Τζωρτζίνα Λιώση στο TLIFE: Η Ντιλέκ του Ταμάμ μιλάει για τη συμμετοχή της στη σειρά κι αποκαλύπτει τι θα δούμε στα επόμενα επεισόδια!

Κάθε φορά που θα συναντήσω τη Τζωρτζίνα Λιώση είναι σαν να μη μεσολάβησε χρόνος από την τελευταία φορά που την είδα και μιλήσαμε. Κάθε φορά συνειδητοποιώ πόσο όμορφη είναι! Όχι εξωτερικά, αλλά μέσα της. Έχει αυτή τη λάμψη που, όσο κλισέ και να ακούγεται, βγαίνει προς τα έξω. Ποζάρει στον φακό του TLIFE –λίγο πριν ξεκινήσει το γύρισμα– χωρίς make up και έχοντας τα μαλλιά της αφημένα κάτω. Και δεν χρειάζεται τίποτα άλλο για να σε μαγέψει!

Θα αφήσω στην άκρη τις εντυπωσιακές σπουδές της (έχει πτυχίο στην ψυχολογία και μεταπτυχιακό στην εγκληματολογία) και θα σταθώ στον τρόπο που της αρέσει να εξελίσσεται ως άνθρωπος. Στη συνεχή δίψα της για μάθηση και στην ανάγκη για εξερεύνηση νέων εμπειριών.

Κάπως έτσι έφτασε να συμμετέχει σε μία από τις πιο επιτυχημένες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης, το “Ταμάμ”. Η 28χρονη ηθοποιός είναι το κορίτσι πίσω από την ντροπαλή και εσωστρεφή “Ντιλέκ”. Η ηρωίδα της έχει αρκετά κοινά με την ίδια τη Τζωρτζίνα, παρόλο που φαινομενικά είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Μας τα εξηγεί όλα η ίδια…

Τι σου αρέσει στον χαρακτήρα που υποδύεσαι;
Έχω πει, νομίζω πολλές φορές, ότι στη Ντιλέκ θαυμάζω πολύ την ακεραιτότητα του χαρακτήρα της. Γιατί, πραγματικά, είναι σε αυτή την οικογένεια, μέσα σε αυτή την τρέλα που επικρατεί, ένας χαρακτήρας που θα τον δούμε να εξελίσσεται περισσότερο απ’ όλους αλλά με μία σταθερότητα, με μία εξέλιξη και μία ροή. Δεν έχει μπρος πίσω, δεν κάνει τρέλες. Είναι σταθερή και ακέραιη στις απόψεις της. Είναι μία ήρεμη δύναμη. Αυτό το θαυμάζω λίγο.

Νιώθεις ότι σε μαθαίνει η ηρωίδα σου και σε προσωπικό επίπεδο; “Δανείζεσαι” πράγματα για την ζωή σου;
Ανταλλάσσουμε κάπως. Συμβαίνει αυτό γιατί ναι μεν είναι ένας άλλο χαρακτήρας, αλλά δεν παύω να είμαι εγώ και να προσπαθώ μέσα από τη δική μου τη ματιά να δημιουργήσω έναν καινούργιο χαρακτήρα. Οπότε ανταλλάσσουμε κάποια στοιχεία.

Απολαμβάνεις τη διαδικασία των γυρισμάτων;
Πολύ! Νομίζω ότι ήμουν πολύ τυχερή να συνεργαστώ με κάποιους από τους ανθρώπους που είμαστε εδώ και ενώ υπάρχει μία πίεση, μία γρήγορη ροή -επειδή οι ρυθμοί της τηλεόρασης είναι πιο γρήγοροι- παρόλα αυτά έχω μάθει και πάρα πολλά πράγματα από όλη αυτή τη συνεργασία και όλη αυτή τη δουλειά. Έχω γνωρίσει ανθρώπους που αισθάνομαι τυχερή που τους γνώρισα και που έχω δουλέψει μαζί τους. Αυτό είναι που απολαμβάνω, ό,τι έχω μάθει και ό,τι έχω γνωρίσει μέσα σε αυτή τη δουλειά.

Νιώθεις μέσα από αυτό ότι εξελίσσεσαι και σαν επαγγελματίας;
Σίγουρα ναι! Πιστεύω ότι οποιαδήποτε δουλειά έχει να σου δώσει κάποια πράγματα, αλλά επειδή στη συγκεκριμένη έτυχε να έχουμε μια καλή συνεργασία και να έχουμε έναν σκηνοθέτη να μας καθοδηγεί, να μαθαίνουμε πράγματα μέσα από αυτόν και μεταξύ μας όλοι οι ηθοποιοί, οι συμβουλές που θα δώσει ο ένας στον άλλο. Όλα αυτά, κι ακόμα κι αυτό που σου είπα πριν για τους ρυθμούς της τηλεόρασης, εμένα με έμαθαν πολλά πράγματα. Από το να μάθω να προσαρμόζομαι πιο γρήγορα και να μαθαίνω πιο γρήγορα κι από το να ελευθερωθώ ως προς την έκθεση και σε σχέση με το τι μπορώ να κάνω και πόσα πράγματα μπορώ να δώσω. Γιατί κάθε φορά κάθε μέρα προσπαθούμε να κάνουμε κάτι καινούργιο, διαβάζουμε λίγο παραπάνω το ρόλο, του δίνουμε καινούργια στοιχεία, το συζητάμε όλοι μαζί κι όλο αυτό σε εξελίσσει κι εσένα σαν άνθρωπο.

Περίμενες ότι η σειρά θα είχε αυτή την επιτυχία όταν πήρες στα χέρια σου το σενάριο και είπες “ναι, θα το κάνω”;
Πάντα, όταν αποφασίζεις να κάνεις κάτι ξέρεις ήδη ότι θα βάλεις εκεί όλη σου την αγάπη κι έχεις αποφασίσει να το κάνεις επειδή εσύ κάτι είδες, κάτι αισθάνθηκες και κάτι σου άρεσε πάνω σε αυτό. Από εκεί και πέρα, δεν ξέρεις ποτέ αν όντως θα το δουν και οι υπόλοιποι αυτό που εσύ αισθάνθηκες και είδες αλλά ελπίζεις, γιατί δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Κι όταν αυτό συμβαίνει, τελικά, είναι πάρα πολύ ευχάριστο. Είναι το καλύτερο που μπορεί να συμβεί!

Φαντάζομαι στο δρόμο σε σταματάνε, σου μιλάνε..
Ε, ναι! Κι είναι ωραίο γιατί έχεις τη χαρά να εισπράττεις όλη αυτή την αγάπη και την αποδοχή από τον κόσμο και μάλιστα πολλές φορές είναι πολύ εντυπωσιακό πως νιώθει ότι σε γνωρίζει επειδή σε παρακολουθεί και βλέπει τη δουλειά σου. Είναι πολύ ευχάριστο να μιλάς με ανθρώπους, που βλέπεις πρώτη φορά, τόσο άμεσα γιατί έχουν παρακολουθήσει τη δουλειά σου και σε ξέρουν και σου μιλάνε… Είναι πολύ συγκινητικό!

Έχει γίνει κανένα περιστατικό που να θυμάσαι πιο έντονα;
Θυμάμαι πολύ έντονα δύο κυρίες που είχα συναντήσει στο μετρό. Ήταν πολύ αγαπημένες φίλες από μικρές και η μία ζει πλέον στο εξωτερικό με την οικογένειά της, τον άντρα της και τα παιδιά της. Το παρακολουθούσε παρακολουθούσε από το web tv του ΑΝΤ1 και είχε έρθει ένα Σαββατοκύριακο μόνη της, χωρίς την οικογένειά της, για να συναντήσει τη φίλη της η οποία επίσης λεγόταν Κατερίνα (σ.σ. έτσι λέγεται στη σειρά η κολλητή της Έλλης που ζει στο Ντουμπάι). Και μου λέγανε “εγώ έχω το δικό μου Κατερινάκι στο εξωτερικό”. Επειδή είναι μία σειρά που αγγίζει πολύ το θεσμό της φιλίας. Κρατιόντουσαν από το χέρι στο μετρό και μου λέγανε ότι περιμένουν να έρθει η μέρα να το δούνε μαζί και μετά κάθονται και το συζητάνε. Είχαν συγκινηθεί και οι δύο, είχαν δακρύσει. Κι εγώ φεύγοντας, επίσης. (γέλια)

Δεν το έχεις και δύσκολο!
Ναι, βέβαια! (γέλια)

Υπάρχει κάτι που μπορείς να μας αποκαλύψεις από τη συνέχεια της σειράς; Τι θα δούμε στα επόμενα επεισόδια;
Θα δούμε πολλά πράγματα! Η Ντιλέκ έρχεται πολύ κοντά με τον Τεό. Ο Μετίν είναι αντίθετος με αυτή τη σχέση. Η Έλλη και ο Τζον κάποια στιγμή θα είναι μαζί. Κάτι το οποίο βέβαια θα έρθει πολύ μετά και μετά από πολλές δυσκολίες που θα περάσουν. Αυτά…

Επειδή ο ρόλος σου είναι πολύ χαρακτηριστικός. Φοβάσαι μήπως “στιγματιστείς” για τις επόμενες δουλειές σου;
Επειδή ακριβώς είναι τόσο χαρακτηριστικός φαντάζομαι ότι δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι παρόμοιο από εδώ και πέρα. Φαντάζομαι ότι δεν θα ήθελε και κανένας να με δει σε κάτι παρόμοιο. Ελπίζω πάντα στην εξέλιξη. Ελπίζω μετά από αυτό να μπορέσω να κάνω κάτι που θα είναι, μακάρι, στο ίδιο επίπεδο κι ακόμα καλύτερο, αν είναι δυνατόν.

Θεωρείς ότι είναι αυτή μία από τις καλύτερες δουλειές που έχεις κάνει;
Δε μπορώ καθόλου να το πω αυτό γιατί οτιδήποτε κάνω το αγαπώ ξεχωριστά. Δεν θέλω να πω ακριβώς όπως λένε οι γονείς για τα παιδιά τους, αλλά είναι κάπως έτσι. Είναι ένα κομμάτι του εαυτού σου σε κάθε δουλειά. Δεν πέφτεις σε συγκρίσεις, τα αγαπάς ξεχωριστά όλα. Είναι κάτι που αγάπησα πάρα πολύ και θα έχει πάντα ξεχωριστό κομμάτι μέσα μου. Δεν θα το συγκρίνω με τίποτα άλλο γιατί θα αδικήσω τα πάντα άμα πέσω στη διαδικασία της σύγκρισης.

Ωστόσο, μία τηλεοπτική σειρά είναι κάτι που θα ήθελες να ξαναδοκιμάσεις; Το λέω γιατί, ουσιαστικά, φέτος έκανες για πρώτη φορά τηλεόραση.
Πιστεύω ότι οτιδήποτε στις ίδιες καλές συνθήκες με αυτές που είχε αυτή η σειρά θα ήταν ευχάριστο να συμβαίνει. Ακόμη κι αν αυτό ήταν μία άλλη σειρά. Αν ήταν εξίσου καλά δομημένο και υπήρχε πάλι μια ομάδα από πίσω τόσο ταλαντούχα και δυνατή, φυσικά.

Πέρυσι, έκανες το ντεμπούτο στη θεατρική σκηνή (σ.σ. συμμετείχε στο “Φον Δημητράκης” στο πλευρό του Πέτρου Φιλιππίδη). Θα ήθελες να ξανακάνεις θέατρο;
Ναι, ήταν πάρα πολύ ωραίο αυτό γιατί έπεσα κατευθείαν στα βαθιά. Ήταν μία παράσταση πάρα πολύ πετυχημένη. Ήταν ένας ρόλος μεγάλος. Ήταν ήδη δύο χρόνια που γινόταν, οπότε είχανε δέσει κι έπρεπε κι εγώ να μπω μέσα σε αυτή την ομάδα και να προσαρμοστώ ουτοσώστε να έρθουν οι ισορροπίες εκεί που περίπου -όσο το δυνατόν γινόταν- ήταν και πριν. Και για τους υπόλοιπους ηθοποιούς και για τον κόσμο που ερχόταν να μας δει. Και ήταν πάρα πολύ ωραίο και φυσικά και θα το ξανάκανα, εννοείται.

Το χάρηκες ή το έζησες με άγχος επειδή υπήρχαν όλες αυτές οι συνθήκες που περιέγραψες;
Ακριβώς επειδή ήταν αυτές οι συνθήκες κι επειδή ήμουν πάρα πολύ φοβισμένη και πάρα πολύ αγχωμένη, το χάρηκα και πάρα πολύ. Γιατί είχε έναν βαθμό δυσκολίας που για μένα ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρον. Είναι αυτό που σου είπα πριν, για την εξέλιξη. Είναι κάτι που είχε να μου δώσει πάρα πολλά πράγματα γιατί έπρεπε να προσπαθήσω πάρα πολύ. Όλο αυτό το άγχος και ο φόβος που είχα στην αρχή, νομίζω με βοήθησαν να πάω ένα βήμα παραπέρα, οπότε το χάρηκα κιόλας.

Άρα, αν σου ερχόταν τώρα μία θεατρική πρόταση, σίγουρα θα έλεγες “ναι”.
Ναι, αλλά… Αυτό που σου είπα πριν. Οτιδήποτε έχει αυτές τις συνθήκες, αντίστοιχες με εκείνη την παράσταση και αυτή τη σειρά, πάντα λες ναι.

Βλέπεις τον εαυτό σου σε αυτό το κομμάτι επαγγελματικά; Γιατί το πτυχίο σου καταλαβαίνω ότι το έχεις για την κορνίζα.
(γελάει) Προς το παρόν, ναι. Γιατί αυτό μου αρέσει. Ποτέ όμως δεν μπορείς να ξέρεις πώς μπορεί να σκέφτεσαι κάποτε. Ο άνθρωπος που είμαι σήμερα, θέλει να είναι σε αυτό το πράγμα που κάνω τώρα. Γι’ αυτό κάνω και κάποια μαθήματα και προσπαθώ να γίνομαι όσο καλύτερη γίνεται να είμαι. Γιατί δεν σταματάς ποτέ να μαθαίνεις σε αυτό το επάγγελμα. Βασικά, σε όλα τα επαγγέλματα δεν σταματάς ποτέ να μαθαίνεις και πάντα έχεις να πας κάπου παραπέρα. Νομίζω είναι μεγάλη παγίδα να πεις ότι δεν έχω κάτι άλλο να κάνω. Οπότε προσπαθώ, όσο γίνεται, να γίνομαι καλύτερη σε αυτό που κάνω.

Νομίζω, το απολαμβάνεις να είσαι μαθήτρια και να μαθαίνεις πράγματα.
Ναι! Είναι τεράστια χαρά να βλέπεις, να εξερευνείς πράγματα που μπορείς να μάθεις. Να ακούς ανθρώπους να σου μιλάνε. Από όλες σου τις συναναστροφές έχεις να πάρεις κάτι και να κερδίσεις κάτι. Νομίζω γι’ αυτό σπούδασα ψυχολογία. Γιατί ο άνθρωπος, είναι κάτι το οποίο πάντα κάτι να σου δώσει και από τα πάντα έχεις κάτι να μάθεις και να κερδίσεις. Και γι’ αυτό κάνω μαθήματα και γι’ αυτό μου αρέσει αυτή η δουλειά. Γιατί συναναστρέφεσαι με πολύ κόσμο και πάντα μαθαίνεις και έχει ενδιαφέρον.

Μιλώντας νωρίτερα στον “αδερφό” σου (σ.σ. ο Γιάννης Χατζηγεωργίου υποδύεται τον αδερφό της στη σειρά και χαρακτηρίζουν έτσι ο ένας τον άλλο στα γυρίσματα), είπε ότι είσαι από τα πιο “διαβαστερά” παιδιά του cast.
Το είπε αυτό; (γέλια) Με τον Γιάννη (Χατζηγεωργίου) δεν έχουμε πολλά πράγματα μαζί αλλά κάθε φορά στριμώχνει ο ένας τον άλλο. Λέμε “έλα εδώ να πούμε τα λόγια μας ξανά”, “μήπως να το κάνουμε έτσι”. Αυτό το κάνω πιο πολύ με τη Λίλα (Μπακλέση) που έχουμε περισσότερα πράγματα μαζί κι επειδή κάνουμε και παρέα -όσο μπορούμε δηλαδή όταν δεν δουλεύουμε- έχουμε βρει έναν κώδικα επικοινωνίας. Έχει πολύ ενδιαφέρον το ότι τα διαβάζουμε κάθε φορά μαζί και λέμε η μία στην άλλη μήπως να πούμε κι αυτό, μήπως να πούμε κι εκείνο και γελάμε, γελάμε, γελάμε… Το φτάνουμε όπου μπορούμε να το φτάσουμε και νομίζω βγαίνουν καλά.

Πες μου τα πράγματα που εκτιμάς και στον έναν και στον άλλο.
Στην Λίλα νομίζω είναι αυτό που σου είπα πάρα πολύ. Το ότι έχουμε πλέον αυτό τον κώδικα επικοινωνίας και το απολαμβάνουμε πάρα πολύ το να έχουμε μία σκηνή μαζί. Αν πάρουμε τη Λίλα ξεχωριστά σαν άνθρωπο, σαν αρετή του χαρακτήρα της εκτιμώ πάρα πολύ την ευθύτητά της και την αμεσότητά της.
Στον Γιάννη, ότι έχει τη διάθεση να εξερευνήσει οτιδήποτε το καλλιτεχνικό. Ασχολείται με τη μουσική, είναι στο θέατρο, γράφει στίχους, τραγουδάει. Είναι γενικά δημιουργικός άνθρωπος.

Φωτογραφίες: Πέτρος Χόντος