Συγκίνηση για το θάνατο του Νίκου Φώσκολου – Αύριο η κηδεία του

Πέθανε σε ηλικία 87 ετών ο γνωστός σεναριογράφος και σκηνοθέτης Νίκος Φώσκολος. Ο δημιουργός της “Λάμψης” και του “Καλημέρα ζωή” έφυγε από τη ζωή χθες το πρωί και η κηδεία του θα γίνει την Παρασκευή, στις 14:30 στο Κοιμητήριο Ηλιούπολης.

Γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 26 Νοεμβρίου του 1927 και σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Στα δεκαεφτά χρόνια του άρχισε να γράφει με πρωτοφανή επιτυχία ένα μεγάλο αριθμό από σύγχρονα αλλά και ιστορικά ραδιοφωνικά δράματα.

Το πρώτο του ραδιοφωνικό σίριαλ, Αστυνομικές Ιστορίες του Νίκου Φώσκολου, υπήρξε για τρία χρόνια το μπεστ σέλερ που παρακολούθησε όλη η Ελλάδα.

Δούλεψε στις εφημερίδες Εμπρός και Ανεξάρτητος Τύπος ως καλλιτεχνικός ρεπόρτερ, κριτικός κινηματογράφου και μυθιστοριογράφος.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 πρωτοβγήκε ως συγγραφέας στο θέατρο και τον κινηματογράφο με το αστυνομικό δράμα Ο Θάνατος θα Ξανάρθει, που γνώρισε τεράστια επιτυχία και γυρίστηκε την ίδια χρονιά ταινία από τη Φίνος Φιλμ.

Ακολούθησαν στο θέατρο τα έργα Θηλιά στο Σκοτάδι, Μαρκησία του Λιμανιού, Σκέψου πριν Αγαπήσεις, Αρμένικο Φεγγάρι και Μάρτυς Κατηγορίας.

Έγραψε και από το 1967 σκηνοθέτησε ο ίδιος, κυρίως για τον Φίνο, μια σειρά από εξήντα περίπου ταινίες, τολμηρού κοινωνικού χαρακτήρα, που γνώρισαν όλες ανεξαιρέτως πρωτοφανή επιτυχία και αποτέλεσαν μια ρεαλιστική «επανάσταση» στη θεματολογία αλλά και στο ύφος της ελληνικής οθόνης.

Το 1971 «μεταγράφεται» στη νεαρή τότε ελληνική τηλεόραση, όπου πετυχαίνει παγκόσμιο ρεκόρ θεαματικότητας, 92%, με το μεγάλης διάρκειας ιστορικό τηλεοπτικό δράμα του Άγνωστος Πόλεμος και συνεχίζει με την ίδια πάντοτε επιτυχία με τα ιστορικά ή κοινωνικά τηλεοπτικά δράματα Εν Τούτω Νίκα, Κραυγή των Λύκων και Ρωμανός Διογένης.

Με το πέρασμά του το 1991 στην ιδιωτική τηλεόραση του ANTENNA, καινοτομεί φέρνοντας στην ελληνική μικρή οθόνη το πρώτο μεγάλης εμβέλειας καθημερινό κοινωνικό σίριαλ Η Λάμψη, που για ακόμη μια φορά αποτελεί μια τεράστια επιτυχία και παιζόταν επί 14 χρόνια, ταυτόχρονα, από κάποια στιγμή και έπειτα, με το δεύτερο καθημερινό του σίριαλ Καλημέρα Ζωή, που γνωρίζει την ίδια επιτυχία.

Είχε το αναγνωρισμένο ρεκόρ εισιτηρίων του ελληνικού κινηματογράφου όλων των εποχών με την ταινία του Υπολοχαγός Νατάσσα (751.177 εισιτήρια μόνο στην Αθήνα) και από τις ταινίες που έγραψε Οι Αδίστακτοι και Ο Πυρετός στην Άσφαλτο απέσπασαν συνολικά έξι βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Τρία κρατικά βραβεία κινηματογραφίας εξάλλου απέσπασε το Κοντσέρτο για Πολυβόλα, ενώ Το Χώμα Βάφτηκε Κόκκινο προκρίθηκε το 1965 από την Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών ως υποψήφιο για το Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας.

Το 1993 τιμήθηκε από την ΕΡΤ για τη Λάμψη με το βραβείο του Δημοφιλέστερου Σίριαλ της ελληνικής τηλεόρασης. Το 1995 το ίδιο έργο του, Η Λάμψη, πέρασε στο Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες.

Έχει λάβει διάφορες τιμητικές διακρίσεις από τους Λάιονς, το Δήμο Πειραιώς, τους Δήμους Σύρου, Ηλιουπόλεως και Χαλκίδας, την Ακαδημία Κορφιάτικων Βραβείων, την Καλλιτεχνική Λέσχη Αθηνών, την Πανελλήνια Ένωση Γυναικών κ.ά. Έχει βραβευτεί από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος για τη συμβολή της βυζαντινής σειράς του Εν Τούτω Νίκα στο έργο και τους σκοπούς της Ορθοδοξίας.

Δες μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του στον “Πρωινό Καφέ” με την Ελένη Μενεγάκη:

Συγγραφικά/θεατρικά έργα

Ο θάνατος θα ξανάρθει(1959)
Θηλειά στο σκοτάδι (1961)
Η μαρκησία του λιμανιού (1971)
Σκέψου πριν αγαπήσεις (1971)
Ο άγνωστος δολοφόνος (1972)
Αρμένικο φεγγάρι (1976)
Πόρνες και πόρνες (1994)

Κινηματογραφικές ταινίες-σενάριο

Κρυστάλλω (1959)
Τσακιτζής, ο προστάτης των φτωχών (1960)
Φλογέρα και αίμα (1961)
Η κατάρα της μάνας (1961)
Ο θάνατος θα ξανάρθει (1961)
Αγάπη και θύελλα (1961)
Ο γεροδήμος (1962)
Οργή (1962)
Πονεμένη μητέρα (1962)
Οι διεστραμμένοι (1963)
Το κάθαρμα (1963)
Όσα κρύβει η νύχτα (1963)
Οι σταυραετοί (1963)
Έτσι ήταν η ζωή μου (1963)
Η κραυγή (1964)
Είναι μεγάλος ο καημός (1964)
Ο κράχτης (1964)
Χωρίς γονείς κι αδέλφια (1964)
Η προδομένη (1965)
Το χώμα βάφτηκε κόκκινο (1965)
Βρώμικη πόλις (1965)
Δεν μπορούν να μας χωρίσουν (1965)
Οι εχθροί (1965)
Οι αδίστακτοι (1965)
Η αχαριστη (1966)
Ο άνθρωπος που γύρισε από τον πόνο (1966)
Δάκρυα για την Ηλεκτρα (1966)
Κατηγορώ τους ανθρώπους (1966)
Κοινωνία ώρα μηδέν (1966)
Ο κατατρεγμένος (1966)
Κονσέρτο για πολυβόλα (1966)
Ο μεθύστακας του λιμανιού (1967)
Πυρετός στην άσφαλτο (1967)
Οι σφαίρες δε γυρίζουν πίσω (1967)
Το παρελθόν μιας γυναίκας (1968)
Αγάπη και αίμα (1969)
Όταν η πόλις πεθαίνει (1969)
Ορατότης μηδέν (1969)
Ο πρόσφυγας (1969)
Η λεωφόρος της προδοσίας (1969)
Η ζούγκλα των πόλεων (1970)
Εν ονόματι του νόμου (1970)
Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα (1970)
Ο μεγάλος ένοχος (1970)
Αυτοί που ξέχασαν τον όρκο τους (1971)
Εσχάτη προδοσία (1971)
Ο δρόμος των ηρώων (1971)
Κατάχρησις εξουσίας (1971)
Με φόβο και πάθος (1971)
Έρωτας και προδοσία (1972)
Αιχμάλωτοι του μίσους (1972)
Οι γενναίοι πεθαίνουν δυο φορές (1973)
Τα χρόνια της οργής (1973)
Το κόκκινο τρένο (1982)