Θοδωρής Κατσαφάδος: “Είμαστε όλοι μικρά… εγκλήματα”!

– Κατ’ αρχάς νομίζω πως ήταν μία πρόταση η οποία ήρθε την κατάλληλη στιγμή στον δρόμο μου. Ηθελα κάτι πιο αισιόδοξο και χαρούμενο στη ζωή μου. Βλέπεις, το «Εγκλημα και Τιμωρία», η παράσταση στην οποία παίζω μαζί με τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη, είναι μία εκπληκτική παράσταση, είναι ένα εκπληκτικό έργο, αλλά η όλη διαδικασία υποκριτικά για μένα είναι τόσο βαριά και ψυχοφθόρα που θεωρώ πως χρειαζόμουν μία πιο ανάλαφρη καλλιτεχνική ανάσα για να ισορροπήσω.

– Ηταν μια σειρά η οποία κατάφερε να με γοητεύσει από το πρώτο λεπτό. Τα κείμενα του Λευτέρη Παπαπέτρου είναι απίθανα, η δουλειά που κάνει η Αμαλία Γιαννίκου φοβερή, το καστ εκπληκτικό, οπότε πραγματικά η «Συμπεθέρα» είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου προκύψει αυτήν τη στιγμή τηλεοπτικά.

– Ο Λευτέρης Παπαπέτρου είναι τελειομανής, γι’ αυτό και είναι και ιδιαίτερα απαιτητικός.
– Αυτό είναι αλήθεια και καλά κάνει. Πώς αλλιώς θα υπερασπιστεί τη δουλειά του;

Είναι εκεί στο γύρισμα, από πάνω, προσέχει τα πάντα και δεν θέλει να του αλλάζεις ούτε το «και». Είναι πολλοί οι καλλιτέχνες που δεν έχουν μάθει να σέβονται το κείμενο, που… πασαλείβουν τα σενάρια, που είναι αδιάβαστοι. Και αυτός που έχει την αγωνία του κειμένου, φαίνεται… Φαίνεται ο πανικός στα μάτια του μόλις η κάμερα κάνει ένα κοντινό.

– Δεν είχατε πρόβλημα μετά το «Νησί» να μπείτε στα «Κλεμμένα Ονειρα»; Με την έννοια ότι ήταν καθημερινή σειρά…
– Μα την τηλεόραση την αγαπώ και δεν την υποτιμώ. Οπότε φροντίζω να κάνω με το ίδιο πάθος και με τον ίδιο επαγγελματισμό όλες τις δουλειές οι οποίες έρχονται στον δρόμο μου. Αλλωστε, δεν μπορώ να κάθομαι καθισμένος στο καναπέ μου και να περιμένω το επόμενο «Νησί»! Γιατί το επόμενο «Νησί» μπορεί να μην έρθει και ποτέ…

– Πολλοί συνάδελφοί σας σνομπάρουν την τηλεόραση και της ρίχνουν και το… ανάθεμα.
– Δεν φταίει η τηλεόραση σε τίποτα. Εμείς φταίμε αν δεν βγαίνουν στον αέρα σωστές δουλειές και αν δεν τις αντιμετωπίζουμε όπως πρέπει. Αλλωστε, επειδή γνωρίζω το τι γίνεται και στο εξωτερικό, μπορώ να σας πω πως έχουμε μία πολύ καλή τηλεόραση.

– Το να κάνει κανείς κάτι μόνο για τα λεφτά το βρίσκω αγοραίο και χυδαίο. Είναι ανέντιμο, πώς το λένε; Εντάξει, μπορεί να βιοποριζόμαστε από αυτό το επάγγελμα, όμως, καλό είναι να προσπαθούμε να ελέγχουμε την πλεονεξία μας. Και τα όνειρα; Τα καλλιτεχνικά μας όνειρα και τα πιστεύω μας πού πάνε; Η ιδεολογία μας; Το όραμά μας;

– Είμαι! Πώς δεν είμαι; Υποδύομαι τον «Σπύρο», ο οποίος είναι παντρεμένος με τη «Μαρίτσα», με την υπέροχη Ιωάννα Μαυρέα, και έχουμε κόρη τη «Νεφέλη»!

– Ακριβώς και δεν θέλουμε καθόλου τον… γαμπρό, οι γονείς του οποίου – δηλαδή, οι «συμπέθεροι»- είναι ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης και η Μαρία Καβογιάννη.

– Και γιατί δεν θέλετε τον «γαμπρό» και αυτόν τον «γάμο»;

– Γιατί εννοείται ότι δεν είναι της… τάξης μας, του ύφους μας και γιατί δεν μας ταιριάζει. Δεν είναι ο καλύτερος «γαμπρός» του κόσμου για το «κορίτσι» μας.

– Είμαστε νεόπλουτοι, κακομαθημένοι και ζούμε στην κοσμάρα μας (γέλια)! Το οικογενειακό μας παζλ συμπληρώνεται από έναν παππού, ο οποίος είναι σχεδόν στην… εντατική την οποία έχουμε μεταφέρει σπίτι μας!

– Και πώς ξεκινάνε όλα;
– Ολα ξεκινάνε από το καλοκαίρι του δημοψηφίσματος… Ομως, περισσότερα παραμονή πρεμιέρας δεν μπορώ να σου αποκαλύψω.

– Είναι αλήθεια! Προσωπικά γνωρίζω ό,τι συμβαίνει μέχρι το έκτο – έβδομο επεισόδιο, γιατί μέχρι εκεί έχουμε γυρίσει. Για να καταλάβεις το μέγεθος της «σεναριακής του σχιζοφρένειας» (γέλια), δίπλα μου βρίσκεται διαρκώς ένας μαύρος, ο «Χασάν», ο οποίος δεν έχω καταλάβει για την ώρα τι ακριβώς ρόλο θα έχει στην ιστορία μας και εννοείται πως ο Λευτέρης δεν μου λέει! Είναι πάντως χαρακτηριστικό το οτι μας αποκαλεί όλους «μικρά εγκλήματα»…

Πηγή: TV Εθνος