Σοφία Νικολάου: Η γοητευτική δικηγόρος που φλερτάρει με την πολιτική! Όλα όσα αποκαλύπτει στο TLIFE

Νέα, όμορφη και δυναμική! Η Σοφία Νικολάου συνδυάζει αυτό που λέμε γαλλική φινέτσα και οξυδερκές πνεύμα και διαθέτει ένα από τα πιο γνωστά δικηγορικά γραφεία στο Κολωνάκι. Στα 17 της χρόνια ήρθε από την Εύβοια στην Αθήνα, ξεκίνησε τις σπουδές της στη Νομική, έγινε δικηγόρος στον Άρειο Πάγο και από το 2004 έχει το δικό της δικηγορικό γραφείο (με ισχυρό πελατολόγιο στο χώρο των επιχειρήσεων).

Αυτοδημιούργητη, αλλά και άνθρωπος με πειθώ και όρεξη για δουλειά οραματίζεται ένα μέλλον διαφορετικό για τη χώρα… και “φλερτάρει” έντονα με το χώρο της πολιτικής. Οι πρώτες προσεγγίσεις έχουν γίνει και η Σοφία Νικολάου είναι σίγουρα ένα πρόσωπο που θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον.

Το TLIFE την συνάντησε σε ένα από τα αγαπημένα της στέκια στη γειτονιά της στο Κολωνάκι και εκείνη μας μίλησε για τη δουλειά της, τα σχέδιά της, τα πρώτα χρόνια στη δικηγορία, το dress code στα δικαστήρια και τις αγαπημένες της συνήθειες. Εξάλλου μια γυναίκα αν θέλει “μπορεί να συνδυάσει τα πάντα”, όπως αναφέρει και η ίδια!

Είστε ένα νέο και φρέσκο πρόσωπο που υπηρετεί το χώρο της νομικής. Πώς δημιουργήθηκε η επιθυμία να ασχοληθείτε με αυτόν τον κλάδο;

Έχουν περάσει χρόνια από τότε που αποφάσισα να δηλώσω στη σχολή της νομικής. Πρώτη μου επιλογή ήταν να περάσω στη Νομική Αθηνών και δεύτερη επιλογή τα ΜΜΕ. Αλλά με κέρδισε τελικά η δικηγορία… η φύση του συγκεκριμένου επαγγέλματος πάντα με γοήτευε και τελικά δεν μετάνιωσα ποτέ για την επιλογή μου.

Υπήρχε κάποιο ερέθισμα από το οικογενειακό σας περιβάλλον;

Το αντίθετο θα έλεγα. Έχω γεννηθεί στην Εύβοια. Εκεί πήγα σχολείο και έδωσα τις εισαγωγικές μου εξετάσεις για τη νομική. Οι γονείς μου είναι αγρότες, αλλά εγώ ένιωθα να με γοητεύει ο κλάδος της Δικαιοσύνης. Από τα 17 ήρθα στην Αθήνα να σπουδάσω και φθάσαμε ως εδώ.

Ουσιαστικά είστε ένας αυτοδημιούργητος άνθρωπος που δεν έχει καταφέρει και λίγα, αφού όπως γνωρίζω είστε δικηγόρος στον Άρειο Πάγο και από το 2004 έχετε το δικό σας δικηγορικό γραφείο. Πόσο εύκολα ή δύσκολα είναι τα πράγματα αυτήν την περίοδο;

Μόλις τελείωσα την σχολή της Νομικής και έκανα την άσκηση μου για να πάρω την άδεια του επαγγέλματος, άνοιξα δικό μου δικηγορικό γραφείο. Κι αυτό όχι μόνο γιατί δεν ήθελα να εργαστώ σε κάποιον άλλον, αλλά γιατί ήθελα να δημιουργήσω κάτι δικό μου και να το μεγαλώσω σιγά σιγά. Ευτυχώς πήγε πολύ καλά. Στην αρχή αντιμετωπίσαμε δυσκολίες, γιατί όταν ξεκινάς στα 22 σου, είναι δύσκολο να φτιάξεις τη δική σου πελατεία και να πείσεις πως είσαι άξια, αλλά μεγαλώνοντας το γραφείο και με την προσθήκη αξιόλογων συνεργατών, όλο αυτό αναπτύχθηκε πολύ γρήγορα.

Η κρίση ωστόσο, έχει επηρεάσει και το δικό σας κλάδο…

Όλα έχουν αλλάξει, λόγω κρίσης. Αυτό δεν έχει επηρεάσει μόνο το δικό μας κλάδο, τον κλάδο των δικηγόρων, αλλά έχουν επηρεαστεί και όλα τα επαγγέλματα, ως αλυσιδωτή αντίδραση αυτής της κρίσης. Ο κλάδος μας υποφέρει από τους φόρους που πρέπει να πληρώσουμε, με τις κρατήσεις να αγγίζουν το 70% από τις εισφορές μας, τα ταμεία μας κλπ… Σημαντικό, όμως, είναι ότι έχει συρρικνωθεί και η πελατεία. Τα πράγματα σαφώς δεν είναι όπως κάποτε: οι δικηγόροι είναι πιο πολλοί και οι πελάτες πιο επιλεκτικοί. Και ως παράδειγμα αξίζει να σας πω πως πλέον έχει καταργηθεί η παράδοση του οικογενειακού δικηγόρου που υπήρχε παλιά και ασχολούνταν με όλες τις υποθέσεις που μπορεί να είχε μια οικογένεια. Είμαι όμως πεπεισμένη πως δύσκολα κάποιος με όρεξη για δουλειά δεν θα τα καταφέρει. Φτάνει βέβαια να δημιουργούνται και οι κατάλληλες συνθήκες από το κράτος…

Σήμερα πάντως, γνωρίζω πως έχετε καταφέρει να δημιουργήσετε ένα ισχυρό πελατολόγιο…

Βοηθά το αντικείμενο γιατί ασχολούμαστε κυρίως με το φορολογικό δίκαιο και το ποινικό, πράγμα που σημαίνει πως οι πελάτες μου είναι κυρίως επιχειρηματίες, οπότε ο κύκλος εργασιών είναι καλός. Παρ’ όλες τις δυσκολίες οι Έλληνες συνεχίζουν να «επιχειρούν» !

Το γεγονός ότι δεν είχατε αφεντικό πάνω από το κεφάλι σου, σας έδωσε την δυνατότητα να κάνετε πράματα που επιθυμούσατε;

Το καλό στο χώρο των δικηγόρων είναι πως δεν υπάρχει ρουτίνα. Η Δικηγορία είναι πάθος και έρωτας για μένα. Με τον πελάτη ο καλός δικηγόρος γίνεται μέρος της οικογένεια του καθώς γνωρίζει πολλά για την ζωή του που πιθανόν ούτε οι οικείοι του δεν γνωρίζουν. Αν υπάρχει αυτό που λέμε συνταγή επιτυχίας, αυτή είναι πως από την αρχή τα προβλήματα των πελατών γίνονταν και δικά μου. Υπήρχε αμοιβαία εμπιστοσύνη και η ανάγκη να τους κάνω να νιώσουν πως το κάθε τους πρόβλημα με απασχολεί πραγματικά και δεν είναι απλώς δουλειά. Δεν κοιμάσαι μέχρι ο άλλος να είναι καλά.

Μαθαίνω πως έχουν γίνει κάποιες πρώτες επαφές με ανθρώπους από τον πολιτικό χώρο. Σας διεκδικούν για να συμμετέχετε στα κοινά. Είναι κάτι που το σκέφτεστε θετικά;

Πολιτικοποιημένη με την ουσιαστική έννοια του όρου ήμουν πάντα. Με ενδιέφερε η πολιτική σκηνή και η αλήθεια είναι πως υπάρχει πολιτική προσέγγιση από κάποια κόμματα. Πράγματι το σκέφτομαι πολύ σοβαρά να ασχοληθώ με το χώρο της πολιτικής και είναι κάτι που το θέλω πολύ. Είναι καιρός να κάνουμε κάτι για αυτή τη χώρα που τα τελευταία χρόνια έχει περάσει τα πάνδεινα χωρίς να της αξίζει. Αυτό που χρειαζόμαστε, όμως, για να πάμε προς το καλύτερο είναι επαγγελματίες πολίτες και όχι επαγγελματίες πολιτικούς.

Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι αγγελικά πλασμένα. Υπάρχει ένα κλίμα αστάθειας στην πολιτική σκηνή και αγανάκτηση από τον κόσμο προς τους πολιτικούς. Αυτό σας αγχώνει;

Η κατάσταση είναι μοιραίο να αλλάξει και θα αλλάξει. Αλλά για να γίνει αυτό πιο γρήγορα και να μην βαθύνει κι άλλο η κρίση, θα πρέπει να αλλάξει η πολιτική ζωή. Θα πρέπει να ενταχθούν σε αυτήν άνθρωποι που είναι νέοι, έχουν ένσημα και είναι επαγγελματίες, όχι πολιτικοί που δεν έχουν δουλέψει ποτέ. Θα πρέπει να έχουμε ανθρώπους που έχουν όρεξη και διάθεση και δεν κουβαλούν όλο αυτό το κακό παρελθόν και την ασυδοσία που υπήρχε.

Και με χαρά μου βλέπω πως αυτό αρχίζει να συμβαίνει και όλο και περισσότεροι νέοι ασχολούνται με τα κοινά και με την πολιτική και αυτό μου δίνει αισιοδοξία για το μέλλον. Κάτι θα αλλάξει σύντομα. Δεν έχει έρθει ακόμη η ανάπτυξη. Για να έρθει η ανάπτυξη θα πρέπει να δουλέψουμε όλοι πολύ. Πολίτες και πολιτικοί.

Αυτήν την περίοδο πάντως, εκτός από οικονομική, υπάρχει και κοινωνική κρίση που γιγαντώνεται. Τι θεωρείτε πως πρέπει να αλλάξει για να αποφύγουμε τα χειρότερα;

Η κοινωνική κρίση έχει να κάνει καθαρά με το γεγονός πως δεν υπάρχουν χρήματα. Πολλά θα είχαν λυθεί αν η ροή του χρήματος δεν συγκεντρωνόταν από το αδηφάγο κράτος. Πώς μπορεί να αλλάξει αυτό; Μόνο αν αλλάξει η πολιτική ζωή της χώρας. Όταν μειωθούν οι φόροι και γίνουν πιο επιλεκτικοί και όχι δυσβάσταχτοι όπως είναι τώρα, τότε ο κόσμος θα είναι πιο χαρούμενος και ήρεμος και αυτό το θετικό κλίμα θα δώσει και ώθηση για περισσότερη δουλειά και ανάπτυξη.

Πώς θα μπορούσε να μειωθεί το κύμα των νέων που αναγκάζονται να φύγουν από τη χώρα για να βρουν στο εξωτερικό ένα καλύτερο μέλλον;

Αυτό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Βλέπουμε μια Ελλάδα που αντί να τρέφει τα παιδιά της… τα καταπίνει! Πρέπει να κρατήσουμε τους νέους εδώ. Αλλά για να μείνουν σε μια χώρα που δεν βλέπουν τώρα μέλλον, θα πρέπει να αλλάξουν πολλά. Πρέπει να αλλάξει η Παιδεία, θα πρέπει να ανοίξουν θέσεις εργασίας κλπ. Αυτό που δυστυχώς, βλέπω εγώ τα τελευταία χρόνια είναι πως οι νέοι δεν φεύγουν από την Ελλάδα για να πάνε σε καλά Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Φεύγουν από την Ελλάδα και πηγαίνουν σε οποιοδήποτε Πανεπιστήμιο, αρκεί να μην μείνουν εδώ. Αυτό με θλίβει πολύ και πιστεύω πως πρέπει να τους κρατήσουμε εδώ, δείχνοντας τους πως υπάρχει μέλλον στη χώρα μας.

Πώς είδατε την επίσκεψη Ομπάμα στην Ελλάδα. Θεωρείτε πως μπορούμε να έχουμε έναν ακόμη σύμμαχο;

Ο Μπαράκ Ομπάμα γοήτευσε όλο το κοινό στη χώρα μας. Ωστόσο, η επίσκεψή του έγινε στην Ελλάδα σε σημείο που ολοκληρώνεται η θητεία του ως Προέδρου της Αμερικής. Το σημαντικό είναι πως διαφήμισε τη χώρα μας, αλλά έδειξε και μια κακή -τολμώ να πω- παρουσία του πρωθυπουργού μας. Στη συνάντησή τους, φάνηκε η μεγάλη διαφορά ποιότητας ανάμεσα στον πρόεδρο των ΗΠΑ και τον πρωθυπουργό μας.

Προσωπικά δεν θεωρώ πως το ταξίδι του Ομπάμα στην Ελλάδα θα βοηθήσει στις διαπραγματεύσεις που έρχονται με την Γερμανία, όμως πιστεύω πως σε κάθε περίπτωση λειτούργησε θετικά η επίσκεψή του στη χώρα μας.

Το δικό σας όραμα ποιο είναι;

Είναι να υπάρχει μια δυνατή Ελλάδα που θα έχει μια καλή εικόνα, μια εικόνα που της αξίζει προς τα έξω. Οραματίζομαι μια Ελλάδα που θα κρατά εδώ τους νέους και θα τους δίνει ευκαιρίες. Μια Ελλάδα που θα έχει δυνατή εξωτερική πολιτική. Έχουμε ξεχάσει την έννοια της διπλωματίας. Είμαστε σπουδαίος λαός, γεννήσαμε την έννοια της Δημοκρατίας (όπως είπε και ο Ομπάμα) και τον πολιτισμό και αυτήν τη στιγμή δίνουμε την εικόνα μιας τριτοκοσμικής χώρας. Δικό μου όραμα είναι να δω και πάλι μια ισχυρή Ελλάδα.

Εκτός, από την νομική, έχει υπάρξει και δημοσιογραφική «δράση». Υπήρξατε η εκδότρια της εφημερίδας «Είδηση» και έχετε αρθρογραφήσει και σε διάφορα sites για οικονομικά, φορολογικά και άλλα θέματα…

Το να γράφω είναι για εμένα τρόπος επικοινωνίας και έκφρασης. Όπως ανέφερα η Νομική και τα ΜΜΕ ήταν οι δυο επιλογές μου για σπουδές. Την Νομική την τελείωσα, βγήκα στη δικηγορία και ήθελα πολύ να ασχοληθώ και με το γράψιμο. Αγαπώ πολύ τις εφημερίδες και οι Κυριακές μου είναι πάντα αγκαλιά με εφημερίδες. Αγαπώ να ενημερώνομαι για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Το καθημερινό σας πρόγραμμα είναι σίγουρα γεμάτο. Μύθος ή αλήθεια τελικά ότι καριέρα και οικογένεια (προσωπική ζωή) συνδυάζονται;

Η γυναίκα από τη φύση της μπορεί να τα καταφέρει και να τα συνδυάσει όλα. Δεν έχει να κάνει με την οικονομική άνεση, αλλά με τη θέληση. Μια γυναίκα μπορεί να κάνει τα πάντα: να κρατά οικογένεια, να δουλεύει και να έχει και τις προσωπικές της δραστηριότητες.

Από τις αγαπημένες σας συνήθειες είναι η αντισφαίριση (το τέννις). Άλλες αγαπημένες δραστηριότητες;

Το τέννις είναι πράγματι αγαπημένη μου συνήθεια. Είμαι μέλος στον όμιλο Αντισφαίρισης Αθηνών και σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο παίζω τέννις. Άλλες αγαπημένες μου συνήθειες είναι το διάβασμα, κυρίως βιβλία για διεθνείς σχέσεις αλλά και λογοτεχνία, κυρίως ελληνική μιας και βλέπω πως τελευταία υπάρχει μια άνθηση στον κλάδο. Προσπαθώ επίσης να γυμνάζομαι σχεδόν σε καθημερινή βάση.

Η σχέση σου με τη μόδα ποια είναι; Υπάρχει ακόμη συγκεκριμένο dress code λόγω δουλειάς;

Έχουμε ξεφύγει πια από το συγκεκριμένο dress code στο δικαστήριο. Ισχύει μόνο για τους άντρες πως πρέπει να φορούν γραβάτα όταν δικάζουν. Για τις γυναίκες τα πράγματα είναι πιο ευέλικτα και σαφώς μπορούν να φορούν πιο μοντέρνα ρούχα. Πέρα από αυτό, εγώ πιστεύω πως η δύναμη της εικόνας έχει να κάνει με τον τρόπο που μιλάς και κοιτάς τον άλλον και όχι μόνο με την εμφάνιση σου.

Το ντύσιμο πρέπει να είναι προσεγμένο και εγώ για να πω την αλήθεια αγαπώ την μόδα και όσο μου επιτρέπετε, προσθέτω ρούχα στην γκαρνταρόμπα μου και φυσικά όπως κάθε γυναίκα, θέλω να είμαι όμορφα και προσεγμένα ντυμένη. Κλασική αδυναμία βέβαια είναι τα παπούτσια…