Η Σμαράγδα Καρύδη συνηθίζει να μην ανοίγει τα χαρτιά της κα να κρατάει την προσωπική της ζωή για εκείνη. Αυτή τη φορά η όμορφη ηθοποιός και παρουσιάστρια ποζάρει με το νέο look για το περιοδικό People και μιλάει στην Σόνια Καζόνι, με την αφοπλιστική ειλικρίνεια και το χιούμορ της, για τον έρωτα και τις σχέσεις.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Άβυσσος αυτή η περίφημη χημεία ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα και η Σμαράγδα δεν το αρνείται. «Ακόμα και μια λάθος φωνή μπορεί να σε “τρελάνει”. Εκεί που κάποιος είναι τρομερά αρρενωπός και λίγο βαρύς, μπορεί να μιλήσει με μια φωνούλα καρτουνίστικη και όλο αυτό να γκρεμιστεί. Η μεγαλύτερη παγίδα, ειδικά όταν είσαι μικρότερη, είναι κάτι τύποι που είναι λιγομίλητοι και νομίζεις πως κρύβουν πολύ μυστήριο, κάτι πολύ ψαγμένο, αλλά στο τέλος ανακαλύπτεις πως απλά δεν έχουν τίποτα να πουν». Μπορεί ένας αντικειμενικά άσχημος άντρας να τη γοητεύσει μόνο με την προσωπικότητά του; «Φιλικά, ναι. Αλλά δεν μπορώ να δω κάποιον ερωτικά αν δεν μου αρέσει και κάτι στην εμφάνισή του. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι άντρες τύπου μοντέλα, όμως θέλω ο άλλος κάπως να με ελκύει. Να μου αρέσει ξαφνικά ο σβέρκος του, ας πούμε» λέει γελώντας.
Τελικά, τι είναι αυτό που τη συγκινεί περισσότερο σε έναν άντρα; «Δεν ξέρω. Μπορεί να το αναλύσω εκ των υστέρων και να πω πως αυτό που με συγκινεί είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο ταιριάζω σε πολλά, αλλά έχει τύχει να με ελκύουν και άνθρωποι με τους οποίους δεν ταίριαζα. Όσο μεγαλώνω, βέβαια, με ελκύει περισσότερο το ταιριαστό σε μένα και όχι το διαφορετικό, το οποίο μου άρεσε όταν ήμουν μικρότερη. Τώρα θέλω να έχω συμβατότητα με τον άλλο, ηλικιακά να είμαι κοντά και να έχω κοινές αναφορές. Θέλω να γελάμε μαζί. Δεν διανοούμαι να είμαι με κάποιον και να μην περνάμε καλά, να μην κανιβαλίζει τα πράγματα, να μη γίνεται λίγο καραγκιόζης με τα καλά και με τα δύσκολα».
Μιλώντας για έρωτα, αναρωτιέμαι αν, κοιτάζοντας πίσω, έχει κάνει πράγματα από έρωτα που έχει μετανιώσει. «Ναι, παρόλο που δεν έχει νόημα να μετανιώνεις για ό,τι έζησες, γιατί όταν θες να είσαι σε μια σχέση, ό,τι και να κάνεις δεν είναι θυσία. Καμιά φορά, όταν κάνεις απολογισμό και κοιτάς πίσω, μπορεί να σκεφτείς “από εδώ θα μπορούσα να έχω φύγει νωρίτερα, τι καθόμουν; Γιατί μου πήρε τόσο καιρό να καταλάβω πως έχει τελειώσει;”. Με αυτή μόνο την έννοια έχω μετανιώσει. Από την άλλη, όλα για κάποιο λόγο γίνονται».
Διάβασε περισσότερα στο περιοδικό People που κυκλοφορεί
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ