Τέμπη: Συγκλονίζουν στο TLIFE δύο νεαροί επιζώντες – Η στιγμή της σύγκρουσης και το ψυχικό τραύμα που τους ακολουθεί

Δύο χρόνια συμπληρώνονται από το μεγαλύτερο σιδηροδρομικό δυστύχημα της χώρας με 57 νεκρούς στα Τέμπη. Συγγενείς και φίλοι των θυμάτων πενθούν για τον άδικο χαμό τους ζητώντας δικαιοσύνη.

Οι επιζώντες, που βρέθηκαν στα βαγόνια της φρίκης, συγκλονίζουν με τις περιγραφές τους για τις εικόνες που βίωσαν το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου.

Η Ελευθερία Δρίγκα και ο Γιάννης Δρίκος, δύο χρόνια μετά το δυστύχημα στα Τέμπη μίλησαν στο TLIFE για την στιγμή της σύγκρουσης αλλά και το ψυχικό τραύμα που τους ακολουθεί με τις σκληρές στιγμές που βίωσαν κατά την προσπάθειά του να διασωθούν.

Ελευθερία Δρίγκα (29), τραυματίας επιβάτης

«Δύο χρόνια μετά μου είναι δύσκολο να μιλάω γι’ αυτό. Έχω πολλή οργή και θυμό μέσα μου. Τα Τέμπη είναι ένα έγκλημα που αφορά πολιτικούς. Πλέον, νομίζω αυτό το βλέπουν και όσοι ήταν δύσπιστοι στην αρχή. Εγώ ήμουν στο δεύτερο βαγόνι. Γλύτωσα από φοβερή τύχη, αφού θα μπορούσα να είχα σκοτωθεί», αναφέρει η 29χρονη για το βράδυ της σύγκρουσης.

Όπως λέει, κατάφερε να βγει από τα βαγόνια της φρίκης έχοντας βαριά εγκαύματα και τραυματισμούς.

«Είχα βαριά εγκαύματα, παντού πληγές, τραυματισμό στον οισοφάγο μου αλλά για το σημείο που βρισκόμουν ήμουν πολύ τυχερή που έπαθα μόνο αυτά. Κάποια παιδιά γύρω μου με βοήθησαν να σηκωθώ αμέσως μετά την σύγκρουση. 10 λεπτά πριν βρισκόμουν στο κυλικείο και θυμάμαι ότι είχε μαζευτεί πολύς κόσμος εκεί και ήταν όλοι χαρούμενοι και ευδιάθετοι. Βγαίνοντας από το βαγόνι για να ανέβω πάνω στον δρόμο μαζί με άλλους όπου συρθήκαμε στον λόφο , ακούγαμε πίσω μας φωνές και κλάματα».

Η Ελευθερία Δρίγκα αναφέρεται στο ψυχολογικό σοκ που βίωσε, ενώ δίνει ραντεβού στην αυριανή πορεία της 28ης για τα Τέμπη.

«Σήμερα δεν έχω εξωτερικά τραύματα, έχω όμως εσωτερικά, ψυχικά. Το ψυχολογικό παραμένει ένα πολύ οξύ τραύμα για κάθε έναν που το βίωσε. Εγώ έχω περάσει από διάφορες φάσεις ψυχικά και ακόμη το δουλεύω και μόνη μου και με βοήθεια ειδικού.

Την Παρασκευή στην πορεία θα είμαστε όλοι εκεί. Από την πρώτη κιόλας μέρα είδαμε ότι πέθαναν τόσοι άνθρωποι από δύο τρένα που κινούνταν στην ίδια γραμμή, γεγονός που δεν θα έπρεπε να συμβεί για κανέναν λόγο. Έπρεπε ήδη από τότε να κινητοποιηθούμε έντονα όλοι μας και να μην περιμέναμε να περάσουν 2 χρόνια. Λειτουργούμε σαν να μάθαμε τώρα ότι έφυγαν 57 ψυχές», υποστηρίζει η Ελευθερία Δρίγκα.

Γιάννης Δρίκος (19), τραυματίας επιβάτης

Ο Γιάννης Δρίκος, μιλώντας για το δυστύχημα, στρέφεται κατά των πολιτικών ζητώντας δικαιοσύνη.

«Αυτό που σκέφτομαι διαρκώς είναι το πόσο άσχημο είναι να ζούμε σε μια χώρα που υποτίθεται ότι υπάρχει δημοκρατία και δικαιοσύνη κι όμως γίνονται όλα αυτά που γίνονται και μιλάμε για συγκάλυψη. Βγαίνουν πολιτικοί και λένε διάφορα, υπάρχει συγκάλυψη, προσπαθούν να σταματήσουν οποιαδήποτε διαμαρτυρία.

Από όπου και να το πιάσουμε αυτό το θέμα είναι τραγικό. Το μόνο που με νοιάζει είναι να βρεθούν στα χέρια της δικαιοσύνης τα άτομα που είναι υπεύθυνα. Τίποτα άλλο, ούτε λεφτά θέλουμε ούτε τίποτα», αναφέρει ο 19χρονος που βρέθηκε ανάμεσα στους τραυματίες των Τεμπών. 

Ο Γιάννης Δρίκος βρισκόταν στο τρίτο βαγόνι από το οποίο κατάφερε να διασωθεί χωρίς σοβαρούς τραυματισμούς. 

«Εγώ προσωπικά προσπαθώ όσο μπορώ να μην σκέφτομαι το συμβάν και να συνεχίσω την ζωή μου με τα λιγότερα δυνατά τραύματα. Τις τελευταίες μέρες, βέβαια, που έχει έρθει το θέμα και πάλι έντονα στο προσκήνιο και βλέπουμε νέα βίντεο και ηχητικά δεν γίνεται να μην τα παρακολουθήσεις αυτά αλλά γενικά προσπαθώ να συνεχίσω την ζωή μου. Είναι μια ιστορία που πονάει πολύ. Εγώ ήμουν στο τρίτο βαγόνι. Δεν είχα τραυματιστεί βαριά. Σε σχέση δηλαδή με άλλους τραυματισμούς που είδα εγώ ήμουν σε καλή κατάσταση. Όσοι ήμασταν στο τρίτο βαγόνι σπάσαμε το τζάμι από το παράθυρο και βγήκαμε από εκεί».

Μιλώντας για το ψυχολογικό σοκ και τις εικόνες φρίκης, ο νεαρός δηλώνει τυχερός που έτρεψε να σωθεί από το σημείο χωρίς να αντικρίσει γύρω του νεκρούς. «Ήμουν τυχερός που δεν είδα νεκρούς ανθρώπους γιατί θα με στοίχειωνε για όλη μου τη ζωή. Δεν ζήτησα τακτική βοήθεια από ειδικό γιατί έχω μια οικογενειακή φίλη ψυχολόγο οπότε συζήτησα μαζί της κάποια πράγματα. Δεν ήθελα σε καμία περίπτωση ένα τέτοιο γεγονός όσο τραυματικό κι αν είναι να επηρεάσει την υπόλοιπη ζωή μου.

Πρέπει καλώς ή κακώς να συνεχίσουμε. Σίγουρα όλο αυτό αφήνει κατάλοιπα αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε και κάτι άλλο. Για εμένα δεν πρέπει να το αφήσουμε να μας επηρεάσει παραπάνω. Στην πορεία για τα δύο χρόνια φυσικά και θα πάω και θα είναι μαζί μου και η οικογένεια μου», καταλήγει ο Γιάννης Δρίκος σε επικοινωνία με το TLIFΕ.