Ρ. Χαραλαμπίδης στο TLIFE: “Δεν κάνω τηλεόραση για τα χρήματα”

Ηθοποιός, σκηνοθέτης και παθιασμένος με τον κινηματογράφο! “No budget story”, “Φθηνά τσιγάρα”, “Η καρδιά του κτήνους”, “4 μαύρα κοστούμια”, είναι τέσσερις ταινίες στις οποίες υπογράφει το σενάριο, τη σκηνοθεσία, αλλά κρατά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μάλιστα, η τελευταία ταινία του, που κυκλοφορεί σε DVD από την εταιρία Audiovisual, είναι υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ταινίας από την Ευρωπα’ι’κή Ακαδημία Κινηματογράφου.

Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε στο TLIFE για την τελευταία του ταινία, την μεγάλη του αγάπη για τον κινηματογράφο, τον θάνατο,την οικογένεια, την επιστοφή του στην τηλεόραση και την παραληρηματική του σχέση με τον ρόλο του Καλημέρη…

Τα “Τέσσερα μαύρα κοστούμια”, πραγματεύται την ιστορία τεσσάρων νεκροθαφτών που οργανώνουν να μεταφέρουν το άψυχο σώμα ενός πάμπλουτου άνδρα από τον Πειραιά στην Βοιωτία με τα πόδια, έναντι αδράς αμοιβής. Όλοι ψάχνουν την μεγάλη ευκαιρία για να αλλάξουν τη ζωή τους και να εγκαταλείψουν το επάγγελμα που αποφάσισαν να κάνουν ως προσωρινή λύση, αλλά τελικά έμειναν μια ζωή.

Ο Ρένος Χαραλαμπίδης εξηγεί το λόγο για τον οποιο επέλεξε ένα τόσο “επικίνδυνο” θέμα: “Η πρώτη μου απάντηση είναι γιατί όχι; Ο θάνατος είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια της ζωής. Το δυτερο είναι γιατί πιστεύω ότι τα θέματα της κηδείας, προσφέρονται πολύ για θέματα χιούμορ. Με το θάνατο γελάμε πολύ εύκολα. Είναι και η παροιμία που λεέι ότι “δεν υπάρχει κηδεία χωρίς γέλιο και γάμος δίχως δάκρυ. Η υπόθεση του θανάτου προσφέρεται πάρα πολύ και για την κωμωδία αλλά και για την φιλοσοφία“, εξηγεί.

Παράλληλα, ο Ρένος Χαραλαμπίδης παραδέχεται πως δεν έχει κανένα κοινό χαρακτηριστικό με τον ήρωα που υποδύεται. “Ο ήρωας που υποδύομαι είναι ένας άνθρωπος που νομίζει ότι είναι γενημένος αρχηγός, αλλά δεν είναι. Είναι ένας άνθρωπος που δεν του αρέσει ο εαυτός του, ενώ στην πραγματικότητα το επάγγελμα του νεκοθάφτη είναι αυτό που του ταιριάζει περισσότερο. Εγώ ούτε έχω μεγαλομανιακά παραληρήματα μέχρι στιγμής, τουλάχιστον, η δουλειά που κάνω μου αρέσει απόλυτα, οπότε δεν έχω καμία σχέση με τον χαρακτήρα. Επίσης, έχει ένα μεγάλο μουστάκι. Στην ζωή μου δεν θα επέλεγα ποτέ να αφήσω μουστάκι”, αναφέρει και συμπληρώνει πως ο ίδιος δεν θα μπορούσε να κάνει τη δουλειά του νεκροθάφτη, αφού δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος στο δράμα των συνανθρώπων του.

Σε λίγες μέρες ο ηθοποιός κλείνει τα 40 του χρόνια και όπως εξηγεί, έχει αρχίσει να παίρνει τη ζωή του στα σοβαρά!
“Αρχίζω να παίρνω τη ζωή μου λίγο πιο σοβαρά και να προσπαθώ να γίνω λίγο πιο καλός χειριστής του χρόνου μου, του ταλέντου μου. Μέχρι τώρα ήμουν πιο ανάλαφρος. Σιγά σιγά, ο χρόνος έρχεται πάντα στην ώρα του, για να μου πει πως πρέπει να δω τα πράγματα αλλιώς από εδώ και πέρα.”

Θα περίμενε ίσως κανείς, ότι ένας δημιουργός που τολμά να αγγίξει το ιδιαίτερο θέμα του θανάτου, έχει συμφιλιωθεί ή έστω προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την ιδέα του θανάτου.Ο Ρένος Χαραλαμπίδης εξομολογείται πως δεν έχει καταφέρει να συμφιλιωθεί με τον θάνατο. “Πιστεύω βαθύτατα είναι ότι όποιος λέει ότι έχει συμφιλιωθεί, προσπαθεί να κοροιδέψει τον εαυτό του. Η φύση του ανθρώπου είναι να μην συμφιλιώνεται με τον θάνατο. Κανείς δεν νικάει τον θάνατο, απλά κάποιοι κερδίζουν τη ζωή”, αναφέρει.

Το μεγάλο του πάθος και ο ρόλος με τον οποιο κινδύνεψε να ταυτιστεί…

Ο σκηνοθέτης αντιλαμβάνεται πως το μεγάλο του πάθος, ο κινηματογράφος, έχει “ολικό ρίσκο”. Παρ’ όλα αυτά παραδέχεται πως στην δουλειά του δεν του αρέσει να ρισκάρει για το “εφέ του ρίσκου”. “Το σινεμά δεν το αντιμετωπίζω σαν δουλειά μου, το αντιμετωπίζω σαν τον μεγάλο μου πάθος. Άρα εγώ ρισκάρω για το πάθος μου, όχι για τη δουλειά μου…”, εξηγεί. Από την άλλη, δεν ισχύει το ίδιο για την προσωπική του ζωή, αφόυ όπως ομολογεί είναι αρκετά συντηρητικός.

Παράλληλα, ο ηθοποιός εξηγεί και τους λόγους που επιλέγει να σκηνοθετεί, να γράφει αλλά και να πρωταγωνιστεί στις ταινίες του: “Αρχικά, επειδή μου αρέσουν οι ταινίες μου και σαν ηθοποιός θα ήθελα να παίζω στις ταινίες μου. Το δεύτερο είναι διότι οι περισσότερες ταινίες μου είναι αυτοβιογραφικές, και το τρίτο είναι διότι πάσχω από το σύνδρομο του Τσάπλιν. Ο Σαρλο, έπαιζε, σκηνοθετούσε κι έκανε και την μουσική στις ταινίες του. Έχω τόσο μεγάλη αγάπη για το σινεμά, που είναι σαν το παιδί που μπαίνει μέσα στο λούνα παρκ και παίζει με όλα τα παιχνίδια”.

Ο Ρένος Χαραλαμπίδης εξολομογείται πως έχει κινδυνέψει να ταυτιστεί με κάποιον από τους ρόλους του “Με μια μεγάλη επιτυχία που είχα, με τον Καλημέρη. Βέβαια, δεν είχα καμία σχέση με τον χαρακτήρα. Κάποια εποχή επειδή έβλεπα στα μάτια των ανθρώπων τη χαρά τους να με βλέπουν στο δρόμο και να νομίζουν ότι είμαι ο Καλημέρης, άρχισα να το λέω, αλλά ευτυχώς πολύ γρήγορα έφυγα από αυτό το παραλήρημα. Οι άλλοι ήθελαν τόσο πολύ να δουν πάνω μου, ότι αυτό που έπαιζα ήταν αληθινό, που με αναγκάζαν ασυνείδητα να το μιμούμαι στη ζωή μου. Μέχρι που έβαλα ένα όριο και σταμάτησα”.

Ο ηθοποιός μιλάει και για την μεγαλύτερη χαρά που πήρε από τον κινηματογράφο.”Ότι μια ταινία μου, τα φθηνά τσιγάρα, έντεκα χρόνια μετά, με σταματάνε στο δρόμο νέοι άνθρωποι και μου λένε ότι την έχουν δει. Αυτή είναι η χαρά μου. Να βλέπω τις ταινίες μου να ζωντανεύουν στο χρόνο“, ομολογεί, ενώ θεωρεί πως θα ήταν αχάριστία εκ μέρους του αν έλεγε πως έχει ζήσει πικρές στιγμές στον κινηματογράφο. “Είναι τόσο καλές οι στιγμές που αρνούμαι να δω στα σοβαρά τις κακές”.

Ο ίδιος καταθέτει την άποψή του για το πόσο επηρεάζει η οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας την τέχνη. “Όπως έχει αποδείξει και η ιστορία, ότι όταν η πραγματική δημιουργία είναι ανεξάρτητη από τα λεφτά.
Όταν το 1996 εμφανίστηκα με την πρώτη ταινία που σκηνοθέτησα, το “Νo budget story”, που ήταν όπως προδίδει και ο τίτλος της, μια ταινία χωρίς λεφτά, και ξεκίνησα μια ολόκληρη καριέρα στον κινηματογράφο. Για τον άνθρωπο που έχει ανάγκη την τέχνη, το σινεμά ή τη δημιουργία, τα λεφτά δεν είναι ούτε ή λύση, ούτε πρόβλημα. Είναι ένα μέσο”.

Η επιστροφή στην τηλεόραση, η κριτική από τους κουτσομπόληδες και η πολιτική…

“Επιστρέφω παντού φέτος. Επιστρέφω στο σινεμά ως ηθοποιός, πρωταγωνιστώ στη νέα ταινία του Κώστα Καπάτα;
Που λέγεται “Magic hours”, και θα βγει τον Δεκέμρη στους κινηματογράφους, θα είμαι στο θέατρο «Αλίκη», στο έργο τα «κορίτσια με τα μαύρα», των Ρήγα – Αποστόλου, και θα βρίσκομαι και στο νέο τηλεπαιχνίδι του Alpha”.

Παραδέχεται πως η τηλεόραση του είχε λείψει, ενώ αναφέρει πως δεν είναι από εκείνους που κάνουν τηλεόραση για τα χρήματα. “Μου άρεσε πολύ η πρόταση του Alpha. Ξέρετε, δεν είναι ένα τηλεπαιχνίδι, είναι ένα comedy panel,
ένα νεό είδος ψυχαγωγικού προγράμματος κι ο πειραματισμός με έλκει από τη φύση του. Γι αυτό δέχτηκα την πρόταση, γιατί πραγματικά μου δίνει χαρά. Νιώθω πολύ ωραία να είμαι διασκεδαστής, να δίνω χαρά στους ανθρώπους. Μ’ αρέσει πάρα πολύ! Βέβαια, δεν είμαι από αυτούς που λένε ότι είμαι στην τηλεόραση για το χρήμα. Την αγαπάω πολύ. Την βρίσκω!”.

Δέχεται την κριτική, είτε είναι καλή είτε όχι, κι εξηγεί πότε ενοχλείται από αυτή. “Αν έχω να μάθω κάτι από την κριτική αυτή, ακόμη και αν είναι κακή τη δέχομαι. Με ενοχλεί η κριτική, όταν κρίνουν εμένα και οχι τη δουλειά μου. Στην Ελλάδα οι περισσότεροι κριτικοί κινηματογράφου, είναι κουτσομπόληδες του κινηματογράφου κι όχι κριτικοί. Όσοι βασίζονται στο κουτσομπολιό, με ενοχλούν, όσοι στηρίζονται σε κινηματογραφικά επιχειρήματα είναι καλοδεχούμενη. Βέβαια, εδώ τίθεται ένα ερώτημα: Ποιος Έλληνας κριτικός έχει το δικαίωμα να κρίνει; Γιατί κριτικός, έχεις το διακίωμα να κρίνεις όταν έχεις ένα θεωρητικό έργο πάνω στον κινηματογράφο. Ξέρετε καποιον Έλληνα κριτικό που να έχει βιβλιογραφία; Εγώ προσωπικά δεν ξέρω κανέναν. Μόνο ο Ιάσων Τριανταφυλλίδης”.

Ο προορισμός του στη ζωή και η πολιτική

Ο Ρένος Χαραλαμπίδης αποκαλύπτει πως έχει δεχθεί στο παρελθόν πρόταση για να θέσει υποψηφιότητα στον Έβρο. Ωστόσο, δεν αποδέχτηκε την πρόταση κι εξηγεί τους λόγους για τους οποιους αρνήθηκε την πρόταση. “Δε με αφορά καθόλου η πολιτική. Με αφορά σα πολίτη, αλλά δε νομίζω ότι με αφορά σαν δράση. Δεν θα ήμουν και καλός πιστεύω ως βουλευτής. Δεν κάνω για τα διοικητικά. Εδώ δε μπορώ να διοικήσω τον εαυτό μου, πως θα διοικήσω τους άλλους; Ας είμαστε ειλικρινείς!”

Δεν διστάζει να αποκαλύψει ποια είναι η πολιτική προσωπικότητα που τον γοητεύει. “Εμένα προσωπικά ο Γιώργος Παπανδρέου με γοητεύει. Πιστεύω στο Πασοκ, ξέρω ότι οι περισσότεροι έχουμε μια διάθεση ρίξης, αλλά αυτή τη στιγμή στο σημείο που βρίσκεται η Ελλάδα πρέπει να έχουμε μια σύμπνοια”, αναφέρει.

Θεωρεί πως ο κάθε άνθρωπος έχει το χάρισμά του, τον προορισμό του κι εξηγεί ποιος είναι ο δικός του προορισμός “Κάθε ένας, είναι όπως ένα ποτάμι που ψάχνει να βρει τη θάλασσά του, τον προορισμό του, εμένα δεν είναι η διοίκηση και η εξουσία.Νομίζω, ότι είναι το καλλιτεχνικό σινεμά. Αυτό είναι. Τίποτε άλλο δεν μπορώ να σκεφτώ πέρα από αυτό….”

“Είμαι έτοιμος να κάνω οικογένεια”

Πριν λίγο καιρό, έκανε πρόταση γάμου στην αγαπημένη του. Το ιδιαίτερο που είχε αυτή η πρόταση, ήταν ότι οι δυο τους γνωρίζονταν μόλις 2 ώρες! Ο ηθοποιός παραδέχεται πως στην προσωπική του ζωή είναι ενθουσιώδης και αυθόρμητος! ” Κάνω προτάσεις δυνατές και ξαφνικές! Βέβαια, μερικές φορές πιάνω τον εαυτό μου σε τρομερά μεγάλο οίστρο και κάνω παρακινδυνευμένα πράγματα τέτοιου είδους που ελπίζω να μου βγούνε σε καλό”, εξομολογείται.

Δηλώνει έτοιμος για να κάνει οικογένεια και δεν συμφωνεί όταν ακούει πως η οικογένεια είναι σαν ένα λιμάνι. “Ίσα – ίσα το αντίθετο. Το να ζήσεις με έναν άνθρωπο που δεν αράζεις σε λιμάνι.. Απλά, συνεχίζεις το ταξίδι με ένα μεγαλύτερο καράβι, ένα υπερωκεάνιο. Θέλω να ανεβούν τα κυβικά του καραβιού μου! Μη ξεχνάτε ότι είμαι 40 χρονών πια. Η φύση έχει και τους νόμους της, όσο και αν κάνουμε ότι δεν τους βλέπουμε! Εγώ έχω κάνει και πολύ μεγάλους επαγγελματικούς κύκλους. Έχω ξεκινήσει να δουλεύω ως ηθοποιός από 20 χρονών, είμαι σκηνοθέτης από τα 25 μου. Έχω κάνει ένα μεγάλο επαγγελματικό ταξίδι. Έκανα τον πρώτο γύρο των πραγμάτων”.