Σεφ, τηλεοπτικό πρόσωπο, ζει και αναπνέει για τη μαγειρική αρκεί να είναι ευτυχισμένος με αυτό που κάνει. Ο Βασίλης Καλλίδης έδωσε μια «απολαυστική» συνέντευξη στη Μαρκέλλα Ρεπανέλη ενώ πόζαρε στο φακό του Αλέξανδρου Μακρή στους δρόμους της Αθήνας, για λογαριασμό του free press Life Magazine. Μεταξύ άλλων μίλησε για τις πρώτες του γευστικές αναμνήσεις, για τα… ερωτικά φαγητά αλλά και για το αν βαριέται να μαγειρέψει!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο έρωτας και η μαγειρική, λοιπόν, μας οδηγούν σε ακρότητες;
Όταν ερωτεύεσαι κάνεις μόνο ακρότητες, φαντάζομαι! Επίσης αν είσαι αληθινός μάγειρας επίσης κάνεις μόνο ακρότητες! Ξέρεις τι εννοώ! Βαριέσαι θανάσιμα τις φασολάδες και θες να κάνεις ό,τι πιο παλαβό υπάρχει. Οπότε, ναι, σε αυτό το σημείο συμφωνώ ότι και ο έρωτας και η μαγειρική σε οδηγούν σε ακρότητες και… εκτροχιασμούς!
Υπάρχει κάποιο φαγητό που να θεωρείς ερωτικό;
Όχι, διότι δεν συνδέω τον έρωτα με το φαγητό. Οπότε δεν ξέρω τι σημαίνει «ερωτικό φαγητό». Ίσως για κάποιον ερωτικό φαγητό να είναι τα στρείδια. Πόσο κλισέ! Εγώ όταν τρώω στρείδια ή καρύδια δε μου συμβαίνει τίποτα μετά (γέλια) να σου πω την αλήθεια! Μπορεί για κάποιον να είναι πάρα πολύ ερωτικό φαγητό οι σαρδέλες πλακί στο φούρνο όπου έχει λερωθεί το πηγουνάκι της συντρόφου του με λίγο λαδάκι και το θεωρεί πολύ σέξι. Αυτό το δέχομαι! Μπορεί να είναι πολύ ερωτικά και τα παϊδάκια! Δεν κάνω πλάκα!
Στο έτερόν σου ήμισυ μαγειρεύεις;
Μαγειρεύω για τους πάντες! Και για το έτερον ήμισυ, και για τους φίλους, για τους πάντες! Να μου πεις για τους πάντες μαγειρεύω, όλη μέρα, 7 μέρες την εβδομάδα και ειδικά την πάβλοβα! Πραγματικά, το λέω δημόσια ότι αν κάνω πάβλοβα ακόμα μία φορά θα σκίσω το δίπλωμά μου! Έχω κάνει χιλιάδες! Μου τη ζητάνε συνέχεια!
Υπάρχουν επομένως στιγμές που βαριέσαι να μαγειρέψεις;
Βαριέμαι να μαγειρέψω, ναι, όταν είμαι έξω όλη τη μέρα, γυρίζω σπίτι 11 η ώρα το βράδυ και πεινάω σα λύκος. Τότε βεβαίως θα παραγγείλω σουβλάκια από την κυρία Άννα, το σουβλατζίδικο της γειτονιάς μου. Μπορεί να γυρίσω, όμως, πολύ κουρασμένος και να βάλω να φτιάξω κάτι. Όπως χθες προχτές που βρήκα ένα τέλειο νουά στον κρεοπώλη μου αργά το απόγευμα στου Γκύζη και γύρισα σπίτι και έφτιαξα vitello tonnato, που αν ρωτήσεις μια Ιταλίδα νοικοκυρά είναι αυτοκτονικό! Περίμενα 3 ώρες να βράσει το ρημαδονουά και πραγματικά τελείωσα τις δουλειές μου όλες 2 η ώρα το βράδυ και έφαγα vitello tonnato! Κάνω τέτοιες ακρότητες!
Γεννήθηκες στη Θεσσαλονίκη, μια πόλη γεμάτη αρώματα και μυρωδιές. Ποια είναι η πρώτη σου γευστική ανάμνηση;
Δεν ξέρω ακριβώς, δεν μπορώ να θυμηθώ. Ίσως το σπανακόρυζο αλλά δεν ξέρω αν είναι η πρώτη πρώτη. Σίγουρα από τις πέντε πρώτες είναι η ξινίλα του τραχανά, η μεταλλικότητα του σπανακιού στη γλώσσα, είναι η μυρωδιά του σέλινου, η μυρωδιά από τα ψάρια τα ψητά και από τα άγρια χόρτα, τα πικρά που βράζουν.
Έχεις μια μεταμεσονύκτια λιγούρα. Πολύ συνηθισμένη για τον Έλληνα. Τι τρως ιδανικά;
Θα σου απαντήσω ειλικρινά! Ιδανικά θέλω να ξυπνήσω την Ανθή, την αδελφή του Χριστόφορου που έχει την ταβέρνα στα Καλύβια, που είμαστε φίλοι να κατέβει στο μαγαζί να μου φτιάξει τη μεγάλη, σιτεμένη μπριζόλα που λατρεύω. Όμως επειδή δεν μπορώ να την έχω επειδή μένω μακριά, αν προλάβω το ψητοπωλείο της γειτονιάς μου, το Γιώργο που είναι στην Αλεξάνδρας, παραγγέλνω σουβλάκια με μεγάλη μου χαρά. Αν είναι πολύ αργά και έχουν κλείσει τα πάντα αυτό που μπορεί να με κάνει ευτυχισμένο μέχρι δακρύων είναι η λουκανόπιτα από το Tasty City στη Λεωφ. Αλεξάνδρας απέναντι από το Πεδίον του Άρεως που είναι το κοντινότερο afterάδικο στο σπίτι μου.
Στυλίστας: Σπύρος Σαββίνος
Make-up artist: Σοφία Κοσσάδα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ