Πως ήταν η πρώτη καλημέρα της Ελένης προς τους τηλεθεατές ;

Αναφισβήτητα αυτή η πρεμιέρα ήταν μία απο τις πολυαναμενόμενες πρεμιέρες της σεζόν …Αλλωστε, κάθε χρόνο έτσι συμβαίνει… Αυτό ,λοιπόν, συνέβη και φέτος !

Ε , ναι ,λοιπόν, η Ελένη σερβίρισε τον πρώτο “Καφέ” της χρονιάς ! Τι είπε δε στην έναρξη της εκπομπής ; Πως ξεκίνησε την τηλεοπτική σεζόν της ;

Φέτος σε αντίθεση με τις προηγούμενες χρονιές , ο “Καφές” ξεκίνησε πιο …σεμνά και ταπεινά χωρίς ιδιαίτερους πανηγυρισμούς , μπαλόνια ,κομφετί και τα σχετικά !

Η Ελένη μπορώ να πω πως μας καλημέρισε με μία …συγκρατημένη αισιοδοξία ! Και ενώ όλοι μας περιμέναμε να την δούμε απαστράπτουσα και απίστευτεα κεφάτη , – όχι να ψωνίζει από του Βερόπουλου – , αλλά να βγαίνει στον αέρα του Alpha , όπως μας είχε συνηθίσει άλλωστε τόσα χρόνια, τελικά την είδαμε να φορά ένα λαμπερό χαμόγελο από την μία και απο την άλλη να μας θυμίζει ολίγον και… Μεγάλη Παρασκευή !

Σαν να μην το χάρηκε βρε παιδί μου να πω, που βγήκε ξανά στον αέρα ; Σαν να βαριότανε να πω που ξεκίνησε πρωί-πρωί και αναγκάστηκε και πάλι να …μπουκλάρει το μαλλί και να βάψει την βλεφαρίδα κάγκελο ; Οτι και να πω θα είναι λίγο !

Αυτό που μπορώ να πω σίγουρα, ,όμως, είναι πως η φετινή έναρξη του “Καφέ με την Ελένη” θύμιζε περισσότερο …μνημόσυνο ,παρά τηλεοπτική γιορτή. Γιατί όταν μία εκπομπή κάνει πρεμιέρα και κυρίως όταν μία ψυχαγωγική εκπομπή κάνει πρεμιέρα, είναι μία γιορτή.

Αυτό που επίσης μπορώ να πω με σιγουριά, είναι πως η Ελένη που είδα και όλοι μας είδαμε το πρωί στους δέκτες μας ,δεν ήταν η Ελένη που ήξερα ! Δεν ήταν η Ελένη – η χαρά της ζωής ! Δεν ήταν η Ελένη που μόνο και με μία κουβέντα της θα μπορούσε να σου φτιάξει την ημέρα. Δεν ήταν η Ελένη που δε κρατιόταν για να ξανά βγει στον αέρα και για να ξανά αρχίσει μία νέα τηλεοπτική μάχη.

Πολύ απλά, δεν ήταν Ελένη εκείνη που τόσο χρόνια με τις ….ροζ καλημέρες της ήξερε να κάνει τα γκρίζα μας πρωινά ,πιο …πολύχρωμα !

Οσο για το τι μας είπε μόλις άνοιξε η αυλαία ;

“Μπορεί να μην κάναμε φοβερή έναρξη ,καταλαβαίνετε λόγω των ημερών που περνάμε για να μην σας πω των ετών ,δηλαδή, όμως , ξεκινάμε μαζί. Ξέρω πως σας έλειψα, ξέρω πως μου λείψατε …Εμείς εδώ τόσα χρόνια αλληλοσυμπληρωνόμαστε …Σας δίνουμε χαμόγελο και μας δίνετε μία μεγάλη αγκαλιά …Θέλω πάρα πολύ να σας ξανά ακούσω, θέλω πάρα πολύ να μάθω τα νέα σας ,ξέρετε έχω μία μεγάλη αγάπη για όλους σας …

Και πάμε σιγά -σιγά ,λοιπόν, να ξεκινήσουμε, γιατί πολλά είναι τα νέα πράγματα που έχω να σας πω ,αν και δεν έχουμε αλλάξει και πάρα πολλά πράγματα, δεν είμαστε εδώ στον “Καφέ” υπέρ των αλλαγών και το ξέρετε…”