“Το “1968” δεν είναι μια αεκτζίδη ταινία”, τονίζει ο Τάσος Μπουλμέτης. Κάτι που μας καλεί να διαπιστώσουμε κι εμείς από τις 25 Ιανουαρίου που η νέα ταινία του γνωστού σκηνοθέτη θα είναι επίσημα στις αίθουσες από τη Feelgood. Λίγες μέρες όμως νωρίτερα, σε μία δημοσιογραφική συνάντηση –που έγινε στο στέκι των οπαδών της ομάδας, στη Νέα Φιλαδέλφεια-, μας ξεδίπλωσε τα επιχειρήματά του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
“Δε θέλαμε να κάνουμε μία ταινία που να δοξάζει μόνο την ΑΕΚ. Στο Καλλιμάρμαρο το βράδυ του τελικού υπήρχαν πανό που έγραφαν “ΑΕΚ – Οι Ολυμπιακοί μαζί σου”. Το ήθος που επικρατούσε ήταν τελείως διαφορετικό από αυτό που ζούμε σήμερα. Την ίδια στιγμή θέλαμε να αναδείξουμε το κλίμα που κυριαρχούσε στην ελληνική κοινωνία τότε, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο που γινόταν μάρτυρας ιστορικών αλλαγών”, μας εξηγεί ο Τάσος Μπουλμέτης.
Η βραδιά της 4ης Απριλίου 1968, όταν στο Παναθηναϊκό Στάδιο η ΑΕΚ νίκησε τη Σλάβια Πράγας και κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελούχων, είναι ο βασικός άξονας της ταινίας του Τάσου Μπουλμέτη. Το “1968” δεν είναι όμως ένα ακόμα αθλητικό ντοκιμαντέρ. Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης φρόντισε να ντύσει τα αθλητικά στοιχεία με δικές του ιστορίες και να μπλέξει σε ένα συγκινησιακό πέπλο την μυθοπλασία με τα πραγματικά γεγονότα.
Η αφορμή για ξεκινήσει η συλλογή στοιχείων, η μελέτη και το γύρισμα της ταινίας ήταν ο πρόεδρος της ομάδας μπάσκετ της ΑΕΚ, Μάκης Αγγελόπουλος. Τηλεφώνησε στον Μπουλμέτη και του ζήτησε να φτιάξει μια ταινία για τα 50 χρόνια από τη βραδιά κατάκτησης του κυπέλλου που κλείνει η ΑΕΚ το 2018. Το τηλεφώνημα αυτό έγινε 2 χρόνια πριν, μόλις είχε τελειώσει την ταινία “Νοτιάς”.
“Ο πιτσιρικάς που έπαιζε στην ταινία, ο Φοίβος, ήταν φανατικός ΑΕΚτζής. Σε μια συνέντευξή είπε πως μ’ αγαπά ιδιαίτερα γιατί έχω κάνει την “Πολίτικη κουζίνα” και είμαι και ΑΕΚτζής. Και μετά τη δημοσίευσή της μου ζήτησαν συνέντευξη σε μια αθλητική εφημερίδα. Τη διάβασαν στην ΑΕΚ και με πήραν τηλέφωνο να συναντηθώ με το Μάκη Αγγελόπουλο, τον ιδιοκτήτη και Πρόεδρο της ΚΑΕ AEK. Μου κατέθεσε το όραμά του, ότι σε δυο χρόνια έχουμε 2018, θα έχουν περάσει 50 χρόνια από τότε, και θα ήθελε να κάνει μια ταινία γι’ αυτή την επέτειο”, μας εξιστορεί ο ίδιος.
Ξεκίνησε, έτσι, μία καταγραφή υλικού, περίπου 25 ώρες αρχείου με συνεντεύξεις από παράγοντες και παλαίμαχους αθλητές της ομάδας. Με την πένα του Μπουλμέτη φτιάχτηκαν μικρές ιστορίες που δίνουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τα ήθη της εποχής. Μιας εποχής που οι άνθρωποι ζουν στη σκιά της Χούντας αλλά με ηθικές αξίες.
“Η ταινία δεν είναι οπαδική, αφορά την Ελλάδα και τον θρίαμβο του αθλητισμού” σημειώνει ο σκηνοθέτης. Θέλει να τονίσει το πόσο ενωμένοι υπήρξαν οι Έλληνες απέναντι στη σημαντική αυτή αθλητική στιγμή που κατάφερε την περίοδο της δικτατορίας, όπου απαγορεύονταν οι μαζικές συγκεντρώσεις, να μαζέψει 80.000 ανθρώπους μέσα σε ένα στάδιο. “Υπήρχε η αίσθηση του κόσμου ότι συμμετέχει σε μια λαϊκή παρουσία, χωρίς να μπορεί να εκδηλωθεί”, συμπληρώνει.
Η ταινία έχει έντονα κωμικά αλλά και δραματικά στοιχεία. Διαθέτει σκηνές με χιούμορ αλλά και συγκίνηση. Κι όλα αυτά καλείται να τα υποστηρίξει ένα εκπληκτικό καστ. Όλοι διαλεγμένο πολύ προσεκτικά, όπως εξηγεί στο TLIFE ο ίδιος ο σκηνοθέτης, αφού υπάρχει για τον καθένα ένα ιδιαίτερο δέσιμο με την ομάδα της ΑΕΚ.
Τις ιστορίες του “1968” ενσαρκώνουν ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης, ο Γιώργος Μητσικώστας, η Βασιλική Τρουφάκου, ο Ορφέας Αυγουστίδης, ο Στέλιος Μάινας, ο Γιάννης Βούρος, και πολλοί ακόμα αγαπημένοι ηθοποιοί.
Ο Μπουλμέτης είναι φανατικός ΑΕΚτζης αλλά παρόλο που αγαπά πολύ το μπάσκετ ο ίδιος ήταν πολύ κακός μπασκετμπολίστας. Δεν διστάζει μάλιστα να το παραδεχτεί αφού αυτός ήταν τελικά ο λόγος που αποφάσισε να κάνει τη δουλειά που κάνει σήμερα. “Στα πρώτα μου σκιρτήματα ερωτεύτηκα μια κοπέλα που της άρεσε το μπάσκετ και γράφτηκα στο Μαρούσι για να παίξω. Στον δεύτερο αγώνα που έπαιξα σηκώθηκε σύσσωμη η κερκίδα κι άρχισε να ουρλιάζει: “Με τον Μπουλμέτη αρχηγό και όλοι ενωμένοι, βάλτε μια πέτρα στο λαιμό και μπουμ στη Βουλιαγμένη!”. Ήταν η μέρα που αποφάσισα να γίνω σκηνοθέτης”.
Ποιος είναι ο Τάσος Μπουλμέτης
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1957 και ήρθε στην Ελλάδα το 1964. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σκηνοθεσία και παραγωγή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες, (UCLA) με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Εργάστηκε ακαδημαϊκά σαν βοηθός καθηγητού στο ίδιο Πανεπιστήμιο και μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε σαν ελεύθερος σκηνοθέτης-παραγωγός σε τηλεοπτικές εκπομπές στα κρατικά κανάλια.
Είναι συμπαραγωγός σεναριογράφος και σκηνοθέτης της μεγάλου μήκους ταινίας “Βιοτεχνία Ονείρων” (1990) η οποία απέσπασε συνολικά 8 βραβεία στην Ελλάδα και το Χρυσό βραβείο ταινιών του Φανταστικού Κινηματογράφου στο Φεστιβάλ του Χιούστον. Από το 1988 σκηνοθετεί διαφημιστικές ταινίες για την Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει ειδίκευση στα ειδικά εφφέ και σύνθεση και επεξεργασία στην ηλεκτρονική και τρισδιάστατη εικόνα.
Στην φιλμογραφία του θα βρούμε ακόμα τις ταινίες: Πολίτικη Κουζίνα (2003), Νοτιάς (2016) και 1968 (2018).
Φωτογραφίες: Πέτρος Χόντος
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ