Σμ. Καρύδη: ”Δεν μπορώ να φανταστώ την καθημερινότητά μου με ένα παιδί!”

H γνωστή ηθοποιός, Σμαράγδα Καρύδη, δηλώνει ειλικρινά ότι δεν είναι υπόδειγμα ενεργού πολίτη, χωρίς όμως να διαφωνεί με όποιον θέλει να κατέβει στο δρόμο και να διεκδικήσει το δίκιο του ή να διαμαρτυρηθεί -αρκεί αυτό να γίνεται με ειρηνικό τρόπο- και μιλά αρχικά για τα μαθήματα φωνητικής που έχει κάνει και το ενδεχόμενο να πάρει μέρος σε κάποιο σόου σαν το Just the two of us.

”Όχι βέβαια! Δεν έκανα μαθήματα για να με δείτε κάπου. Δεν μου πάει καθόλου να διαγωνίζομαι. (γέλια) Ούτε μ’ ενδιαφέρει ν’ ακούσω τη γνώμη κανενός για τις ικανότητές μου στο τραγούδι”, δηλώνει η ίδια χαρακτηριστικά στο περιοδικό ”ΟΚ!”.

Σχετικά με το αν υπήρξε περίοδος που δεν της γίνονταν επαγγελματικές προτάσεις
”Η αλήθεια είναι ότι έχω πει πολλά ”όχι”, όχι μόνο επειδή δεν είμαι εργασιομανής, αλλά γιατί προσπαθούσα να μην κάνω το οτιδήποτε, με το ανάλογο κόστος. Ειδικά τα πρώτα χρόνια δεν ήθελα με τίποτα να κάνω τηλεόραση, γιατί τη θεωρούσα κάτι πρόχειρο και φτηνό. Στην πορεία ανακάλυψα ότι έκανα λάθος, γιατί μου πρόσφερε πάρα πολλά. Δεν σου κρύβω όμως, ότι την πρώτη μου τηλεοπτική δουλειά την έκανα επειδή δεν ήθελα να μένω άλλο με τους γονείς μου και χρειαζόμουν χρήματα για να στυντηρώ ένα σπίτι μόνη μου.”

Ο λόγος που δεν έχει κάνει οικογένεια μέχρι σήμερα…
”Φαντάζομαι ότι μπορεί να κρύβεται ένας εγωκεντρισμός πίσω από αυτό, αλλά το βασικό είναι ότι δεν μπορώ να φανταστώ την καθημερινότητά μου με ένα παιδί. Αγαπάω πολύ τα παιδιά και με τα παιδιά των φίλων μου περνάω πολύ ωραία, αλλά δεν μου αρέσει η καθημερινότητά μου με ένα παιδί. Είναι κάτι που απαιτεί απόλυτη αφοσίωση και εγώ δεν είμαι σε θέση να του την προσφέρω.”

Η ίδια είναι ένα παιδί που έχει μεγαλώσει στα Εξάρχεια και τα περισσότερα χρόνια έμενε στο κέντρο.
”Όχι μόνο έχω ζήσει στα Εξάρχεια, αλλά έχω παίξει στην πλατεία και στους γύρω δρόμους, χωρίς να αισθάνομαι ούτε μία στιγμή ότι κινδυνεύω. Με τις φίλες μου για να καταλάβεις, δίναμε ραντεβού στον Λόφο του Στρέφη. Τώρα πια φοβάμαι πολύ να κυκλοφορώ στο κέντρο κι αν είχα παιδί, δεν θα υπήρχε περίπτωση να το άφηνα να παίζει μόνο του. Υπάρχουν στενά από τα οποία δεν τολμάω να περάσω όχι νύχτα, αλλά ούτε και μέρα και αν θα πρέπει να πάω κάπου με το αυτοκίνητο, θα βάλω ασφάλειες και θα περάσω γκαζωμένη και με κλειστά τα παράθυρα, με το φόβο μη με πιάσει το φανάρι.”

Διάβασε περισσότερα στο ”ΟΚ!” που κυκλοφορεί!