Βασιλική Τρουφάκου στο TLIFE: Ο συγκινητικός ρόλος στο “Ουζερί Τσιτσάνη” και ο… αταίριαστος έρωτας!

Η ερμηνεία της στο ρόλο της Λέλας στο “Ουζερί Τσιτσάνης” μας καθήλωσε. Η Βασιλική Τρουφάκου είναι το κορίτσι που με το πείσμα, την αγάπη για τη δουλεία της και τη θετική της αύρα κατόρθωσε μέσα από την συγκινητική ταινία του Μανούσου Μανουσάκη να κλέψει την παράσταση και ακόμη και όταν δεν μιλούσε η ένταση στο βλέμμα της να σε κάνει να δακρύσεις…

Η νεαρή πρωταγωνίστρια που γνωρίσαμε μέσα από το “Κάτω Παρτάλι”, ανοίγει την καρδιά της στο TLIFE και μιλά για τη συνεργασία με τον γνωστό σκηνοθέτη, το ρόλο της στην ταινία, αλλά και τον… “αταίριαστο” έρωτα (αν και εφόσον μπορεί να υπάρξει)…

“Στην Λέλα, που υποδύομαι στην ταινία μπορώ να χαρίσω πολλούς γενναιόδωρους χαρακτηρισμούς. Είναι ακέραιη, μαχητική, αληθινή, πεισματάρα με την καλή έννοια (έχει πείσμα και πίστη στη ζωή) και εκτός από αυτά που βλέπουμε στην ταινία έχει περάσει και άλλα τόσα από πριν στη ζωή της. Είναι μια γυναίκα με μεγάλη εσωτερική δύναμη και δεν σου κρύβω πως όσο έπαιζα αυτήν την ηρωίδα, την θαύμασα”.

“Είχε δυσκολίες στο να βγει ο χαρακτήρας της μέσα από τη δωρικότητα που είχαμε επιλέξει. Ήταν μια τραγουδίστρια, χωρίς τις ευκολίες των τραγουδιστριών που μπορούν να σηκωθούν από το πάλκο. Εκείνη είναι πάντα καθιστή και μπορεί κανείς να πει πως η φωνή της είναι η συνέχεια της ορχήστρας. Η Λέλα είναι ένα κορίτσι άπειρο, αλλά όχι αδοκίμαστο”.

“Όταν έχεις αυτή τη στήριξη που είχαμε αισθητικά, σκηνοθετικά και κυρίως όταν μπορείς να σχετιστείς μέσα σου με αυτό που παίζεις, είναι μια ωραία πρόκληση. Δεν είναι μια δύσκολη δοκιμασία. Για κάτι τέτοια είναι που λες… αυτές τις δυσκολίες να έχω. Ήταν πολύ ωραίο όλο αυτό που έβγαινε”.

“Δεν μπορώ να δω κάποιον άλλον άνθρωπο σαν κάτι διαφορετικό; Τι θα μπορούσε αλήθεια να κάνει έναν άλλον άνθρωπο τόσο διαφορετικό από εσένα ώστε ο έρωτάς σας να είναι αταίριαστος; Και το λέω έντιμα αυτό. Αν τον άλλον τον θέλω, πάει να πει πως κάτι με έχει αγγίξει σε αυτόν, άρα δεν είναι διαφορετικός, είναι ο άνθρωπός μου. Δεν έχω βιώσει ποτέ κάτι τέτοιο και δεν πιστεύω πως μπορούν στον έρωτα να υπάρχουν εμπόδια. Ευτυχώς δεν έχει βρεθεί ο τρόπος που μπορεί να κάνει δυο ανθρώπους που θέλουν να είναι μαζί, να χωρίσουν. Ο μόνος λόγος να μην είναι μαζί, είναι τελικά να μην το ήθελαν πολύ!”

“Θέλοντας και μη δεν μπορείς για πολύ να απομονώσεις την μια πλευρά από την άλλη. Ίσως για πολύ λίγο, αλλά αυτά τα δυο συνδέονται για να είσαι ευτυχισμένος ως άνθρωπος. Αυτό που μπορώ να πω είναι πως είμαι πολύ καλά αυτήν την περίοδο”.

“Η ζωή θα φυτρώσει όπως και να έχει. Η ζωή θα συμβεί… Αυτοί οι άνθρωποι της ιστορίας είναι νέοι τώρα, με το τώρα της ταινίας. Κατοχή, Προεμφυλιακή Ελλάδα, αλλά σε αυτήν τη μαύρη εποχή, αυτοί δεν παύουν να είναι νέοι και αυτά που είναι να συμβούν θα συμβούν, θα ερωτευτούν, θα ζήσουν. Με ένα τρόπο αυτή η ταινία είναι τόσο επίκαιρη και δείχνει πως η ζωή έχει μια ορμή… δεν μπορείς να την κόψεις ό,τι κι αν γίνει”.

“Και μόνο οι ορδές των μεταναστών που υπήρχαν τότε και βλέπουμε τώρα, ο πόλεμος που ξεσπά και οι άνθρωποι που ζουν στο φόβο είναι τόσο επίκαιρα…”

“Όχι, γιατί αυτήν τη στιγμή δεν μπορώ να απορροφήσω όλο αυτό που συμβαίνει στις πραγματικές του διαστάσεις. Είμαι, όπως και πολλοί σε μια κατάσταση να ακούσω τι γίνεται, να καταλάβω, παρά σε μια κατάσταση πανικού”.

“Αυτή είναι μια μεγάλη κουβέντα, ο τρόπος που υπάρχω είναι υπό διαπραγμάτευση κάθε μέρα. Κάθε μέρα προσπαθώ να ρωτώ «πώς είμαι και πού πάω». Προσπαθώ να μην είμαι ούτε κριτής, ούτε να έχω εφησυχασμό. Προσπαθώ να είμαι αληθινή και δημιουργική μέσα στην ελευθερία και τη χαρά. Δεν θέλω να είμαι ούτε η χειρότερη κριτής του εαυτού μου, ούτε η μεγαλύτερή μου θαυμάστρια. Αυτό που θέλω είναι αντί να έχω δεκάδες απόψεις, να έχω δεκάδες απορίες”.

“Την κριτική την δέχομαι από τη στιγμή που επιλέγω να εκτίθεμαι. Είναι σε ευθεία και άμεση σύνδεση αυτό”.

“Όχι, γιατί από την αρχή γνώριζα πώς αν θα κάνω τηλεόραση, θα είναι διαφορετικά τα μεγέθη της σύγκρισης. Δεν πέφτω από τα σύννεφα όταν κάποιος θα γράψει μια ανακρίβεια για εμένα ή θα είναι πιο κακοπροαίρετος ή πιο αδιάκριτος ή πιο φιλικός ή ακόμη και περίεργος. Δεν έχω νιώσει κάποια υπερέκθεση. Υπάρχει αλλαγή, αλλά δεν υπάρχουν πράγματα που δεν περίμενα. Εξάλλου, στην εποχή μας η αγορά είναι σε μια αγκύλωση, οπότε ούτε μεγάλα είναι τα ποσά που κερδίζεις, ούτε τόσες πολλές οι προτάσεις. Τα μεγέθη είναι μικρά, άρα και διαχειρίσιμα”.

“Μου έχει αρέσει. Το Κάτω Παρτάλι ήταν ένα πολύ ωραίο σίριαλ που συνεχίζεται, μου έχει φέρει καλά πράγματα στη ζωή μου και μέχρι στιγμής όλα πήγαν καλά. Μην ξεχνάς, όμως ότι είναι ακόμη νωπή η εμπειρία. Το Παρτάλι έχει παίξει δυο σεζόν ως τώρα”.

“Ναι, συμβαίνει συχνά. Παίζει ρόλο πάντα η στιγμή. Αν είμαι σε μια δημόσια εμφάνιση, αυτό είναι ευχάριστο, χαριτωμένο. Αν έρθει σε μια πιο προσωπική στιγμή που δεν το περιμένω, μπορεί να παραξενευτώ ή να μην θέλω να μιλήσω. Σε καμιά περίπτωση, όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορώ να βγω από το σπίτι μου. Όλο αυτό είναι πολύ ήρεμο”.

“Τα πράγματα που κάνω τα τελευταία χρόνια, οι επαφές μου, ο κύκλος μου και τα μέρη που βγαίνω είναι δραματικά ίδια, οπότε… όχι δεν έχω δει κάποια αλλαγή. Δεν νομίζω πάντως πως επειδή με βλέπουν στην τηλεόραση θα έρθουν να μου μιλήσουν ή να με φλερτάρουν πιο πολύ οι άντρες”.

“Τώρα είμαστε με την παράσταση «Αδερφοί Καραμάζοφ» στο Θέατρο Τέχνης, που έχουμε ξεκινήσει από τις αρχές Νοέμβρη. Κάθε Παρασκευή έχουμε μεταμεσονύχτια παράσταση θέατρο του Νέου Κόσμου «Παρασκευή Παλιμπαιδισμού» του Δημήτρη Κουρούμπαλη, υπάρχουν πράγματα υπό συζήτηση. Και έχουμε το Κάτω Παρτάλι στο Mega και το Daddy Cool στον Ant1”.

“Σε σχέση με τη ζωή μου έχω πάρα πολλά, συνέχεια ψάχνω και βρίσκω πράγματα που θέλω. Σε σχέση με τη δουλειά μου θέλω να πω ότι είμαι γεμάτη. Θέλω να κάνω δουλειές που με γεμίζουν και νιώθω πολύ τυχερή για όσα μου έχουν τύχει ως τώρα. Θέλω αυτό να κάνω… δουλειές που μου αρέσουν. Να πηγαίνω στην πρόβα και στο γύρισμα και να το θέλω πολύ. Πάντα υπάρχουν κακοτοπιές, αλλά όλα φτιάχνουν.

Συνέντευξη – επιμέλεια κειμένου: Νατάσσα Στρόβιλα
Φωτογραφίες: Πέτρος Χόντος, Feelgood