Στάθης Αγγελόπουλος: Οι δικαστικές περιπέτειες με τις δύο μητέρες των παιδιών του και οι δύσκολες στιγμές στο νοσοκομείο

Ο Στάθης Αγγελόπουλος σπάνια δίνει συνεντεύξεις.  Ο γιος του αείμνηστου Μανώλη Αγγελόπουλου, σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στη Σάσα Σταμάτη και στην «ΟΝ time», μιλά για τα νέα του επαγγελματικά σχέδια, τις δικαστικές διαμάχες με τις πρώην συζύγους του, την περιπέτεια που πέρασε με τον κορονοϊό στην Εντατική του «Σωτηρία», αλλά και το ενδεχόμενο ενός τρίτου γάμου.

Σε τι φάση σε πετυχαίνουμε;

Είμαι σε μια φάση δημιουργική, μόλις έχω βγει από το στούντιο, έχω τελειώσει ένα τραγούδι σε στίχους Βασίλη Παπαδόπουλου και μουσική Θοδωρή Καμπουρίδη. Το τραγούδι έχει τίτλο «Το ξέρω». Είναι μια ερωτική μπαλάντα, και την ενορχήστρωση την έχει κάνει ο Τάσος Λυμπέρης. Κάνω εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα, Παρασκευή και Σάββατο, και κάθε Τετάρτη εμφανίζομαι στο «Aristotle» στον Πειραιά μαζί με τη Χριστίνα Μαραγκόζη.

Στην προσωπική σου ζωή πώς είσαι;

Είμαι πολύ καλά. Έχω κάποια σχέση και είμαστε πάρα πολύ καλά.

Έχουν τελειώσει οι δικαστικές περιπέτειες με τις δύο πρώην μητέρες των παιδιών σου;

Με τη μητέρα του γιου μου, του Μανώλη, έχουν τελειώσει οριστικά, δεν υπάρχουν δικαστικές διαμάχες. Με τη μητέρα της κόρης μου, την Παρή, ακόμα δεν έχουν τελειώσει οριστικά. Υπάρχουν εκκρεμότητες.

Έχεις κάνει δύο γάμους, θα έκανες και τρίτο;

Δύσκολα. Θα το σκεφτόμουν πολύ να κάνω τρίτο γάμο, όπως και τρίτο παιδί. Έχει καεί η γούνα μου από όλα αυτά που μου έχουν συμβεί στο παρελθόν.

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σου;

Οι δύσκολες στιγμές ήταν πολλές. Η μία ήταν όταν διαγνώστηκε η πρώτη μου γυναίκα, η Ηλέκτρα, με καρκίνο στους λεμφαδένες, η δεύτερη όταν έχασα τον πατέρα μου και η τρίτη πριν από δύο χρόνια, όταν νοσηλεύτηκα στην Εντατική στο «Σωτηρία» με κορονοϊό σε βαριά μορφή.

Μίλησέ μας γι’ αυτή την εμπειρία σου.

Φοβήθηκα για τη ζωή μου. Πέρασε όλη μου η ζωή από μπροστά μου. Ήταν πολύ δύσκολη η κατάστασή μου. Όμως, οι γιατροί και οι νοσηλευτές ήταν δίπλα μου, συνεργάστηκα μαζί τους και έπειτα από 25 μέρες πήρα εξιτήριο από το νοσοκομείο και είμαι καλά. Δεν διασωληνώθηκα ποτέ. Φοβήθηκα μην πεθάνω. Όμως, για μένα το πιο σημαντικό είναι ότι δεν πανικοβλήθηκα, συνεργάστηκα με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές και κατάφερα να βγω νικητής από αυτήν την περιπέτεια. Θα ήθελα να τους ευχαριστήσω δημοσίως όλους τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, και τη φίλη μου, τη σύντροφό μου, την Περιστέρα, που μου στάθηκε από την πρώτη στιγμή.