Συγκινεί η Ζήνα Κουτσελίνη: “Αλέκο, αδελφέ μου μου λείπεις… Ξέρω όμως πως εσύ διάλεξες το δρόμο σου”

“Η χθεσινή πανσέληνος με βρήκε να ψαχουλεύω σε άλμπουμ οικογενειακά…

Σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος χωρίς τον Αλέξανδρο, τον δικό μου Αλέκο. τον αδερφό μου! ( 13 Σεπτεμβρίου έφυγε για το μεγάλο ταξίδι της δικαίωσης του, του δρόμου που διάλεξε για τη δική του ζωή.)

Σήμερα γιόρταζε και γιορτάζει… Πάντα ήταν παιδί! Αυτό ήταν που με θύμωνε και συνάμα με έκανε να χαμογελώ. Αντιμετώπιζε τη ζωή του σα να μην τον ενδιέφερε το αύριο. Χαμογελούσε και χόρευε – το ωραιότερο ζειμπέκικο- σα να ζούσε την κάθε μέρα με πάθος και το απαιτούσε και από τους γύρω του. Αγαπούσε τη ζωή απλά το δρόμο δεν είχε βρει που οδηγεί στο φως! Στη φωτογραφία εγώ είμαι κοριτσάκι στην εφηβεία κι εκείνος ενήλικας στο στενάκι στην Σκόπελο που διατηρούσε δυό σπό τα τουριστικά μαγαζιά του! Εκεί βάζαμε τέρμα τη μουσική και χορεύαμε… Σε εκείνον το δρόμο ζούσε με πάθος για ζωή την κάθε του μέρα! Σε κάποιους άλλους έχασε το χαμόγελο του, την ζωντάνια του, την αγάπη του για το χορό της ζωής!!! Αλέκο, αδελφέ μου μου λείπεις… Ξέρω όμως πως εσύ διάλεξες το δρόμο σου και αυτό με ανακουφιζει! Τώρα είσαι στο δρόμο του θεού…”