Π. Βλαντή: “Είμαι εξαρτημένη από τον σύντροφό μου. Δεν μπορώ τα “μέτρια” σε μια σχέση”

Η Παναγιώτα Βλαντή μιλάει στο περιοδικό Hello για την αποχή της από την τηλεόραση, τον σύντροφό της, τον γάμο που ονειρεύεται και την μητρότητα.

Που βρισκόταν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο που δεν την βλέπαμε στην τηλεόραση;
Στο σπίτι μου (γέλια).Ήταν μια κακή συγκυρία , καθώς μου προτάθηκαν μια θεατρική και μια κινηματογραφική δουλειά, αλλά δεν έγιναν τελικά, λόγω της οικονομικής δυσχέρειας. Έτσι, έμεινα εκτός. Διάβασα, ταξίδεψα -όσο μπορούσα-, μαγείρεψα. Ήθελα να δω φίλους και να ασχοληθώ περισσότερο με την οικογένειά μου που την είχα παραμελήσει.

Η τηλεόραση την αγάπησε. Εκείνη;
Εγώ νομίζω την αγάπησα πιο πολύ. Μου έλειψε ο φακός και είμαι πολύ χαρούμενη που θα κάνω μαι νέα ταινία. Το σενάριο έγραψαν οι Βασίλης Ρίσβας και Δήμητρα Σακαλή, που έκανα και τα “Μαύρα μεσάνυχτα”. Πρόκειται για μια απίστευτη μαύρη κωμωδία και πραγματεύεται την Ελλάδα του σήμερα και της κρίσης. Τα γυρίσματα θα ξεκινήσουν τον Ιούνιο ή τον Σεπτέμβριο.

Την ενδιαφέρει ο γάμος και η κοινωνική αποκατάσταση;
Θεωρώ ότι κοινωνικά έχω αποκατασταθεί. Κάθε άνθρωπος, που δουλεύει πολύ νέος κι έχει κερδίσει τη ζωή μόνος του, είναι κοινωνικά αποκατεστημένος. Δηλαδή, έχω ανάγκη από ένα σύντροφο για να με αποκαταστήσει; Εγώ θέλω ένα σύντροφο για να υπάρξω, όχι να με αποκαταστήσει. Και ξέρετε κάτι; Είναι πιο δύσκολο να είσαι με ένα άνθρωπο για πολλά χρόνια, να μη σε δένουν παιδιά και γάμος, αλλά να είσαι εκεί στα δύσκολα, από το να είσαι παντρεμένος και να λες “τώρα δεν μπορώ να φύγω από το γάμο γιατί έχω τα παιδιά”. Προς θεού, δεν είμαι αρνητική στο γάμο. “Γάμο” έχω έτσι κι αλλιώς με τον σύντροφό μου. Και τα μυστήρια μου αρέσουν, κι αν έκανα μυστήριο θα ήθελα κάτι ανάλαφρο με θαλασσινή αύρα. Με πολλούς φίλους που θα τους μαγειρέψω εγώ. Έτσι θα είχε νόημα για μένα.

Φαντάζεται τον εαυτό της μαμά;
Φυσικά! Δεν θα ήθελα σε δέκα χρόνια από σήμερα να είμαι μόνη με ότι αυτό συνεπάγεται. Θέλω να είμαι περιστοιχισμένη από κόσμο. Το έχω σκεφτεί και το παιδί….. Ξέρω ότι ως άνθρωπος δίνομαι πολύ. Είμαι δοτική και θέλω να φροντίζω τους γύρω μου. Είμαι “μαμά” σε αυτό. Δεν ξέρω αν είναι καλό το μαμαδίστικο στοιχείο μου, αλλά το έχω.

Πώς είναι στα προσωπικά της;
Μπαίνω στο “βλέμμα” του άλλου και ξεχνάω ποια είμαι. Το οποίο, βέβαια, είναι και λάθος γιατί “κρέμεσαι” από τον άλλο. Και κάποια στιγμή όλα τα πράγματα τελειώνουν και μένεις μετέωρη…. Να είμαι επτά χρόνια μαζί του, χωρίς να “κρέμομαι”. Με αυτό που λέω εννοώ την εξάρτηση. Εγώ δεν θα μπορούσα να είμαι αλλιώς σε μια σχέση. Δεν μπορώ τα μέτρια ή να μην υπάρχει ένταση. Τα μέτρια με “σκοτώνουν”.

Διάβασε περισσότερα στο Hello που κυκλοφορεί