Δεν χρειάζεται να περιγράψουμε πόσο έχουν μπει τα social media στη ζωή μας και τι ρόλο παίζουν. Άλλωστε αφού διαβάζεις αυτό το άρθρο και είσαι χρήστρια του διαδικτύου, σίγουρα υπάρχει κάποιος λογαριασμός σου σε ένα από όλα τα κοινωνικά δίκτυα… Με τι συχνότητα όμως είναι σωστό να τα χρησιμοποιούμε και ποια είναι τα όρια;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι σημαίνουν οι selfies φωτογραφίες και τι δείχνουν για τον χαρακτήρα μας; Είναι σωστό να ποστάρουμε φωτογραφία του φαγητού μας ή μιας προσωπικής μας στιγμής με τον σύντροφό μας; Για όλα αυτά απαντά στο TLIFE η σύμβουλος ψυχικής υγείας, Ειρήνη Λιάγκα.
Social Media”: Τι αλλαγές έχει φέρει η τόση μεγάλη χρήση τους στις ανθρώπινες σχέσεις ;
Η επικοινωνία είναι εσωτερική ανάγκη για τον άνθρωπο, ένα στοιχείο της φύσης του, που με αυτό επιχειρεί να ενωθεί με τους άλλους ανθρώπους. Μέσα από αυτήν το άτομο είναι σε θέση να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον γύρω του συνάπτοντας σχέσεις. Έτσι η επικοινωνία προσαρμόζεται και διαμορφώνει επίπεδα σχέσεων Γνωρίζουμε ότι οι κοινές δραστηριότητες διευκολύνουν την επικοινωνία κι έτσι τις ανθρώπινες σχέσεις. Λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής, τους έντονους ρυθμούς, τις αποστάσεις, τα παρατεταμένα εργασιακά ωράρια, δυσχεραίνεται η άμεση αλληλεπίδραση των ανθρώπων, οι οποίοι επιχειρούν να την συμπληρώσουν με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή το τηλέφωνο.
Όταν αυτός ο τρόπος λειτουργεί συμπληρωματικά στην άμεση επαφή είναι χρήσιμος αφού εξασφαλίζει ενός βαθμού επικοινωνία με άτομα που μπορεί να είναι σε μεγάλη απόσταση ή να υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι δυσκολίας άμεσης επικοινωνίας μαζί τους.
Όταν τα “social media” χρησιμοποιούνται ως βασικός τρόπος επικοινωνίας παρέχουν μεν μια ανακούφιση στην μοναξιά (με υποτυπώδη τρόπο) όμως το επίπεδο αυτό της επικοινωνίας είναι ρηχό και επιφανειακό αφού το άτομο δεν ανταλλάσει ουσιαστικά τις απόψεις του, τους προβληματισμούς του, και τις ανάγκες του με τον περίγυρό του, μένοντας σε μια κατάσταση “οριακής πενίας”, δηλαδή επικοινωνεί τόσο και με τέτοιο τρόπο με τους άλλους που από την μία δεν λιμοκτονεί συναισθηματικά αλλά από την άλλη δεν αναπτύσσεται. Η ευρεία χρήση των socialmedia, με βάση τα προαναφερθέντα δεν αποτελεί κάποιο πρόβλημα. Πρόβλημα γίνεται όταν το άτομο υποκαταστήσει την ουσιαστική επικοινωνία που εμπεριέχει ζεστασιά, κατανόηση, άγγιγμα, βλεμματική επαφή με likes και αναρτήσεις.
Μπορούν τα social media, να φέρουν ρήξη σε μια σχέση;
Όπως όλα τα εργαλεία, βλάβη προκαλείται ανάλογα με την χρήση. Ο άνθρωπος που είναι μέσα σε μια συντροφική σχέση, έχει την δυνατότητα να επικοινωνήσει ουσιαστικά τις ανάγκες, τις επιθυμίες του, τους φόβους, τις ανασφάλειές, και τα όνειρά του. Αν κάπου δυσχεραίνει η επικοινωνία, πάλι με επικοινωνία αποκαθίσταται (λεκτική ή μη λεκτική). Αν το άτομο βιώνει κάτι στη σχέση του που δυσκολεύεται ή αδυνατεί να το επικοινωνήσει και στραφεί στα social media, τότε το πρόβλημα το καλλιεργεί και το ενισχύει.
Είναι σωστό να δείχνουμε την προσωπική μας ζωή και σχέση στα social media;
Όπως στην πραγματική ζωή έτσι καις την διαδικτυακή, όταν συμβαίνει κάτι καλό οι άνθρωποι το ανακοινώνουν και έτσι μοιράζονται τη χαρά τους. Έτσι οι φωτογραφίες και ανακοινώσεις από ευχάριστα γεγονότα όπως αποφοίτηση, γιορτές, γενέθλια, συνηθίζεται να κοινοποιούνται μέσω των κοινωνικών δικτύων (facebook, instagram, twitter, κλπ). Επειδή αυτή η συμπεριφορά αντιγράφεται παίρνει μαζικές διαστάσεις όπου εύκολα κάτι παίρνει την μορφή “μόδας”, “επιταγής” δηλαδή μια συμπεριφορά που συνηθίζεται, άρα το άτομο την μιμείται.
Στα περισσότερα πράγματα, έτσι κι εδώ, η λύση δεν είναι στις επιλογές τύπου “Άσπρο-μαύρο”, “όλα ή τίποτα”, αλλά χρειάζεται μέτρο. Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν τα «εν οίκω μη εν δήμω» Και όντως υπάρχουν πράγματα που μπορούν να κοινοποιηθούν και αλλά που είναι περιττό ή και κίνδυνος να εμφανιστούν δημόσια.
Όπως στα σπίτια μας τα παράθυρα καλύπτονται από κουρτίνες για να διαφυλάττουν την ιδιωτική μας ζωή από τα αδιάκριτα βλέμματα έτσι και στα μέσα κοινωνική δικτύωσης χρειάζονται φίλτρα προστασίας και κρίση από το ίδιο το άτομο για το τι θα προβάλλει.
Τι δείχνουν οι selfies φωτογραφίες για τον χαρακτήρα μας;
Φαντάζομαι θα έχετε δει ακόμα και ταινίες του βουβού κινηματογράφου που ο φωτογράφος ( ερασιτέχνης ή μη) στήνει το τρίποδο με την μηχανή, την ρυθμίζει και τρέχει να φωτογραφηθεί μόνος ή μέσα στην παρέα του. Αυτό γίνονταν (δεν είναι και τόσο καινούργιο) και με την πρόοδο της τεχνολογίας είναι πιο εύκολα και άμεσα εφικτό άρα γίνεται συχνότερα, θα μπορούσαμε να πούμε πως η αγωνία του ανθρώπου να αφήνει το στίγμα της ύπαρξής του κινητοποιεί μια τέτοια συμπεριφορά: Θέλουμε να υπάρχουν τεκμήρια ότι ζήσαμε, περάσαμε καλά. Ανάλογα με την εποχή αυτά τα τεκμήρια αλλάζουν: από τις τοιχογραφίες στις σπηλιές, τα πορτρέτα των ζωγράφων, τις αυτοπροσωπογραφίες τους, τις αυτοβιογραφίες, τις selfies.
Πιστεύω ότι δεν δείχνει κάτι για τον «χαρακτήρα» των ανθρώπων αλλά για την ένταση της υπαρξιακής αγωνίας να αφήνονται τεκμήρια που να μπορούν να βλέπουν οι ίδιοι και οι άλλοι, ότι έζησαν.
Τι σημαίνουν οι φωτογραφίες με τα φαγητά;
Ίσως ότι και οι φωτογραφίες με λουλούδια, πουλιά, τοπία, και ο,τιδήποτε ο άνθρωπος επικεντρώνει την προσοχή του.
Ανεξάρτητα από αυτό που «καδράρει» ο άνθρωπος, η διαδικασία της φωτογραφίας είναι η αποτύπωση μιας στιγμής, μιας κατάστασης που μένει έτσι όσο διατηρείται και η φωτογραφία. Μια προσπάθεια να παγώσει ο χρόνος καθώς και μία προσπάθεια να υπάρχουν αποδείξεις ύπαρξης, βιωμάτων όπως ανέφερα και πιο πριν.
Ο άνθρωπος είναι ένα ενδιαφέρον ον που από τη στιγμή της σύλληψής του έως και τον θάνατό του αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του διεκδικώντας την ένωση αλλά και την ατομικότητα. Σε αυτή την διαδικασία αλλάζουν οι μορφές, τα εργαλεία, όχι όμως οι ανάγκες: Έτσι η βραχογραφία, το άγαλμα, ο ζωγραφικός πίνακας γίνεται φωτογραφία. Η πλατεία του χωριού, σε υπερμεγέθυνση γίνεται social media. Η ανάγκη για εξερεύνηση, «σερφάρισμα».
Η ισορροπία βρίσκεται στο μέτρο, «παν μέτρον άριστον»
Λιάγκα Ειρήνη, MSc
Σύμβουλος Ψυχικής υγείας
Πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια ενηλίκων
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ