Συγκλονιστική η μαρτυρία του ιερέα στο TLIFE για τον 7χρονο που δίνει μάχη για τη ζωή του!

Ο ιερέας, Λάμπρος Θυμιακάκης, που συνλειτουργούσε με τον ιερέα Διονύση και πατέρα του 7χρονου, που τραυματίστηκε από την ναυτική φωτοβολίδα, βαθιά συγκλονισμένος και σοκαρισμένος από το ατυχές συμβάν, αλλά ταυτόχρονα αισιόδοξος για την υγεία του μικρού Χρήστου, μίλησε στο TLIFE για το περιστατικό που συνέβει την ημέρα της Ανάστασης.

Σχετικά με την κατάσταση του μικρού Χρήστου, δήλωσε: ”Eίναι κρίσιμες οι στιγμές που ζούμε. Οι επόμενες 2-3 μέρες θα είναι δύσκολες, είμαστε, όμως, πολύ αισιόδοξοι. Προσευχόμαστε στον Χριστό, για τον Χρηστάκη μας, κι εκείνος ξέρει τι θα κάνει. Όλη η οικογένειά του είναι εδώ. Τώρα βρίσκεται μέσα ο παππούλης, μόνος του με το παιδί. Εμείς περιμένουμε όλοι να τον δούμε, να τον χαιρετήσουμε, να του ευχηθούμε. Ήρθαμε για συμπαράσταση!”

Πώς συνέβη: ”Την ώρα που λέγαμε το δεύτερο ”Χριστός Ανέστη”, δεν το είχα τελειώσει… και κατά τη διάρκεια που έλεγα το πρώτο είδα μια φωτοβολίδα να φεύγει από απέναντι και να πέφτει σ’ έναν χώρο ακάλυπτο. Και την ώρα που πάω να πω το δεύτερο… έγιναν όλα σε χρόνο ντε τε. Χτυπάει το παιδί, πέφτει κάτω κι αμέσως βλέπω ότι το μάτι έχει χτυπηθεί άσχημα… έχει χαθεί. Το είδα ξεκάθαρα αυτό. Αρχίζω να φωνάζω ”το παιδί, το παιδί” και λέω στον πατέρα του, Πατέρα Διονύσιε, ”πήγαινε να αλλάξεις ρούχα, θα λειτουργήσω εγώ. Έχεις αγώνα μπροστά σου.”

Και συνέχισε: ”Η φωτοβολίδα λοιπόν, αυτή, έκανε την ζημιά που έκανε… και μετά έπεσε πλησίον της πόρτας της εκκλησίας και έσπασε το σοβατοπί. Αν πάτε εκεί θα το δείτε… Έσπασε ολόκληρο σοβατοπί. Είναι αδιανόητο! Κι ύστερα έπιασε φωτιά, που ποσπάθησαν όλοι και τελικά έσβησαν. Εάν η φωτοβολίδα δεν έπαιρνε τον Χρηστάκι θα έπαιρνε άλλα παιδιά, που ήταν δίπλα, θα έπαιρνε το δικό μου το παιδί που ήταν εκεί, θα έπαιρνε, τον επίτροπο ή τον παπά Διονύσιο. Ήταν οι ψάλτες, ήταν άλλα παιδάκια παρακάτω, δηλαδή θα συνέβαινε σε κάποιον από όλους. Ήμασταν πολλοί εκεί και σε περίοπτη θέση. Κάποιος από όλους θα χτύπαγε…”

”Ήταν πολύ σκληρό αυτό που έγινε και δύσκολο… Η εικόνα… Όταν βλέπεις ένα παιδάκι να πέφτει κάτω… Επικράτησε πανικός μετά. Μπήκα μέσα για να συνεχίσω την ακολουθία και να ηρεμήσω τον κόσμο. Μέσα στον ναό είχαν όλοι τρομοκρατηθεί κι έτρεμαν. Μετά από δέκα λεπτά συνεχίσαμε την ακολουθία με τους ψάλτες, για να κατευνάσουμε και να ηρεμήσουμε τον κόσμο, ο οποίος είχε θορυβηθεί. Το τροπάριο ξεκίνησε και πάλι, αργά, γιατί δεν μπορούσαμε… δεν είχαμε δύναμη. Όλοι μαζί, σιγά σιγά, βγάλαμε την ακολουθία, όπως έπρεπε να γίνει”.

Δεν έχει συνειδητοποιήσει το κακό που έγινε και συγκινημένος, αναφέρει: ”Είναι πολύ συνταρακτικά αυτά τα πράγματα. Η εικόνα αυτή… δεν θα σβήσει ποτέ από το μυαλό μου! Η στιγμή που πέφτει κάτω το παιδί και η κουβέντα που ανταλλάξαμε με τον πατέρα του, δεν σβήνονται από την μνήμη. Σ’ όλα μου τα χρόνια, όταν θα βγαίνω και θα λέω το ”Χριστός Ανέστη”, θα θυμάμαι τον Χρηστάκη που του συνέβη αυτό το γεγονός.”