Ρ. Κορομηλά: Tα νέα σχέδια, η χρυσή εποχή της τηλεόρασης και ο μελλοντικός σύντροφος!

Η Ρούλα Κορομηλά σε συνέντευξη της στο περιοδικό Down Town μίλησε μεταξύ άλλων για τη ζωή της, την τηλεόραση αλλά και για το πώς θέλει να είναι ο μελλοντικός της σύντροφος.

-Θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό που ασχολήθηκε με την τηλεόραση τη «χρυσή εποχή της», τότε που δίνονταν πολλά χρήματα και υπήρχαν εκπομπές και shows με μεγάλο μπάτζετ;
-Ναι, κάτι παραπάνω από τυχερή! Η τύχη, όμως, για να έρθει κοντά μου πέρασε μέσα από συνθήκες που δημιούργησε ο χαρακτήρας μου. Άποψή μου είναι πως η τύχη αποδίδει μακροπρόθεσμα και μόνο όταν την χειρίζεσαι με σεμνότητα και δημιουργικότητα. Τώρα, τα μεγάλα μπάτζετ έπονται και σε συνοδεύουν μέχρι ένα σημείο του δρόμου. Προηγούνται άλλα ουσιώδη συστατικά για να επιτευχθεί ο στόχος σου: Ταλέντο, καινοτομία, ομαδικότητα, ρίσκο, σεβασμός, σεμνότητα, σοβαρότητα στις αποφάσεις, πειθαρχία, αυτοπεποίθηση, διαρκής αναζήτηση, ποτάμια ιδρώτα, θέληση, αντοχές και κάτι που με χαρακτηρίζει: Το ρηξικέλευθο του χαρακτήρα μου… Σαφώς και δεν αποδίδω την επιτυχία των εκπομπών μου στις «χρυσές εποχές», στα υψηλά μπάτζετ και στις «χρυσές» αμοιβές-που ομολογουμένως υπήρχαν και υπάρχουν. Αυτό είναι η μία ανάγνωση του «φαινομένου» Ρούλα! Αλλά σε κάτι που μοιάζει να το κερδίζεις με την αξία σου, τολμώντας και σχεδιάζοντας ουσιαστικά και ενδιαφέροντα πράγματα προσφοράς και δοτικότητας προς τον άνθρωπο.

-Αν δεν γινόσουν παρουσιάστρια, τι άλλο θα έκανες; Τι ονειρευόσουν από μικρή;
-Πάλι παρουσιάστρια, νομίζω. Προφανώς αυτό με επέλεξε. Δεν θυμάμαι να σου πω πώς έγινε, αλλά θυμάμαι πως προέκυψε! Είπα ένα μεγάλο «ναι» και δεν το μετάνιωσα ποτέ.

-Ποια θα είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια;
-Πολλά και πρωτότυπα! Απλά, δεν είναι η στιγμή της ανακοίνωσής τους ακόμη. Οπωσδήποτε, όμως, θα έχουν να κάνουν με το χώρο στον οποίο ανήκω: Την τηλεόραση.

-Σου στέρησε κάποια πράγματα όλο αυτό που έζησες, όλα αυτά τα χρόνια με την τηλεόραση;
-Τίποτα δεν σου χαρίζεται χωρίς αντίτιμο. Είναι βέβαιο ότι η κάθε καριέρα, ακριβώς όπως και η κάθε σοβαρή κατάσταση, απαιτεί θυσίες. Και θυσία σημαίνει απώλεια. Μετά από απροσμέτρητες ώρες αφοσίωσης και συνέπειας σ’ αυτό το έργο, είναι μακρύς ο κατάλογος πραγμάτων ή καταστάσεων που αναλώθηκαν ή χάθηκαν σ’ αυτή τη διαδρομή, η οποία ομολογουμένως είναι πάντα μοναχική.

-Τι πιστεύεις ότι χρωστάς σ εσένα;
-Αν χρωστάω κάτι, είναι, ίσως, λίγη περισσότερη ανεμελιά, λίγο περισσότερο ελεύθερο χρόνο, χιούμορ και χαρά. Είδες; Όλα αυτά σε μικρές δόσεις αφού η «υπερβολή» δεν με αντιπροσωπεύει καθόλου.

-Αυτό που έζησες τελικά, έτσι όπως το έζησες, στη ζωή και στην καριέρα σου, ήταν κι αυτό ένα παραμύθι;
-Αυτό που έζησα και ζω είναι η ζωή μου!

-Ο «λύκος», οι «δράκοι» και οι «πρίγκιπες» σου άφησαν πληγές που προσπάθησες να επουλώσεις, αλλά τελικά δεν τα κατάφερες;
-Κατάφερα με τον «λύκο» να είμαστε φίλοι και με τους «δράκους» να είμαστε συγγενείς. Όσο για τις όποιες «πριγκίπισσες», τις βοηθώ να πάρουν το μάθημά τους, το «βάτραχό» τους, το «γοβάκι» τους και οι «μάγισσες» τον καθρέφτη τους…

-Λένε για τους ανθρώπους που πέρασαν ή περνάνε δυσκολίες, ότι στο τέλος γίνονται καλύτεροι άνθρωποι. Αυτό συνέβη και στη δική σου περίπτωση;
-Ας τους να λένε…Για μένα, δεν έχει σημασία όλο αυτό. Το ίδιο αγαπώ. Η διαδρομή είναι που μετράει στη ζωή και αυτό καταγράφεται στο τέλος.

-Αναθεώρησες πράγματα που πίστευες για τη ζωή και τη δουλειά μέσα απ’ όλα όσα βίωσες; Δηλαδή, πώς λειτουργούσες στα 20 σου χρόνια και πως σήμερα;
-Σε διαβεβαιώνω ότι στις βασικές αξίες, στα πιστεύω μου και σε ό,τι θεωρώ αρετές, παραμένω η ίδια. Σίγουρα, όμως, βασικός νόμος της ζωής, είναι στη ροή της, η παροδικότητα. Πολλές φορές, φαίνεται ότι αλλάζουμε γνώμες. Εκ των υστέρων, όμως, το βέβαιο είναι ότι η πρωταρχική μας ύλη, αυτή η μαγιά, παραμένει ίδια. Βελτιωνόμαστε ή χειροτερεύουμε ανάλογα με τον κόπο που καταβάλουμε για το πρώτο ή για το δεύτερο.

-Λένε πως ο πραγματικός και απόλυτος έρωτας μία φορά συμβαίνει στη ζωή του ανθρώπου. Φοβάσαι μήπως αυτό που έζησες στο παρελθόν δεν επαναληφθεί, τόσο συνταρακτικά και μοναδικά;
-Η έννοια του απόλυτου έρωτα δεν υφίσταται, παρά μόνο σαν ψευδαίσθηση στα ερωτικά μας. Εξάλλου, είμαι βεβαία ότι ακολουθεί ο επόμενος, ο καλύτερος έρωτας. Μπορώ να δηλώσω ερωτευμένη και τώρα. Είναι τεράστια η γκάμα των ερώτων μου, άλλωστε.

-Ποιος ήταν ο άντρας της ζωής σου; Μήπως ήταν ο εαυτός σου;
-Όχι βέβαια! Ποτέ και σε καμία περίπτωση. Οι ρόλοι ήταν πάντα διακριτοί. Ο δικός μου, της γυναίκας που χρειάζεται τρυφερότητα, φροντίδα, σεβασμό, ενδιαφέρον, πάθος, στήριξη, χιούμορ και γενναιόδωρες δόσεις αγάπης. Της ευαίσθητης γυναίκας, που δίνει χωρίς να απαιτεί και δεν επαιτεί όσα της αξίζουν για να αγαπιέται και να ζει ευτυχισμένες στιγμές. Αυτόν το ρόλο προτιμώ, αυτός μου ταιριάζει και αυτόν επιλέγω! Στον άλλο ρόλο, πρωταγωνιστεί ο άντρας. Νομίζω πως οφείλει να αποδώσει τα μέγιστα, χωρίς υποδείξεις, παρεμβατισμούς, σκονάκια και υποβολείς. Μπαίνοντας στο πετσί του ρόλου του, ας τον διαχειριστεί όπως επιθυμεί, αρκεί η ερμηνεία του να κερδίσει θαυμασμό και τη θέση του δίπλα μου.
-Ποιο χαρακτηριστικό ενός άντρα μπορεί να σε «χαλάσει»;
-Πολλά! Το μεταλλαγμένο ύφος του όταν πιάνεται στη φάκα, όταν ανεβαίνουν οι τόνοι, όταν ακολουθούν τσουβάλια με ανώριμες δικαιολογίες και όρκους… Διασκεδάζω αφάνταστα! Η στιγμή δε της συγνώμης μετά από το show, είναι κορυφαία (γέλια). Με χαλάει πολύ ό,τι άτολμο, ανειλικρινές, επιτηδευμένο και αναμενόμενο. Με χαλάει η παντελής έλλειψη χιούμορ, η γκρίνια και η μιζέρια. Με χαλάει η ματαιοδοξία, η πονηριά και η εμφανής διάθεση βολέματος σε εικονικές καταστάσεις.

-Πως θα ήθελες να είναι ο μελλοντικός σου σύντροφος; Ποια χαρακτηριστικά θα ήθελες να έχει;
-Ρίχνεις «άδεια»; Εντάξει, λοιπόν, Αλέξανδρέ μου! Να κρατήσει τα χαρακτηριστικά του λέω-έτσι κι αλλιώς δικά του είναι. Ας σκεφτεί σοβαρά και ας αποφασίσει μόνος του, πώς εκείνος θέλει να είναι μαζί μου και ποια από τα χαρακτηριστικά του επιθυμεί να αναδείξει ή να αποχωριστεί. Διαφορετικά δεν θα έχει καμία τύχη (γελάει). Οι υποδείξεις είναι περιττές! Άντε, ας μην αποχωριστεί και την ελευθερία του, αλλά ας της δώσει νόημα.

Περισσότερα στο Down Town Κύπρου