εγγύτητα με τον κόσμο. Πάμε λοιπόν.

Πάρα πολύ χαρούμενη. Και ως πρώην υπουργός Τουρισμού, αλλά και ως Αθηναία, που αγαπάει την πόλη της και θέλει να τη βλέπει να φωτίζεται. Συμβολίζει πολλά αυτός ο χώρος. Ελληνική επένδυση, μέσα στον καιρό της κρίσης, κόντρα στις αντιξοότητες, κόντρα στο ρεύμα της απαισιοδοξίας. Εκμεταλλεύονται την άνοδο του τουρισμού τα προηγούμενα χρόνια και δίνουν ζωή στο κέντρο της πόλης. Είναι μια σημαντική επένδυση τόσο σε οικονομικό όσο και σε συμβολικό επίπεδο. Και, φυσικά, ο χώρος είναι πανέμορφος.

Αυτή η κυβέρνηση είναι η χειρότερη που έχουμε δει κατά τη Μεταπολίτευση, από όλες τις απόψεις. Δεν το λέω μικροκομματικά, το λέω όπως το βιώνουν οι πολίτες στην καθημερινότητά τους. Μπορεί να συναντήσεις ανθρώπους οι οποίοι ψήφιζαν Νέα Δημοκρατία και να σου πουν: «Πότε θα πάμε σε εκλογές, για να φύγουν αυτοί που μας κυβερνάνε;», αλλά αυτό που θα δεις πιο έντονα είναι ανθρώπους που πίστεψαν τον Τσίπρα, ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, και, πλέον, είναι τρομερά απογοητευμένοι. Και αυτοί ενδεχομένως να είναι πιο έντονα επικριτικοί με αυτή την κυβέρνηση αυτή τη στιγμή. Η αλήθεια είναι ότι την πρωτοβουλία των κινήσεων την έχει ο πρωθυπουργός. Αρα, επειδή δεν υπάρχει μπροστά μας κάποιο συνταγματικό ή άλλο κώλυμα, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι, όσο και να λέμε ότι θέλουμε εκλογές, όσο και αυτό να είναι και αίτημα της κοινωνίας, ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας έχει στα χέρια του το «χαρτί» των εκλογών.

Νομίζω ότι και αυτός ο μύθος του κ. Τσίπρα, ότι δηλαδή θα πάει σε μια συνολική επαναδιαπραγμάτευση, έχει καταρρεύσει. Αυτό που έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, και εκεί η Νέα Δημοκρατία μπορεί να κάνει τη διαφορά, είναι ότι μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και στους πολίτες της χώρας και στους δανειστές. Οτι, δηλαδή, θα έχουν μια αξιόπιστη κυβέρνηση, η οποία θα μπορεί να φέρει σε πέρας τις μεταρρυθμίσεις και να διαμορφώσει ένα πρόγραμμα που δεν θα είναι τόσο πολύ εις βάρος των πολιτών. Αρα, ξεκινάμε με το ότι θα αναστρέψουμε αυτό το πολύ αρνητικό κλίμα για την κυβέρνηση της χώρας. Βεβαίως, από εκεί και πέρα, είναι και το πώς υλοποιείς ένα πρόγραμμα και τι στοχεύσεις έχεις, γιατί έχουμε πει πάρα πολλές φορές ότι αυτή η εμμονή στην υπερφορολόγηση είναι πολιτική απόφαση της κυβέρνησης. Εμείς λέμε «λιγότεροι φόροι, αλλά περικοπή δαπανών, μεταρρυθμίσεις, ιδιωτικοποιήσεις και, βεβαίως, έμφαση στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας», για να μπορέσουμε να ξαναπάρουμε μπροστά ως οικονομία.

Νομίζω ότι καλύτερος φίλος του Σόιμπλε από τον Τσίπρα δεν υπάρχει. Και ο στενός του συνεργάτης, στην πρώτη φάση τουλάχιστον, ο Βαρουφάκης, πριν από λίγο καιρό, είπε ότι το σχέδιο του Β. Σόιμπλε για την Ελλάδα ήταν να ρίξει την κυβέρνηση Σαμαρά. Ποιος τον βοήθησε όντως να πετύχει το σχέδιό του; Ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας, μη ψηφίζοντας τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και πηγαίνοντας τη χώρα στις εκλογές. Από εκεί και πέρα, αυτά τα δύο χρόνια ο κύριος Τσίπρας και ο κύριος Καμμένος έχουν ψηφίσει όλα αυτά τα επαχθή μέτρα τα οποία ήθελε ο Β. Σόιμπλε και είχε αρνηθεί σε πολλές περιπτώσεις να υιοθετήσει η κυβέρνηση Σαμαρά.

Θα σου πω ξεκάθαρα ότι όποιος ασχολείται με την πολιτική δεν μπορεί να μην έχει και φιλοδοξίες, αλλά το πιο σημαντικό είναι, αυτή την περίοδο ειδικά, να έχεις τη βασική φιλοδοξία να είσαι χρήσιμος για την πατρίδα σου. Σε πολλές χώρες στο εξωτερικό, χώρες φιλελεύθερες, θέτουν ξανά το θέμα της αγάπης για την πατρίδα. Δεν πιστεύω ότι αυτό είναι κακό. Ενας νέος πατριωτισμός είναι αναγκαίος και πιστεύω ότι αυτό πρέπει να είναι και η φιλοδοξία καθενός από εμάς που ασχολούμαστε με τα κοινά.

Εχει χτυπήσει το καμπανάκι της μητρότητας;

Για μένα δεν υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα για μια γυναίκα από το να γίνεται μητέρα. Είναι κάτι που το θαυμάζω, το να βλέπω γυναίκες που και να έχουν τα παιδιά τους και να συνεχίζουν να είναι δραστήριες στα επαγγελματικά τους. Μου αρέσει πολύ που έχω δύο αδελφές και είναι και οι δύο πολύ αφοσιωμένες μανούλες. Η αδελφή μου η Χριστίνα έχει τέσσερα παιδάκια και η Δανάη τρία. Οπότε έχω επτά ανίψια, τα οποία υπεραγαπώ. Από εκεί και πέρα, το αν η καθεμιά από εμάς θα γίνει μάνα έχει να κάνει και με πολλά άλλα θέματα και αυτό είναι κάτι το οποίο σε μένα δεν έτυχε.

Αισθάνομαι ότι τα τρομερά ανίψια που έχω είναι παιδιά μου. Με έναν τρόπο έχω υιοθετήσει τα ανίψια μου, με την έννοια ότι θέλω να είμαι κοντά τους, να τους δίνω κάτι διαφορετικό. Είμαι η θεία τους που κάνει κάτι διαφορετικό από ό,τι κάνουν οι μαμάδες τους. Μαζί τους είμαι τελείως χαλαρή και αυθόρμητη. Με βλέπουν σαν να μην είμαι μεγάλη. Με τη θεία Ολγα πάντα τα πράγματα είναι πολύ πιο χαλαρά και γίνεται χαμός. Ερχονται σπίτι και τα αφήνω και το διαλύουν όλο. Μια ανιψιά μου μού μοιάζει πολύ. Να φανταστείς πιο πολύ μοιάζει σε μένα παρά στην αδελφή μου. Οταν μας βλέπουν στον δρόμο, μου λένε: «Κόρη σας είναι;».

Θα σου έλεγα ότι υπάρχει ακόμα μια προκατάληψη για τη γυναίκα στην πολιτική. Ακόμα και τώρα είναι πολύ πιο δύσκολο για μια γυναίκα να επιβληθεί -και στην πολιτική- για αυτό που είναι, για την αξία της και την αποτελεσματικότητά της, διότι πάντα θα κοιτάνε κάποια άλλα πράγματα και θα υπάρχουν σχόλια για το φύλο της, παρά για τη δουλειά της.

Ειδικά στις αρχές άκουγα αρκετά, αλλά ακόμα και εκεί επιβάλλεσαι με τον τρόπο σου. Οχι πάντα με την αυστηρότητα. Πολλές φορές τούς «τη λες» λίγο χαριτωμένα και μαζεύονται.

Γυμνάζομαι από μικρή, αλλά μη φανταστείς. Εγώ, πρώτα από όλα, είμαι Ταύρος. Μου αρέσει το καλό φαγητό, η καλή ζωή. Δεν υπάρχει περίπτωση να πω ότι θα κάνω δίαιτα ή ότι θα στερηθώ πράγματα που μου αρέσουν. Γυμνάζομαι για να μπορώ να τρώω. Αλλιώς δεν θα γυμναζόμουν (γέλια).

Θα έλεγα ότι το πιο περίεργο πράγμα που άκουσα ήταν από έναν συνάδελφό μου, ο οποίος ήταν κοντά σε μένα στην ηλικία και μου είχε πει καθαρά ότι, κατά τη γνώμη του, η πολιτική δεν είναι για τις γυναίκες. Με είχε σοκάρει. Ο ίδιος, όμως, πολλά χρόνια μετά με παραδέχτηκε και για τη δουλειά που είχα κάνει στο υπουργείο Τουρισμού, αλλά και για τη στάση που έχω κρατήσει όλα αυτά τα χρόνια.

Αυτό που μου λες τώρα με κάνει να νιώθω άβολα. Το να αισθανθώ ότι μπορεί κάποιος να με παρακολουθεί με μια κάμερα, να με βγάλει φωτογραφία ή κάποιο βιντεάκι αρχίζει και γίνεται μια υπερβολική για μένα δέσμευση στην προσωπική μου σφαίρα. Είμαστε δημόσια πρόσωπα, άρα ξέρουμε ότι εκτιθέμεθα. Από την άλλη, πρέπει να μπορούμε να αισθανθούμε ότι έχουμε και τις προσωπικές μας στιγμές και ότι δεν υπάρχει πάντα ένα μάτι κάποιου που θα τις παραβιάσει. Δεν υπάρχει σε αυτό σεβασμός στην Ελλάδα, ούτε θα τρέχω να κρύβομαι, από την άλλη όμως θα ήθελα να σεβαστούν κάποιες προσωπικές στιγμές μου. Πολλές φορές, που είμαι με τα ανίψια μου, δεν μπορώ να σκέφτομαι ότι κάποιος θα μας βγάλει φωτογραφίες και δεν θα μπορώ να προστατεύσω τους δικούς μου ανθρώπους.

Οταν είδες τον εαυτό σου εξώφυλλο στα περιοδικά με το μπικίνι πώς αισθάνθηκες;

Δεν μπορώ να σου πω ότι ήμουν και πολύ χαρούμενη. Με είχαν βρει σε μια παραλία που ούτε καν μπορούσα να το φανταστώ. Είναι οι στιγμές που θες να χαλαρώσεις, που θες να είσαι ο εαυτός σου και δεν μπορείς να είσαι πάντα σε επιφυλακή, μήπως κάποιος σε παρακολουθεί. Είναι αυτό το κομμάτι που σε ρωτάνε συνήθως: Τι θυσιάζεις; Θυσιάζεις το ότι δεν μπορείς να είσαι ανέμελος.

Από την αρχή που έφυγε ο πατέρας μου μού έλεγαν όλοι «μετά από ένα διάστημα θα τον αισθάνεσαι παντού δίπλα σου» και αυτό είναι κάτι που είναι σχεδόν μαγικό. Ναι μεν σου λείπει ως φυσική παρουσία, από την άλλη όμως αισθάνεσαι ότι είναι πάντα κοντά σου, γιατί σου έχει μάθει τόσο πολλά πράγματα και σε έχει κάνει να αισθάνεσαι τόσο δυνατή, που αυτή η αγάπη του και η ευχή του σε ακολουθούν παντού. Οσα χρόνια κι αν περάσουν, η πίκρα της απώλειας δεν φεύγει. Μου λένε πολλές φορές: «Ο πατέρας σου θα ήταν υπερήφανος για σένα, θα σε συμβούλευε». Δεν είναι αυτό που σου λείπει, είναι να έχεις τον πατέρα σου. Ο άνδρας που πάντα σε αγαπούσε.