Όλγα Κεφαλογιάννη: Που την απαθανάτισε ο φακός του TLIFE; Φωτογραφίες

Με αφορμή την παράσταση Photograph51 η οποία είναι βασισμένη στην αληθινή ιστορία της Ροζαλίντ Φράνκλιν, πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα 9/1 μια ανοιχτή συζήτηση με τίτλο «Αν δεν ήταν γυναίκα», με την Όλγα Κεφαλογιάννη να δίνει το «παρών» μεταξύ άλλων.

Η ομιλία αυτή έλαβε χώρα στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν. Εκεί, η ηθοποιός που ενσαρκώνει την Ροζαλίντ Φράνκλιν, Λένα Δροσάκη μαζί με πέντε ακόμη γυναίκες που έχουν παλέψει και διακριθεί σε διαφορετικούς επαγγελματικούς τομείς, συζήτησαν για το τι καλείται να αντιμετωπίσει τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο μια γυναίκα σήμερα, απλώς και μόνο… επειδή είναι γυναίκα.

Ανάμεσα στις γυναίκες αυτές, βρέθηκε και η βουλευτής Όλγα Κεφαλογιάννη, με τον σύζυγό της, Μίνω Μάτσα.

Η Όλγα Κεφαλογιάννη άλλωστε έχει μιλήσει για τον κοινωνικό ρατσισμό που έχει δεχθεί από συναδέλφους της απλώς και μόνο επειδή ήταν γυναίκα, τον ηλικιακό ρατσισμό που βιώνει μια γυναίκα που κάνει παιδιά μετά τα 40 όπως εκείνη, αλλά και τις δυσκολίες μέχρι να καταφέρει να αποκτήσει τα παιδιά της.

«Ιδιαίτερα στην αρχή της πολιτικής μου καριέρας, αντιμετώπισα αρκετά φαινόμενα διαχωρισμού από συναδέλφους και όχι μόνο. Επέμενα πολύ για να με αντιμετωπίζουν ως ίση. Δεν ξέρω αν το πέτυχα στο ακέραιο, πάντως εξακολουθώ να το διεκδικώ» είχε πει σε συνέντευξη που είχε δώσει στο περιοδικό Glow. 

Ωστόσο, αυτή δεν ήταν η μόνη δυσκολία που έχει αντιμετωπίσει καθώς έχει μιλήσει ανοιχτά και για τις προσπάθειες που έκανε μέχρι να καταφέρει να αποκτήσει τα δυο δίδυμα παιδάκια της καταφεύγοντας στη μέθοδο της εξωσωματικής.

«Νομίζω πως είναι αυτονόητο ότι όταν προσπαθείς και δεν συμβαίνει αυτό που το επιθυμείς τόσο πολύ, από ένα σημείο και μετά η απογοήτευση είναι τόσο μεγάλη που έχεις μια αίσθηση απώλειας και πολλές φορές απογοητεύεσαι τόσο πολύ που δεν θες να συνεχίσεις άλλο. Και όμως βλέπεις τελικά ότι στη ζωή δεν πρέπει να το βάζεις ποτέ κάτω.

Έκανα εξωσωματική και αυτό δεν είναι ταμπού για την κοινωνία μας. Όχι μόνο δεν είναι αλλά πρέπει να το λέμε κιόλας γιατί ενδεχομένως κάποιοι άνθρωποι να το βλέπουν ακόμα ως ένα θέμα που μπορεί να μην τολμούν να το προσπαθήσουν. Και να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς. Είναι ένα ζήτημα το οποίο και πρακτικά και οικονομικά έχει ένα κόστος» έχει δηλώσει στην εκπομπή Super Κατερίνα.

Και δεν είναι μόνο αυτά, καθώς η Όλγα Κεφαλογιάννη έχει αναφερθεί και στον ηλικιακό ρατσισμό που μπορεί να βιώσει μια γυναίκα όταν αποφασίζει να κάνει παιδί μετά τα 40, όπως εκείνη.

«Η μητρότητα δεν έχει ηλικία. Σε εποχές που οι γυναίκες εργάζονται και καταξιώνονται σε επαγγελματικούς στίβους, κερδίζοντας θέσεις και επαγγελματικές περγαμηνές ο ρόλος της μητέρας έρχεται τη στιγμή που η ίδια το θέλει» έχει πει στο Πρώτο Θέμα.

Δες παρακάτω τις φωτογραφίες που εξασφάλισε το TLIFE και ο Πέτρος Χόντος από την εκδήλωση, «Αν δεν ήταν γυναίκα»:

Λίγα λόγια για την παράσταση Photograph51

Η αληθινή ιστορία της Ρόζαλιντ Φράνκλιν, της ερευνήτριας που τον Μάιο του 1952 κατάφερε πρώτη να αποτυπώσει σε μία φωτογραφία το ανθρώπινο DNA, ανοίγοντας το δρόμο στις εντυπωσιακές ιατρικές ανακαλύψεις, φάρμακα, θεραπείες και εμβόλια που έχουν γίνει σήμερα κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Όλοι  οι συνεργάτες της Ρόζαλιντ έγιναν διάσημοι, πήραν Νόμπελ, αποτελούν σήμερα σημεία αναφοράς στην επιστημονική έρευνα. Η Ρόζαλιντ όμως όχι. Ίσως γιατί δεν πρόλαβε. Ίσως γιατί η ίδια δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τη δόξα. Ίσως επειδή ήταν γυναίκα.

Ένα έντονα πολιτικό μα και ταυτόχρονα ιδιαίτερα ευαίσθητο έργο γύρω από την κοινωνική ευθύνη της σύγχρονης επιστήμης, γύρω από τον αγώνα μιας γυναίκας να βρει ισότιμη θέση σε μια ανδροκρατούμενη κοινότητα, γύρω από την αφοσίωση του επιστήμονα σε ένα ευρύτερο όραμα που μπορεί να δικαιολογήσει ακόμα και την αυτοθυσία του προς χάριν της κοινής προόδου, και εν τέλει γύρω από την αυθεντικότητα του χαρακτήρα και την αναζήτηση του νοήματος στη δημιουργία και στην προσφορά. Ένα ιστορικό πρόσωπο και μια αληθινή ιστορία προς σκέψη, ανάλυση και περαιτέρω συζήτηση.

Το Photograph51 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο αναλόγιο του STAGE International Script Competition το 2008, όπου και απέσπασε το 1ο βραβείο, έκανε πρεμιέρα το 2010 στη Νέα Υόρκη αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές και πλήθος διακρίσεων, για να μεταφερθεί το 2015 στο Noel Coward Theatre του Λονδίνου, δίνοντας την ευκαιρία στη Νικόλ Κίντμαν να ενσαρκώσει την Φράνκλιν και να λάβει πολλά και σημαντικά βραβεία Α΄ Γυναικείου Ρόλου.

Στην Ελλάδα παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο ιστορικό Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00, α έως 4 Απριλίου 2023.

Φωτογραφίες: Πέτρος Χόντος