Σήμερα η κηδεία του Μ. Ρασούλη!

Πέθανε ξαφνικά σε ηλικία 66 ετών ο γνωστός στιχουργός και συνθέτης Μανώλης Ρασούλης. Σύμφωνα με τη νεκροψία που ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα, ο Μανώλης Ρασούλης προδόθηκε από την καρδιά του.

Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή το δεύτερο και θανατηφόρο τελικά έμφραγμα, αφού είχε προηγηθεί, σύμφωνα με τους οικείους του κι άλλο έμφραγμα, καθώς ο ίδιος παραπονιόταν για πόνους στο στήθος προ εικοσαημέρου, το έπαθε το Σάββατο 5 Μαρτίου.

Ο καλλιτέχνης βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του στη Θεσσαλονίκη, μια εβδομάδα μετά το θάνατό του, από μία φίλη του η οποία τον έψαχνε τον τελευταίο καιρό. Δεν απαντούσε ούτε στο σταθερό, ούτε και στο κινητό κι έτσι η ίδια από την Αθήνα ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη και άνοιξε το σπίτι με κλειδαρά, όπου και τον βρήκε νεκρό.

Άκουσέ τον να τραγουδάει το ” Πότε Βούδας,πότε Κούδας” τραγούδι που έχει γράψει τους στίχους και είναι από τις πιο γνωστές δημιουργίες του

Ποιος ήταν ο Μανώλης Ρασούλης

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 28 Σεπτεμβρίου του 1945. Στην Αθήνα σπουδάζει σκηνοθεσία κινηματογράφου, γράφει ποιήματα, σενάρια, τραγουδάει ερασιτεχνικά στις μπουάτ της Πλάκας, δουλεύει στην εφημερίδα της αριστεράς “Δημοκρατική Αλλαγή”.

Στις 21 του Απρίλη του 67 συλλαμβάνεται από την Δικτατορία και περνάει μερικές ώρες στην “Μπουμπουλίνας”. Φεύγει για το Λονδίνο όπου μένει 6 χρόνια. Εκεί διαμορφώνεται ιδεολογικά συμμετέχοντας στον αντιδικτατορικό αγώνα, αλλά και στο Τροτσκιστικό κίνημα στο οποίο ήταν στέλεχος και η Βανέσσα Ρεντγκρέιβ με την οποία δυο φορές συνεργάστηκε σε παραστάσεις με αγωνιστικούς στόχους.

Στο Λονδίνο γράφει τα πρώτα του βιβλία και γίνεται συνεκδότης της εφημερίδας Σοσιαλιστική Αλλαγή, στην οποία γράφει άρθρα και επιφυλλίδες, παίρνει μαθήματα πολιτικής οικονομίας και φιλοσοφίας και πουλάει για 6 χρόνια την εν λόγω εφημερίδα στους δρόμους, συμμετέχοντας ασταμάτητα στους αγώνες των εργατικών συνδικάτων. Τον Μάη του ’68 παίρνει μέρος στην μεγάλη εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι όπου και τραυματίζεται

Το 74, λίγο μετά από το Πολυτεχνείο με απόφαση της οργάνωσης κατεβαίνει στην Αθήνα, όπου λόγω συλλήψεων από την Μυστική Αστυνομία, κρύβεται. Μετά τα γεγονότα στην Κύπρο το καλοκαίρι του 74 και την πτώση της Χούντας συνεχίζει τον πολιτικό αγώνα.

Δουλεύει στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη στο Πέραμα όπου κινδυνεύοντας να σκοτωθεί καθημερινά μπαίνει στην απεργιακή επιτροπή και πρωτοστατεί στο εργατικό κίνημα που ανατρέπει όλο το μέχρι τότε καθεστώς στα μεγάλα ναυπηγεία της Ελευσίνας. Στο Λονδίνο τον Ιούνιο του 1973 γεννιέται κατά την βούληση της διαλεκτικής της φύσης ένα κοριτσάκι, η κόρη του, που της έδωσε το όνομα Ναταλία, τιμής ένεκεν στη γυναίκα του Τρότσκι.

Ο Μανώλης Ρασούλης μαζί με την κόρη του, Ναταλί

Κατά την μεταπολίτευση, τον καλεί ο φίλος του Μάνος Λοΐζος και τραγουδά στον δίσκο “Τα νέγρικα” μαζί με την Μαρία Φαραντούρη. Επίσης ο ίδιος συνθέτης τον επιβάλει και τραγουδά το τραγούδι στα κομέρσιαλ ενός σίριαλ που γίνεται επιτυχία. Ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης του προτείνει και τραγουδά σ’ ένα δίσκο του σε ποίηση Πρεβελάκη “Ο νέος Ερωτόκριτος”.

Τυπώνει τα τρία πρώτα του βιβλία: “Η μπαλάντα του Ιασαάκ”, ένα σύνθετο ποίημα επηρεασμένο από τον αγώνα της νεολαίας, στο οποίο βιβλίο αναποδογυρίζει τον μύθο της θυσίας του Αβραάμ και έτσι ο Ισαάκ την παραμονή της Θυσίας το σκάει στα βουνά με κάποιους δούλους, αρχίζει πόλεμο ενάντια στον Αβραάμ τον οποίο και σκοτώνει.