Η γνωστή στιχουργός ήξερε ότι πλησιάζει το τέλος και χαιρόταν την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία. Αλλά μέχρι να έρθει αυτή η στιγμή, δεν δείλιασε, ούτε έχασε το χαμόγελό της. Η περίπτωσή της όμως ήταν πολύ δύσκολη.
Σύμφωνα με την εφημερίδα “Espresso” η κορυφαία στιχουργός έσβησε στο σπίτι της στις 8:00 το βράδυ του Σαββάτου, ύστερα από άνιση μάχη με την επάρατη νόσο που κράτησε 2 χρόνια. Κοντά της ήταν οι δύο κόρες της, Δέσποινα και Ασημένια.
Η Σώτια Τσώτου δούλεψε με τους περισσότερους Έλληνες συνθέτες και ερμηνευτές ανάμεσά τους οι Γιώργος Χατζηνάσιος, Μαρινέλλα, Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννης Πάριος, Δημήτρης Μητροπάνος, Άννα Βίσση κ.α.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η καθοριστική συνεργασία της καριέρας της ήταν με τον Κώστα Χατζή, η οποία έδωσε τραγούδια διαμαρτυρίας κατά την διάρκεια της Δικτατορίας, όπως “Απ’ το αεροπλάνο”, “Τρελλός ή παλληκάρι”, ‘Κάτι τρέχει” κ.λ.π. Κορύφωση αποτέλεσε το “Ρεσιτάλ”, του οποίου οι πωλήσεις του ξεπέρασαν το ένα εκατομμύριο δίσκους.
Λίγα λόγια για την ζωή της
Γεννήθηκε στις 14 Μαΐου 1942 στην Λειβαδιά. Από τα 2 της χρόνια έζησε στην Αθήνα. Μοναχοπαίδι εύπορων μικροαστών, σπούδασε μεταξύ άλλων στην Ελληνογαλλική σχολή του Αγίου Ιωσήφ “Saint Joseph”.
Από τα 18 της χρόνια εργαζόταν σαν δημοσιογράφος, παράλληλα με τις σπουδές της στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και τις δραματικές σχολές του Πέλου Κατσέλη και του Κωστή Μηχαηλίδη. Η Δικτατορία της 21ης Απριλίου τη βρήκε στην εφημερίδα “Ελευθερία”, η οποία διέκοψε αυθημερόν την έκδοσή της, θέτοντας τέλος στη δημοσιογραφική της καριέρα. Στη διάρκεια της Χούντας, συνελήφθη και κρατήθηκε πολλές φορές. Στην απομόνωση εμπνεύστηκε τα τραγούδια που θα την έκαναν λίγους μήνες αργότερα γνωστή σαν στιχουργό: το “Βρε δε βαριέσαι, αδελφέ” και το “Νά ΄τανε το 21” .
Έχει δύο κόρες, τη Δέσποινα, που είναι δημοσιογράφος, και την Ασημένια, που είναι μουσικός και τραγουδίστρια. Πέθανε στις 10 Δεκεμβρίου 2011, έπειτα από διετή μάχη με τον καρκίνο, αφήνωντας πίσω της μεγάλα έργα.
Τη Σώτια θα την αποχαιρετήσουν οι φίλοι της την Τρίτη από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών Η κηδεία θα είναι πολιτική και αντί στεφάνων, η οικογένεια επιθυμεί τα χρήματα να διατεθούν στο “Χαμόγελο του Παιδιού”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ