Σε κατανυκτική ατμόσφαιρα, κάθε περιοχή της Ελλάδας γιορτάζει την περίοδο του Πάσχα με τον δικό της, ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο. Η Ανάσταση του Θεανθρώπου γιορτάζεται διαφορετικά από γωνιά σε γωνιά της Ελλάδας, με τους κάτοικους να τηρούν τα έθιμα αναλλοίωτα κάθε χρόνο.
Αυτά είναι μερικά από τα πιο γνωστά και πιο αξιοπερίεργα έθιμα της χώρας μας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ρουκετοπόλεμος στο Βροντάδο
Το πιο γνωστό έθιμο με βαρελότα, ρουκέτες και βεγγαλικά, λαμβάνει χώρα στο πανέμορφο και γραφικό χωριό της Χίου, Βροντάδο. Ο ουρανός γεμίζει με χρώματα όταν η καμπάνα των εκκλησιών σημάνει την Ανάσταση του Χριστού. Οι συμμετέχοντες του εθίμου εφοδιάζονται με τον απαραίτητο εξοπλισμό και περιμένουν με ανυπομονησία να επιδοθούν στη μάχη των ρουκετών.
Σύμφωνα με την παράδοση, η συνήθεια αυτή ξεκίνησε επί Τουρκοκρατίας, όταν οι Χριστιανοί κάτοικοι ήθελαν να δείξουν στους Τούρκους πώς γιορτάζουν οι ορθόδοξοι την Ανάσταση. Όποιος βρεθεί εκείνες τις μέρες στη Χίο, θα αντικρίσει ένα μαγευτικό και εντυπωσιακό θέαμα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αερόστατα στο Λεωνίδιο
Βδομάδες πριν, τα παιδιά του Λεωνιδίου προετοιμάζονται για την πτήση των αερόστατων που συνηθίζουν να κάνουν το βράδυ της Ανάστασης. Μετά το Χριστός Ανέστη, ο φωτεινός ουρανός γεμίζει με έξτρα αστέρια, ενώ παράλληλα το ευαγγέλιο διαβάζεται και στην τσακώνικη διάλεκτο.
Τα κανάτια της Κέρκυρας
Μπότηδες λένε οι ντόπιοι τα κανάτια εκείνα με το λεπτό στόμιο, που ρίχνουν από τα μπαλκονάκια τους το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Το έθιμο αυτό με τα κανάτια γίνεται κατά την Πρώτη Ανάσταση και είναι όλα σε χρώμα κόκκινο, ενώ μέσα περιέχουν νερό. Λίγο νωρίτερα, στην εκκλησία της Παναγιάς των Ξένων έχει γίνει τεχνητός σεισμός, σαν αναφορά στον σεισμό που έγινε σύμφωνα με την Βίβλο στον τάφο του Ιησού, ενώ στην συνέχεια, οι κερκυραϊκές φιλαρμονικές κυκλοφορούν στην πόλη παίζοντας εύθυμα εμβατήρια. Εάν παρευρεθείς στην πόλη της Κέρκυρας και δεις από κοντά το έθιμο, μην ξεχάσεις να πάρεις ένα κομμάτι από τα σπασμένα κανάτια, καθότι λέγεται πως φέρνει τύχη!
Λευκά περιστέρια στην Ζάκυνθο
Κατά την Πρώτη Ανάσταση, απελευθερώνονται άσπρα περιστέρια από τον ιερέα ενώ οι νοικοκυρές ρίχνουν πήλινα κανάτια από τα μπαλκόνια, όπως στην Κέρκυρα. Το Ευαγγέλιο της Ανάστασης ψάλλεται με τον ιδιαίτερο «μουσικό» τρόπο της Επτανησιακής παράδοσης, ενώ η Αναστάσιμη ακολουθία πραγματοποιείται το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου μόνο στον Άγιο Μάρκο. Οι υπόλοιπες εκκλησίες αρκούνται στο χαρμόσυνο χτύπημα της καμπάνας και πραγματοποιούν την ακολουθία το πρωί της Κυριακής.
Αγώνας δρόμου στην Αράχωβα
Διπλή γιορτή για την Αράχωβα, καθώς η γιορτή του Αγίου Γεωργίου που πέφτει παραδοσιακά κοντά στο Πάσχα γιορτάζεται με το ίδιο πάθος που επιδεικνύουν οι ντόπιοι για την Ανάσταση. Έτσι, ανήμερα του Πάσχα, ξεκινά η περιφορά της εικόνας του Αγίου Γεωργίου, οι γηραιότεροι κάτοικοι ξεκινούν από την Εκκλησία και πραγματοποιούν τον αγώνα της ανηφόρας υπό τη συνοδεία μουσικής. Παράλληλα, έχουν ετοιμαστεί οι λάκκοι σε κάθε γειτονιά, όπου ανάβουν οι φωτιές που θα υποδεχθούν δεκάδες αρνιά – τόσα, ώστε λέγεται πως αν κάποιος δει από μακριά την Αράχωβα, νομίζει πως το χωριό έχει πάρει φωτιά.
Η αναπαράσταση των Παθών στην Πάρο
Αν και η Πάρος αποτελεί από μόνη της ιδανικό προορισμό όλες τις εποχές του χρόνου, το Πάσχα ιδιαίτερα πραγματοποιείται στο νησί το μοναδικό έθιμο της αναπαράστασης των Παθών κατά την περιφορά του Επιταφίου στα ορεινά χωριά Μάρπησσα, Μάρμαρα, Πρόδρομο, Λεύκες και Άσπρο Χωριό. Καθώς ο Επιτάφιος περνά τα δρομάκια των νησιών κάνει συνολικά 15 στάσεις στις οποίες αναπαριστώνται ζωντανά εικόνες των Παθών του Χριστού. Παιδιά ντυμένα Ρωμαίοι στρατιώτες ή μαθητές του Χριστού αναβιώνουν σκηνές από την είσοδο στα Ιεροσόλυμα, τον «Μυστικό Δείπνο», το μαρτύριο της Σταύρωσης, ενώ σε κάθε μία από αυτές τις στάσεις φωτίζεται εντυπωσιακά και ένα σημείο του βουνού. Το βράδυ του Σαββάτου το έθιμο κορυφώνεται με την αναπαράσταση της Ανάστασης μέσα σε μία εκθαμβωτική ατμόσφαιρα χιλιάδων κεριών και αμέτρητων πυροτεχνημάτων που φωτίζουν μαγευτικά τον ουρανό του Αιγαίου.
Ο Ζαφείρης στην Ήπειρο
Σε όλη την Ήπειρο, αλλά και σε πολλά μέρη της Μακεδονίας, την Κυριακή του Πάσχα, αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της άνοιξης αναβιώνει το έθιμο του Ζαφείρη. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα παιδικό παιχνίδι στο οποίο ένα παιδί υποδύεται τον Ζαφείρη και παριστάνει το νεκρό, ενώ τα υπόλοιπα μαζεύουν λουλούδια, χλόη και φύλλα και τον στολίζουν, ενώ παράλληλα τον μοιρολογούν κρατώντας καλάμια αντί για λαμπάδες. Αφού τελειώσει το μοιρολόι, όλα τα παιδιά μαζί φωνάζουν Σήκου Ζαφείρη, Σήκου! και ο νεκρός ανασταίνεται από το στολισμένο με λουλούδια κρεβάτι του και κυνηγά φωνάζοντας και γελώντας τα υπόλοιπα πιτσιρίκια. Αυτός που θα πιάσει ο Ζαφείρης, γίνεται την επόμενη χρονιά νεκρός.
Μπουλούκια στην Καλαμάτα
Ο διαγωνισμός των «μπουλουκιών» στην πόλη της Καλαμάτας πηγάζει από τους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821. Οι διαγωνιζόμενοι με παραδοσιακές ενδυμασίες και οπλισμένοι με σαΐτες, δηλαδή με χαρτονένιους σωλήνες γεμάτους μπαρούτι, επιδίδονται σε σαϊτοπόλεμο, στο γήπεδο του Μεσσηνιακού με τη συμμετοχή εκατοντάδων ντόπιων και επισκεπτών. Επίσης, το βράδυ του Μ.Σαββάτου πραγματοποιείται το έθιμο του συχώριου, δηλαδή όλοι όσοι έχουν πεθαμένους συγγενείς φέρνουν στην εκκλησία ψητά, κρασί και ψωμί, τα οποία έχει διαβάσει ο παπάς και τα προσφέρουν στους επισκέπτες και στους κατοίκους του νησιού.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ