Τσουγκρίζουμε αβγά, ανταλλάζουμε ευχές, τρώμε μαγειρίτσα… Αν οι γνώσεις σου για τα πασχαλινά έθιμα που λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα περιορίζονται μόνο σε αυτές τις γνώσεις, καιρός να μάθεις περισσότερα! Συγκεντρώσαμε για εσένα όλα τα ενδιαφέροντα έθιμα σε κάθε άκρη της Ελλάδας και φυσικά τις παραδοσιακές κανάτες στην Κέρκυρα. Ιδού, μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα έθιμα που αναβιώνουν κάθε τέτοια περίοδο στη χώρα μας! Έτσι για να μάθουμε αλλά και για να νιώσουμε τις μέρες των γιορτών!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Κρήτη
Στο Ηράκλειο της Κρήτης και συγκεκριμένα στο χωριό Γκαγκάλες πριν την Ανάσταση, τα παιδιά του χωριού μαζεύουν πάρα πολλά ξύλα τα οποία αφήνουν στο προαύλιο της εκκλησίας. Την παραμονή της Ανάστασης σχηματίζουν ένα βουνό με τα ξύλα αυτά και στην κορυφή του φτιάχνουν ένα σκιάχτρο ντυμένο με παλιά ξύλα. Την ημέρα της Ανάστασης και πριν πει ο παπάς το Χριστός Ανέστη ανάβουν τα ξύλα και καίνε το σκιάχτρο το οποίο θεωρείται ότι είναι ο Ιούδας.
Ζάκυνθος
Στη Ζάκυνθο η πρώτη Ανάσταση γίνεται πολύ νωρίς. Πιο συγκεκριμένα, με την ανατολή του ηλίου το Μεγάλο Σάββατο ο Μητροπολίτης χτυπάει την καμπάνα και απελευθερώνει λευκά περιστέρια ενώ από το καμπαναριό ρίχνουν στο δρόμο κανάτες.
Χίος
Στη Χίο, ο ρουκετοπόλεμος είναι ένα παλιό έθιμο που έχει τις ρίζες του στην τουρκική κατοχή. Αρχικά, οι κάτοικοι των ενοριών του Αγίου Μάρκου και της Παναγίας Ερειθιανής, εκκλησιών που βρίσκονται αντικριστά, έφτιαχναν αυτοσχέδια κανονάκια. Με το πέρασμα του χρόνου όμως αυτά εξελίχθηκαν σε αυτοσχέδιες ρουκέτες, βεγγαλικά, φτιαγμένα από νίτρο, θειάφι και μπαρούτι. Η προετοιμασία των ρουκετών αρχίζει μετά το Πάσχα για να είναι έτοιμες την επόμενη χρονιά. Οι ποσότητες, τα τελευταία χρόνια, φτάνουν στις μερικές χιλιάδες και το θέαμα που δημιουργείται από τις ρουκέτες που εκτοξεύονται στον ουρανό του Βροντάδου το βράδυ της Ανάστασης είναι φαντασμαγορικό!
Πάρος
Αν και πρόκειται για ένα έθιμο που δεν έχει ακουστεί ιδιαίτερα, αξίζει την προσοχή μας! Στην Πάρο, η περιφορά του Επιταφίου της Μάρπησσας, παρουσιάζει ενδιαφέρον καθώς κατά την διάρκειά της, γίνονται δεκαπέντε περίπου στάσεις. Σε κάθε στάση φωτίζεται και ένα σημείο του βουνού, όπου τα παιδιά ντυμένα Ρωμαίοι στρατιώτες ή μαθητές του Χριστού, αναπαριστούν σκηνές από την είσοδο στα Ιεροσόλυμα, την προσευχή στο Όρος των Ελαιών, το Μαρτύριο της Σταύρωσης και την Ανάσταση.
Καλαμάτα
Εδώ αναβιώνει ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στο 1821 και πρόκειται για τον διαγωνισμό των μπουλουκιών. Οι διαγωνιζόμενοι με παραδοσιακές ενδυμασίες και οπλισμένοι με σαΐτες, δηλαδή με χαρτονένιους σωλήνες γεμάτους μπαρούτι, επιδίδονται σε σαϊτοπόλεμο, στο γήπεδο του Μεσσηνιακού με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου.
Λιβαδειά
Το έθιμο του λάκκου αναβιώνει κάθε χρόνο με πολλούς νέους να συμμετέχουν σε αυτό. Μετά την Ανάσταση και πριν ξημερώσει οι κάτοικοι ετοιμάζουν την φωτιά. Ένας, κάνοντας το σταυρό του, βάζει φωτιά στο σωρό με τη λαμπάδα της Αναστάσεως. Με ραντίσματα νερού και συχνό χτύπημα με ένα μακρύ ξύλο, η θράκα είναι έτοιμη για να ψηθούν τα αρνιά. Το γλέντι διαρκεί μέχρι το απόγευμα και συμπληρώνεται με τη συμμετοχή παραδοσιακών χορευτικών συγκροτημάτων και την καύση πυροτεχνημάτων.
Χαλκιδική
Στην Ιερισσό της Χαλκιδικής έχουν το έθιμο «Του μαύρου νιου τ αλώνι», που γιορτάζεται την Τρίτη του Πάσχα. Μετά την επιμνημόσυνη δέηση και την εκφώνηση του πανηγυρικού, οι γεροντότεροι αρχίζουν τον χορό. Σιγά-σιγά πιάνονται όλοι οι κάτοικοι και συχνά ο χορός έχει μήκος τετρακόσια μέτρα. Τραγουδούν και χορεύουν όλα τα Πασχαλινά τραγούδια και τελειώνουν με τον «Καγκέλευτο» χορό, που είναι η αναπαράσταση της σφαγής 400 Ιερισσιωτών από τους Τούρκους, κατά την επανάσταση του 1821. Ο χορός περνά κάτω από δάφνινη αψίδα όπου υπάρχουν δύο παλικάρια με υψωμένα σπαθιά και στη μέση του τραγουδιού διπλώνεται στα δύο με τους χορευτές να περνούν ο ένας απέναντι από τον άλλο για τον τελευταίο χαιρετισμό. Κατά την διάρκεια της γιορτής μοιράζεται, καφές που βράζει σε μεγάλο καζάνι «ζωγραφίτικος», τσουρέκια και αυγά.
Θράκη
Ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα έθιμα αναβιώνει στην άλλη άκρη της Ελλάδας. Στις Μέτρες της Θράκης, τα παιδιά φτιάχνουν το ομοίωμα του Ιούδα και το περιφέρουν στα σπίτια, ζητώντας κλαδιά για να τον κάψουν την επομένη στον Επιτάφιο. Τη Μεγάλη Παρασκευή η πομπή του Επιταφίου σταματά έξω από ένα παρεκκλήσι, εκεί όπου βρίσκεται έτοιμη η φωτιά για να καεί ο Ιούδας. Τη στιγμή που ο ιερέας διαβάζει το Ευαγγέλιο ανάβουν τη φωτιά και καίνε το ομοίωμα. Αργότερα θα πάρουν μια χούφτα από εκείνη τη στάχτη και θα τη ρίξουν στα μνήματα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ