Με αφορμή την χθεσινή ημέρα κατά της βίας των γυναικών η βουλευτής Επικρατείας ΝΔ και πρώην γγ Ισότητας, κα Ευγενία Τσουμάνη, περνά μέσα από το TLIFE το δικό της μήνυμα:
«Η βία κατά των γυναικών αντικατοπτρίζει την άνιση κατανομή εξουσίας μεταξύ των φύλων αλλά και τα κοινωνικά στερεότυπα για το ρόλο και τη θέση τους στην κοινωνία, με παρεπόμενα την ανοχή και την ενοχή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι επιπτώσεις της βίας έχουν και οικονομική διάσταση που δεν αφορά μόνο το κόστος των υπηρεσιών για την περίθαλψη των θυμάτων αλλά και την εξοικονόμηση πόρων που η πρόληψη θα μπορούσε να επιφέρει προς όφελος της υγείας, της κοινωνικής πρόνοιας και της κοινωνικής ασφάλισης.
Για την πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου απαιτείται η ενεργοποίηση της ίδιας της κοινωνίας και κυρίως των νέων ανθρώπων και η συνεργασία της Πολιτείας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κοινωνικών και παραγωγικών φορέων ».
Τα στοιχεία για την ενδοοικογενειακή βία
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ø Ο μύθος ότι η κακοποιημένη γυναίκα είναι συνήθως χαμηλού μορφωτικού επιπέδου δεν επιβεβαιώνεται. Σύμφωνα με τη στατιστική αξιοποίηση στοιχείων που αφορούν στην κακοποίηση γυναικών, 7 στις 10 γυναίκες είναι Δευτεροβάθμιας, Τεχνολογικής ή Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης. Άξιο προσοχής είναι το γεγονός ότι 3 στις 10 γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας είναι Τεχνολογικής ή Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης και επίσης 3 στις 10 είναι Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης. Συνεπώς, η γυναίκα ενδέχεται να καταστεί θύμα βίας ανεξαρτήτως του μορφωτικού επιπέδου της.
Ø Μια γυναίκα μπορεί να υπάρξει θύμα κακοποίησης ανεξαρτήτως της οικονομικής της κατάστασης. 6 στις 10 γυναίκες που έχουν υποστεί κακοποίηση και προσήλθαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας ανέφεραν ότι βρίσκονται σε μέτρια ή καλή οικονομική κατάσταση.
Ø 1 στις 3 γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας (35%) παντρεύτηκε το δράστη, ενώ είχε δείγματα βίαιης συμπεριφοράς του (ψυχολογική, σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση) και πριν το γάμο μαζί του. Ωστόσο, αυτά τα δείγματα βίαιης συμπεριφοράς δεν αποτέλεσαν ανασταλτικό παράγοντα για την απόφασή της αυτή. Ο μη κοινωνικός στιγματισμός της βίας οδηγεί στην αποδοχή της ως χαρακτηριστικό του ανδρικού ρόλου.
Ø Δράστης ενδοοικογενειακής βίας, σε ποσοστό 82%, είναι ο σύζυγος του θύματος, σε ποσοστό 12% ο σύντροφος.
Ø Εξετάζοντας τη διάρκεια της σχέσης της γυναίκας με το δράστη, παρατηρείται ότι κατά προσέγγιση 2 στις 3 γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας βρίσκονται σε αυτήν τη σχέση περισσότερο από 10 έτη. Ως εκ τούτου διαπιστώνεται ότι οι σχέσεις κακοποίησης είναι συνήθως μακροχρόνιες. Πιθανόν αυτό να σχετίζεται με την κοινωνική ανοχή στη βία, που οδηγεί στο στιγματισμό και την ενοχοποίηση του θύματος και αναγκάζει τις γυναίκες στην αποδοχή της κατάστασής τους.
Ø 3 στις 5 γυναίκες που υπέστησαν κακοποίηση και προσήλθαν στα Συμβουλευτικά Κέντρα της Γ.Γ.Ι. ανέφεραν ότι βιώνουν ψυχολογική και σωματική βία.
Ø Η ίδια η κακοποιημένη γυναίκα αναζητά βοήθεια για την απεμπλοκή της από την κακοποιητική σχέση. Αυτό διαφαίνεται από το γεγονός ότι 3 στις 4 γυναίκες-θύματα ενδοοικογενειακής βίας έχουν αναζητήσει βοήθεια στο παρελθόν (Αστυνομία, Δικαστήρια, Νοσοκομεία, Πρόνοια κ.λπ.), πριν απευθυνθούν στα Συμβουλευτικά Κέντρα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας.
Ø Σχεδόν 6 στις 10 γυναίκες υφίστανται βία από το σύζυγο ή και το σύντροφό τους, η οποία συνδέεται με τη λεκτική ή και την ψυχολογική βία.
Ø Κάθε χρόνο διαπράττονται στην Ελλάδα, περίπου 4.500 βιασμοί. Περίπου 1 στα 3 θύματα είναι κάτω των 18 ετών.
Ø 1 στις 5 γυναίκες υπήρξε θύμα ξυλοδαρμού τουλάχιστον μία φορά στη ζωή της από τον άνδρα ή τον σύντροφό της
(Πηγή: Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας)
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ