Tlife ρεπορτάζ: Απελπισμένοι γονείς ζητούν να αφήσουν τα παιδιά τους γιατί δεν μπορούν να τα μεγαλώσουν!

Πρόσφατα, η ιστορία μιας μάνας που άφησε την κόρη της στον παιδικό σταθμό και δεν γύρισε ποτέ να την πάρει συγκλόνισε την κοινωνία. Η μικρή Αννούλα πήγε στον παιδικό σταθμό και κανένας δεν έφτασε να την παραλάβει στο σχόλασμα. Οι νηπιαγωγοί δεν ήξεραν την να κάνουν και σε κάποια στιγμή έβγαλαν από την τσέπη τους ένα σημείωμα που έγραφε: “Δεν θα γυρίσω να πάρω την Άννα. Δεν έχω λεφτά, δεν μπορώ να τη μεγαλώσω. Συγγνώμη. Η μαμά της”.

Μπορεί να μοιάζει βγαλμένο από κάποιο μυθιστόρημα κι όμως είναι η σκληρή πραγματικότητα. Έγινε σε μια συνοικία της Αθήνας. Η μαμά της Αννας δεν είναι κακή μητέρα ούτε τρελή, απλά είναι μια δυστυχισμένη γυναίκα που έχασε τη δουλειά της και πανικοβλήθηκε! Προτίμησε να στερηθεί το παιδί της παρά να το καταδικάσει στην φτώχεια και την ανέχεια.

Σαν την δική της ιστορία, υπάρχουν τουλάχιστον πεντακόσιες ακόμη ιστορίες που συμβαίνουν στη χώρα μας. Γονείς σε απόλυτη φτώχεια ζητούν να αφήσουν το παιδί τους στα χωριά SOS γιατί δεν είναι σε θέση να το μεγαλώσουν.

Από τα χωριά SOS, ο Στέλιος Παπαδάκης εξήγησε στο TLIFE: “Όσον αφορά το πρώτο εξάμηνο του 2011, η αύξηση των περιπτώσεων, ήταν τουλάχιστον στο 65% με 70% σε σχέση με πέρυσι. ‘Ετσι αν το δούμε αριθμητικά τουλάχιστον τα 1000 από τα περιστατικά που καλύπτουμε σε όλες τις δράσεις μας, τα 250 υπάγονται στις φροντίδες παραμονής στα παιδικά χωριά SOS και πάνω από 800 περιπτώσεις χρειάζονται οικονομική υποστήριξη.”

Και συνέχισε: “Από το 2010 άρχισαν να έρχονται οι γονείς να έρχονται στο γραφείο να ζητάνε βοήθεια και οικονομική στήριξη κάτω από ένα καθεστώς ανέχειας και να θέλουνε να κρατήσουμε τα παιδιά, να φιλοξενηθούνε μέχρι τουλάχιστον να βρούνε οι γονείς τους εργασία… Η μεγαλύτερη πλειοψηφία των γονιών – κι αυτό είναι το πιο σημαντικό- σε ένα ποσοστό που μπορεί να φτάνει το 80% και το 85% είναι Έλληνες και μόνο το 20% είναι οικονομικοί μετανάστες. Αυτό που προσπαθούμε εμείς είναι να βοηθούμε τους γονείς και να υποστηρίξουμε τις οικογένειές τους με συμβουλευτική, με υλική βοήθεια, τρόφιμα, ρούχα, ή κάποιες φορές, ελάχιστες με οικονομική ενίσχυση και βασικός μας στόχος είναι να παραμείνουν τα παιδιά στην οικογένειά τους. Το ουσιαστικό είναι αυτό, να παραμείνει το παιδί στην οικογένειά του, να μεγαλώσει με την αγάπη και την θαλπωρή του γονέα και όχι να μεγαλώσουν στην μονάδα ειδικής φροντίδας. Από εκεί και πέρα αν το πρόβλημα δεν είναι μόνο η οικονομική κατάσταση και υπάρχουν και σοβαρά άλλα προβλήματα των γονιών, τότε μεγαλώνουν στα παιδικά χωριά του SOS. Η οικονομική κρίση μπορεί να φέρει κι άλλα προβλήματα στους γονείς όπως τον αλκοολισμό, τις ουσίες κι άλλα τα οποία είναι επικίνδυνα και για τα παιδιά. Τότε υπάρχει λόγος να είναι τα παιδιά στα χωριά SOS.

Εμείς οικονομικά τα βγάζουμε πέρα με δωρεές, δεν υπάρχει κρατική παρέμβαση. Κι ο κόσμος με όσα γίνονται είναι λογικό κι επόμενο να μη γίνονται πολλές δωρεές. Ο αριθμός αιτήσεων είναι τρομαχτικός πια! Είναι δύσκολο και για εμάς… Οι περιπτώσεις γονιών που έρχονται κι εκληπαρούν να φροντιστούν τα παιδιά του στα χωριά τουλάχιστον για το διάστημα μέχρι να βρουν εργασία ή να αντιμετωπίσουν τις δυκολίες τους, είναι άπειρες. Κι εμείς ό,τι μπορούμε κάνουμε.”

Aν θες να βοηθήσεις κι εσύ τα Χωριά SOS, μπορείς να καλέσεις από σταθερό ή κινητό τηλέφωνο στο 14567, με χρέωση 2 ευρώ + ΦΠΑ.

To TLIFE επικοινώνησε με το Κέντρο Στήριξης παιδιού και οικογένειας της Αθήνας: “Υπάρχουν οικογένειες που έρχονται και χρειάζονται μόνο υλική βοήθεια όπως τρόφιμα είδη ρουχισμού, παιχνίδια. Υπάρχουν όμως και οικογένειες οι οποίες έχουν πιο σύνθετα προβλήματα. Εμάς η φιλοσοφία μας είναι να μένουν τα παιδιά με τις οικογένειές τους. Αυτός είναι και ο στόχος μας για την επόμενη τριετία, να αυξηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο ο αριθμός των οικογενειών που εξυπηρετούμε σε επίπεδο πρόληψης”

Από το Χαμόγελο του παιδιού, ο ψυχολόγος Στέφανος Αλεβίζος μίλησε στο TLIFE : “Αν και δεν φιλοξενούμε παιδιά που η οικογένειά τους αντιμετωπίζοει οικονομικά προβλήματα, αλλά παιδιά που έχουν κακοποιηθεί και παραμεληθεί. Αυτό που έχω να σας πω όμως είναι ότι έχουν τριπλασιαστεί τα αιτήματα για στήριξη οικογενειών σε είδη πρώτης ανάγκης όπως είναι τα τρόφιμα, τα ρούχα, τα παιχνίδια, οι ιατρικές ανάγκες των παιδιών… Ο κόσμος αντιμετωπίζει πολύ μεγάλα προβλήματα και ζητούν τη στήριξη του συλλόγου μας.

Μία από τις αρμοδιότητες του Χαμόγελου είναι και να βοηθάει σε τέτοιες περιπτώσεις. Κι αυτό που κοιτάμε και προτιμούμε είναι ότι όταν υπάρχουν τέτοια προβλήματα και η οικογένεια δεν είναι επικίνδυνη, τα παιδιά να παραμένουν στην οικογένειά τους. Καλό είναι να μη χωρίζονται οι οικογένειες. Τα αιτήματα όμως για στήριξη λόγω της οικονομικής κρίσης έχουν τριπλασιαστεί και προσπαθούμε να βοηθούμε τις οικογένειες που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης και διαβίωσης. Κατα καιρούς υπάρχουν μητέρες που ζητούν να μείνουν τα παιδιά τους στο σύλλογο μέχρι να βρουν εργασία αλλά τις κατευτθύνουμε σε άλλες λύσεις. Οι κοινωνικοί λειτουργοί κοιτάνε να δουν τα προβλήμτατα τις οικογένειας και όσο μπορούμε στηρίζουμε ψυχολογικά αλλά και με υλική βοήθεια, δηλαδή τρόφιμα, ακόμη κι έπιπλα για το σπίτι κλπ.”

Ωστόσο αξίζει να σταθούμε και στην άυξηση κακοποίησης παιδιών και στα παγκόσμια στατιστικά στοιχεία του “Χαμόγελου του Παιδιού”

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Διεθνούς Κέντρου για τα Εξαφανισμένα και θύματα εκμετάλλευσης Παιδιά (International Centre for Missing and Exploited Children), την χρονιά 2012:

Ο αριθμός των παιδιών που ενδέχεται να πέσουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης με σκοπό το κέρδος αναμένεται να αγγίξει τα 2.000.000 παγκοσμίως.

8.000.000 ο αριθμός των παιδιών που προβλέπεται να εξαφανιστούν

300.000.000 παιδιά αυτής της γενιάς ενδέχεται να κακοποιηθούν σεξουαλικά πριν την ενηλικίωσή τους

Το τεράστιο πρόβλημα της απαγωγής και σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών σε όλο τον κόσμο γίνεται ακόμη εντονότερο από την διεύρυνση της χρήσης του διαδικτύου και του παράνομου υλικού που διακινείται μέσω αυτού.

Η κατάσταση είναι πραγματική και σοβαρή. Και χρήζει άμεσης δράσης από όλους μας.