Θοδωρής Κατσαφάδος : Ντρέπομαι που δεν ήξερα καλύτερα την ιστορία της Σπιναλόγκας !

Ανήκει στην κατηγορία των ηθοποιών που προτιμούν να κρατούν αποστάσεις ασφαλείας από την τηλεόραση, από το να πει το «ναι» σε μια δουλειά που δεν τον εκφράζει, μόνο και μόνο για να μη χαθεί από τα φώτα. Αλλωστε, ποτέ τα… φώτα δεν ήταν ο στόχος για τον Θόδωρο Κατσαφάδο. Ο στόχος του ήταν πάντα, όπως μας λέει, να… λυτρώνει την ψυχή του μέσα από αυτήν τη δουλειά. Με αφορμή τη συμμετοχή του στο «Νησί», μιλήσαμε με τον Θόδωρο Κατσαφάδο για την τηλεόραση και τις επιλογές του, για τον ρόλο του Πέτρου Κοντομάρη αλλά και για τις κριτικές που ακούστηκαν για τη σειρά.

-Η συνεργασία με τη Μιρέλλα Παπαοικονόμου και τον Θοδωρή Παπαδουλάκη στο «Νησί» πώς προέκυψε;
-Την πρόταση για να συμμετάσχω στο «Νησί» τη δέχτηκα πριν από δύο χρόνια, όταν ήμουν στο σπίτι της Μιρέλλας, μαζί με τον Θοδωρή. Μάλιστα, τότε μου είπαν πως τα γυρίσματα θα ξεκινούσαν τον Νοέμβριο του 2009 και εγώ, λόγω των παραστάσεων που είχα με το «Κλουβί με τις τρελές», δεν μπορούσα να συμμετάσχω. Ομως τελικά τα γυρίσματα μετατέθηκαν για Δεκέμβριο – Ιανουάριο και έτσι μπόρεσα να πω το «ναι» στο «Νησί».

-Αισθάνεστε τυχερός που πήρατε μέρος σε αυτήν τη σειρά;
-Απολύτως… Θα ήμουν ιδιαίτερα δυσαρεστημένος αν τελικά δεν τα κατάφερνα να είμαι στο «Νησί». Το «Νησί» είναι μία δουλειά για την οποία αισθάνομαι και τυχερός, και περήφανος, και ευτυχισμένος που συμμετέχω. Είναι μια σειρά που γράφει τηλεοπτική ιστορία. Δεν σας το κρύβω πως είναι μία δουλειά που με έχει συγκλονίσει.

-Υποθέτω πως έχετε συγκλονιστεί με το θέμα το οποίο πραγματεύεται η σειρά…
-Εχω συγκλονιστεί βαθιά με την ιστορία των χανσενικών και της Σπιναλόγκας και πρέπει να σας ομολογήσω πως νιώθω ντροπή που πριν από το «Νησί» δεν γνώριζα επ’ ακριβώς όλη αυτή την ιστορία. Αυτά που γνώριζα ήταν γενικότητες σε σχέση με τους λεπρούς, το νησί και τη ζωή τους εκεί.

-Πιστεύω πως συγκλονιστικές ήταν και οι στιγμές που ζήσατε μαζί με τον χανσενικό Μανόλη Φουντουλάκη, ο οποίος πέρασε και ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του στη Σπιναλόγκα…
-Δεν υπάρχουν λόγια για να σας περιγράψω τις στιγμές που έζησα δίπλα στον Μανόλη Φουντουλάκη. Στιγμές που θα μείνουν μέσα μου για πάντα χαραγμένες! Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας μου για τη σειρά, περνούσα στο σπίτι του στην Κρήτη τουλάχιστον πέντε ώρες την ημέρα, προκειμένου να ενημερωθώ και να καταρτιστώ όπως έπρεπε. Φυσικά, αυτό το έκαναν όλοι οι ηθοποιοί, αφού ο Μανόλης Φουντουλάκης κουβαλούσε μία πολύτιμη εμπειρία ζωής.

-Ποια συνάντηση μαζί του δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
-Την ημέρα που τον επισκέφθηκα στο νοσοκομείο λίγο πριν «φύγει», άρχισε να απαγγέλλει με τη μάσκα οξυγόνου «Ερωτόκριτο». Αυτή την εικόνα πραγματικά δεν θα την ξεχάσω ποτέ.

-Στη σειρά σάς βλέπουμε να υποδύεστε τον «Πέτρο Κοντομάρη», τον πρόεδρο των Χανσενικών…
-Ναι, και νιώθω και τιμή που υποδύομαι των πρόεδρό τους, αλλά και μία απίστευτη ευθύνη. Επειδή εκπροσωπώ κατά κάποιο τρόπο όλους αυτούς τους ανθρώπους, θέλω να το κάνω όσο καλύτερα μπορώ. Ο Μανόλης Φουντουλάκης μου έλεγε θυμάμαι: «Είμαι άρρωστος από 22 ετών… Μέχρι τώρα ποτέ δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω, όπως δεν είχε την ευκαιρία κανείς απ’ όλους εμάς να μιλήσει… Γι’ αυτό και τώρα μέσα από αυτήν τη δουλειά θέλω να τα πω όλα… Ολοι εσείς είναι σαν να μιλάτε για μας»!

-Το «Νησί» έχει πάρει θριαμβευτικές κριτικές και η μεγαλύτερη μερίδα των συναδέλφων σας τού έχει «υποκλιθεί». Βέβαια, υπήρξαν και κάποιοι που κατά κάποιον τρόπο το αμφισβήτησαν…
-Οταν μία κριτική γίνεται με προσοχή και τεκμηριωμένα, μπορώ να τη δεχτώ… Οταν κανείς μπορεί να σου πει τη γνώμη του με προσοχή και τεκμηριωμένα, επίσης. Ομως, αυτό το… «σιγά και τι έγινε;» και την απαξίωση μίας δουλειάς από κάποιους που το κάνουν μόνο και μόνο για να πουν κάτι διαφορετικό, όχι δεν το δέχομαι. Αλλωστε, το να πει κανείς κάτι αρνητικό, είναι πολύ εύκολο πράγμα. Προσωπικά, όμως, δεν μένω σε όλα αυτά. Το «Νησί» κέρδισε την καθολική αποδοχή του κοινού, και αυτό έχει σημασία για μένα. Αυτό έχει σημασία για μένα και αυτό κρατώ… Ολα τα υπόλοιπα απλώς δεν με αφορούν!

-Για τις ανάγκες των γυρισμάτων μείνατε στην Κρήτη σχεδόν εννέα μήνες… Ηταν μήνες δύσκολοι;
-Ηταν μήνες και δύσκολοι και με πολλή δουλειά! Ομως, ήταν και μήνες δημιουργίας και ενθουσιασμού. Εγιναν πολλά πράγματα στην Κρήτη και ζήσαμε απίστευτες εμπειρίες.

-Οπως;
-Οπως όταν… αποκλειστήκαμε στη Σπιναλόγκα και δεν μπορούσαμε να φύγουμε 60 άτομα από το νησί.

-Και πώς έγινε αυτό;
-Περάσαμε απέναντι το πρωί κανονικά με μια χαρά καιρό και, όταν το βράδυ βγήκαμε για να φύγουμε, είχε τέτοια κακοκαιρία, που ήταν αδύνατο να δέσει το βαρκάκι για να μας πάρει. Παραλίγο να διανυκτερεύσουμε στη Σπιναλόγκα!

Η ΤV μας ανοίγει πλέον τις πόρτες στο θέατρο

-Είτε στο θέατρο είτε στον κινηματογράφο είτε στην τηλεόραση, οι δουλειές σας είναι μία προς μία.
-Αυτό που λέτε είναι μεγάλη αλήθεια… Από το 1973 που ξεκίνησα το ταξίδι μου στο θέατρο, αλλά και στον συγκεκριμένο χώρο γενικότερα, ποτέ δεν έλεγα το «ναι» σε μία δουλειά αν πρώτα δεν ένιωθα πως με εκπροσωπούσε και με εξέφραζε πλήρως. Αποτέλεσμα; Τώρα έχω μια καλλιτεχνική προίκα για την οποία είμαι περήφανος…

-Το να είναι κανείς επιλεκτικός δεν κοστίζει;
-Εννοείται… Ομως, να σας πω κάτι; Οσον αφορά κυρίως στην τηλεόραση, δεν ήθελα να κάνω ό,τι να ‘ναι, γιατί έτσι πίστευα πως θα πρόδιδα την τηλεοπτική μου πορεία. Από τη στιγμή που μπορούσα να ζήσω την οικογένειά μου όπως έπρεπε χωρίς να αναγκαστώ να συμμετέχω σε δουλειές που δεν πίστευα και δεν εκτιμούσα, δεν το έκανα.

-Η επιλεκτικότητα, όμως, εκτός από το… χρήμα, δεν στοιχίζει και σε δόξα;
-Η αλήθεια είναι πως είναι ωραία και τα φώτα και τα εξώφυλλα και τα αυτόγραφα, όμως, για μένα αυτή η δουλειά είναι κάτι πολύ περισσότερο, κάτι πολύ πιο ουσιαστικό. Αυτή η δουλειά είναι το βάλσαμο για την ψυχή μου.

-Θέλει αντοχές, θέλει… κότσια για να επιλέξει κανείς έναν πιο μοναχικό, καλλιτεχνικό δρόμο;
-Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Η καριέρα στην τηλεόραση, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, έχει φτάσει στο σημείο να ανοίγει τις πόρτες του θεάτρου. Οι παραγωγοί, που είναι επιχειρηματίες, σαφέστατα και θα επιλέξουν ευκολότερα ένα τηλεοπτικό πρόσωπο που θα τους φέρει στα σίγουρα την επιτυχία από ένα πρόσωπο που δεν έχει εκτεθεί τόσο πολύ στα φώτα. Αυτό είναι και το τίμημα για τους περισσότερους απ’ όλους εμάς που αναγκαζόμαστε να ψάχνουμε δύο φορές τον χρόνο για δουλειά. Ομως, το προτιμώ από το να περιφέρω άσκοπα τον εαυτό μου. Αυτή είναι η… ρότα μου, αυτές είναι οι απόψεις μου εδώ και 37 χρόνια, και τώρα είναι λιγάκι αργά για να τις αλλάξω. ΠΗΓΗ : TV ΕΘΝΟΣ