Πετυχημένη παρουσιάστρια, αφοσιωμένη μαμά τριών παιδιών, ερωτευμένη με τον άντρα της, και μια από τις πιο εντυπωσιακές γυναίκες της τηλεόρασης, η Σταματίνα Τσιμτσιλή έχει πολλούς άσσους στο μανίκι της, αλλά το σημαντικότερο είναι ένα: το ότι μπορεί να τα έχει όλα αυτά, και την ίδια στιγμή να δείχνει αφάνταστα οικεία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Κάλλια Καστάνη και το περιοδικό ΟΚ!, μιλά για τα παιδικά της χρόνια, το τηλεοπτικό της μέλλον με το Happy Day και την επιστροφή της Ελένης Μενεγάκη στην τηλεόραση.
Το Happy Day
-Εσύ, υποθέτω συνεχίζεις, κανονικά, στον Alpha. Kαι λέω, «υποθέτω», γιατί πέρυσι, μετά την ανανέωση, δεν έγιναν γνωστές οι λεπτομέρειες του συμβολαίου σου…
Ναι, το “Happy Day” συνεχίζει κανονικά. Έχω συμβόλαιο με τον Alpha για ακόμα έναν χρόνο.
– Παρ’ όλα αυτά δέχεσαι προτάσεις; Υπάρχουν επιχειρηματίες που θα ήθελαν να σε «κλέψουν» από το Πικέρμι ;
Δεν έχω παράπονο… (γελάει.) Κατά καιρούς – ιδίως τις χρονιές που είναι γνωστό πως λήγει το συμβόλαιό μου – δέχομαι αρκετές προτάσεις για να αλλάξω τηλεοπτική στέγη. Από την άλλη βέβαια, είναι γνωστό πως είμαι άνθρωπος που του αρέσει η σταθερότητα και επενδύει στις σχέσεις του, τόσο τις επαγγελματικές, όσο και τις προσωπικές. Είμαι πολύ καλά στον Alpha, οι άνθρωποι του καναλιού με αγαπούν, με εκτιμούν, με στηρίζουν και μου το δείχνουν με πολλούς τρόπους, πολλά χρόνια. Το ίδιο ένιωσα και με την νέα διοίκηση, οπότε δεν μπήκα καν στον κόπο να εξετάσω άλλες προτάσεις.
-Αν σου ζητούσαν να μετακινηθεί πιο αργά, σε μια άλλη ζώνη, θα το δεχόσουν εύκολα ;
Θα δεχόμουν να συζητήσω ό,τι έχει ανάγκη το κανάλι – άλλωστε, κατά καιρούς, είχαν πέσει στο τραπέζι διάφορα τέτοια σενάρια. Από την άλλη όμως θεωρώ πως το «Happy Day» έχει εδραιωθεί στην ζώνη και στην ώρα του. Ο κόσμος το αναζητά το πρωί που ξυπνάει κι εγώ είμαι ευγνώμων για την αγάπη που δέχομαι, καθημερινά, από τους τηλεθεατές και για τη σχέση που έχουμε χτίσει τόσα χρόνια. Και θεωρώ πως – σε αυτή τη φάση – δεν υπάρχει σοβαρός λόγος για να συμβεί κάτι τέτοιο. Είμαι της λογικής πως μια πετυχημένη «συνταγή» δεν την αλλάζεις.
Η επιστροφή της Ελένης Μενεγάκη
Πώς είδες την ανακοίνωση για την επιστροφή της Ελένης Μενεγάκη στην τηλεόραση ;
Κοίτα, όταν είσαι επί 30 χρόνια, στο τιμόνι ενός «πλοίου» που πηγαίνει σταθερά προς μια κατεύθυνση σημαίνει πως θες να πάρεις το χρόνο σου. Να ησυχάσεις και να δοκιμάσεις λίγο τα «νερά». Αυτό έκανε και η Ελένη. Επέλεξε μόνη της τη στιγμή που θα αποσυρθεί, και έμεινε μία σεζόν εκτός τηλεόρασης, αλλά μάλλον στη διάρκεια αυτής της περιόδου κατάλαβε πως αγαπάει πολύ τη δουλειά της, την επικοινωνία με τον κόσμο και δεν θέλει ακόμα να αποχωριστεί αυτή την καθημερινότητα. Δεν μπορώ να πω πως δεν την καταλαβαίνω…
-Εσύ, αν θυμάμαι καλά, είχες προβλέψει πως η αποχώρησή της ήταν μόνο ένα διάλειμμα.
Ναι, το είχα πει. Ήταν ωραίο που το έκανε, αλλά είναι ακόμα καλύτερο το ότι επιστρέφει. Την αγαπώ πολύ, τη σέβομαι και της εύχομαι κάθε επιτυχία. Είμαι σίγουρη πως έχει πολλά ακόμα να δώσει στην τηλεόραση.
-Η επιστροφή της δείχνει να προκαλεί ένα ντόμινο εξελίξεων και μετακινήσεων που ενεργοποιεί όλα τα κανάλια. Ανακατεύει, όπως λέμε, την «τράπουλα».
Ναι – έτσι κι αλλιώς η είδηση της επιστροφής της, από μόνη της, ήταν αρκετά σημαντική για να ταράξει τα τηλεοπτικά νερά. Από εκεί και πέρα, μάλλον θα πρέπει να περιμένουμε λίγο για να μάθουμε και τις λεπτομέρειες: σε ποια ζώνη θα είναι, τι ώρα, τι εκπομπή θα κάνει, με ποιους συνεργάτες κ.λπ. Θα έχει σίγουρα μεγάλο ενδιαφέρον.
Τα παιδικά χρόνια
-Στάθηκα σε μια παιδική φωτογραφία σου – είσαι πολύ μικρή και λίγο λυπημένη. «Νιώθω την ανάγκη» γράφεις «να αγκαλιάσω αυτό το κοριτσάκι με τα μεγάλα μάτια και να του πω ότι όλα θα πάνε καλά». Γιατί φοβόσουν πως κάτι θα πήγαινε στραβά;
Δεν φοβόμουν ακριβώς. Απλά, όταν εγώ άρχιζα τη ζωή μου, τίποτα δεν ήταν προδιαγεγραμμένο – ούτε η επιτυχία ούτε η ασφάλεια. Ξεκίνησα από ένα διαμέρισμα 60 τετραγωνικών στα Άνω Πατήσια, με δυο γονείς που αγαπούσαν πολύ κι εμένα και την αδελφή μου, αλλά δεν είχαν τα οικονομικά μέσα να χρηματοδοτήσουν τα όνειρά μας, τις σπουδές μας κ.λπ. Ένιωσα λοιπόν πως καμιά φορά πρέπει να «χαϊδεύουμε» το παιδάκι που έχουμε μέσα μας. Αυτό το παιδί που είμαστε εμείς και που είχε την αγωνία αν θα τα καταφέρει, αν θα προχωρήσει, αν θα πετύχει κι αν θα γίνει ένας καλός άνθρωπος. Πρέπει να το πιάσεις από το χέρι και να του πεις: «Εντάξει, όλα πήγαν καλά. Τα καταφέραμε».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ