Βάσω Λασκαράκη: Ο λόγος που ερωτεύτηκε τον Λευτέρη Σουλτάτο και οι σχέσεις της με τον Γιάννη Τσιμιτσέλη

Η Βάσω Λασκαράκη βιώνει τον απόλυτο έρωτα στο πλευρό του γοητευτικού σεφ Λευτέρη Σουλτάτου, ένας έρωτας που θα οδηγηθεί… στην εκκλησία! Η αγαπημένη ηθοποιός μετά το δύσκολο διαζύγιο από τον πρώην σύζυγό της Γιάννη Τσιμιτσέλη – με τον οποίον έχουν αποκτήσει μαζί μια κόρη – προχώρησε στην προσωπική της ζωή και βρήκε τον σύντροφο που ονειρευόταν να περάσει το υπόλοιπο της ζωής της μαζί του. Οι δυο τους μετά από δυόμισι χρόνια σχέσης αποφάσισαν τον περασμένο Δεκέμβρη να αρραβωνιαστούν και να ενωθούν με τα ιερά δεσμά του γάμου.

Σε συνέντευξή της στο κυπριακό περιοδικό Omikron και στον Γιάννη Χατζηγεωργίου, η Βάσω Λασκαράκη εκμυστηρεύτηκε ότι βρίσκεται στην πιο ευτυχισμένη φάση της ζωής της! Παράλληλα, η πρωταγωνίστρια της σειράς “Το Σόι” μίλησε για το ποιες είναι οι σχέσεις της σήμερα με τον Γιάννη Τσιμιτσέλη, για την μονάκριβη κόρη της Εύα, ενώ αποκάλυψε για ποιον λόγο αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τη σχέση της με τον Λευτέρη Σουλτάτο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Στην Εύα βλέπεις τον εαυτό σου μικρή;

Μερικές φορές ναι, μερικές φορές όχι. Δεν μοιάζουμε σε πάρα πολλά – είναι λίγο πιο εκδηλωτική, πιο απαιτητική, δεν ντρέπεται τόσο πολύ. Είναι ευαίσθητη σαν παιδί, έχει φοβερή ενσυναίσθηση με τους άλλους ανθρώπους, ενδιαφέρεται για τους γύρω της, αλλά είναι και πιο απαιτητική – κάτι που εγώ δεν είχαν σαν παιδί. Δεν διεκδικούσα τόσο πολύ τα πράγματα, όπως τα διεκδικεί τώρα η Εύα.

Την παραξενεύει που η μαμά και ο μπαμπάς δεν μένουν πια μαζί στο ίδιο σπίτι;

Το έχει καταλάβει πια. Το έχει αποδεχτεί. Με τα πισωγυρίσματά της. Κι είναι κάτι που το συζητάμε, που της το έχουμε εξηγήσει και νομίζω ότι είμαστε σε έναν πάρα πολύ καλό δρόμο πια.

Ποια είναι η σχέση σου τώρα με τον Γιάννη; Έχει τη λογική του να λειτουργεί όπως δύο χωρισμένων ανθρώπων, που έχουν ένα παιδί μαζί;

Πάντα είχαμε καλές σχέσεις – πέρα του ότι ένα διαζύγιο δεν είναι ρόδινο, δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, έχει εντάσεις, έχει στενοχώρια. Ωστόσο, δεν μπορώ να πω ότι περάσαμε μεγάλες κρίσεις. Νομίζω ότι έχουμε μια πάρα πολύ καλή επικοινωνία για το παιδί, αλλά και γενικότερα.

Όταν λες “γενικότερα” εννοείς πως θα του εκμυστηρευόσουν ακόμη και προσωπικά σου θέματα – αντίστοιχα και εκείνος δικά του;

Δεν εννοώ κάτι τέτοιο. Με βάση πάντα το παιδί, αλλά σε πολύ ωραία επικοινωνία. Συζητάμε. Υπάρχει μια πολύ καλή συνεννόηση. Κοίτα, όλοι ήξεραν ότι ήμασταν παντρεμένοι, ότι ήρθε ένα διαζύγιο – όπως συνέβη στο 80% των ζευγαριών – γιατί τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα φαντάζεσαι, όπως τα σχεδιάζεις, όπως τα είχες ονειρευτεί κάποια χρόνια πριν. Από εκεί και πέρα, είναι κάτι που έχει τελειώσει και δεν χρειάζεται να το αναμοχλεύουμε συνέχεια. Γιατί υπάρχουν καινούργιοι άνθρωποι και δεν είναι σωστό να συμβαίνει αυτό.

Ερωτεύεσαι διαφορετικά τώρα, λίγο πριν απ’ τα 40 σου χρόνια, από όσο στα 20 σου; Και ποιες διαφορές βρίσκεις στον εαυτό σου, στον τρόπο που λειτουργούσες σ’ αυτό το θέμα;

Καταρχάς, τώρα πια, γνωρίζεις τι σ’ ενοχλεί. Ξέρεις από την αρχή που δεν θα καταπιέσεις τον εαυτό σου, για να σε δεχτεί ο άλλος.

Εγωιστικά: “Αυτή είμαι και σ’ όποιον αρέσω”;

Όχι, όχι. Σίγουρα θα χρειαστεί να κάνεις πάλι υποχωρήσεις όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, όταν τον έχεις ερωτευτεί και θες να πορευτείς μαζί του. Όμως ξέρεις ότι δεν δίνεις περιθώρια για να διορθωθεί κάτι ή ν’ αλλάξει. Γιατί οι άνθρωποι δεν διορθώνονται, δεν αλλάζουν! Απλώς βελτιώνουν κάποια πράγματα στον χαρακτήρα τους, προσαρμόζονται σ’ εσένα ίσως. Και, πλέον, ερωτεύεσαι με τη μέρα, με την ώρα, λίγο διαφορετικά, σε βάθος και σε διάρκεια και όχι αυτοστιγμεί.

Ποιο είναι εκείνο που διαφοροποιεί τον Λευτέρη, σε σύγκριση με άλλα standards που ίσως είχες για τις σχέσεις;

Είναι η διάθεση να τραβήξει μια κοινή πορεία μαζί μου. Να ανοίξει ένα δρόμο στον οποίο θα πορευόμαστε παράλληλα. Δεν πάει ο ένας να κοντράρει το δρόμο του άλλου, δεν πάει ο ένας να επιβληθεί στον άλλο, αλλά να πορευτεί μαζί με τον άλλον, δίπλα δίπλα, παίρνοντας πράγματα που του αρέσουν από εμένα και εγώ από εκείνον, μαθαίνοντας μου πράγματα και μαθαίνοντας του κι εγώ αντίστοιχα. Ξέρεις όλα είναι διαφορετικά μετά από λάθη, αποτυχίες, απολογισμούς και δουλειά με τον εαυτό μας.

Γιατί αποφάσισες να δημοσιοποιήσεις αυτό που ζεις τώρα, μέσα από τα social media, ενώ δεν το ‘χες κάνει ποτέ στο παρελθόν;

Και εγώ με εξέπληξα… Ένιωσα, μάλλον, μια ανάταση, μια σιγουριά – δεν μπορώ να σου περιγράψω ακριβώς το συναίσθημα. Δεν ήταν ότι κρυβόμουν ποτέ για κάτι, γιατί πάντοτε ήταν τόσο όσο. Αλλά, και τώρα, τι είναι; Τρεις φωτογραφίες; Είναι περισσότερο αυτό το “δεν θέλω να κρυφτώ”! Άπαξ και βγήκε μια κοινή φωτογραφία, ανάμεσα σε πάρα πολύ κόσμο και βλέπεις – απ’ την αρχή του ακόμα – πως έχει μαθευτεί, λες ότι “εφόσον αισθάνομαι καλά, είμαι καλά και το νιώθω, γιατί να κρύβομαι; Θα κυκλοφορήσω με αυτό τον άνθρωπο, θα βγω, θα κάνω διακοπές…”. Δεν είχα καμιά διάθεση να με ρωτάνε και να πρέπει να κρυφτώ! Ήμουνα αποφασισμένη και διατεθειμένη να αντιμετωπίσω το οτιδήποτε μπορούσε να συμβεί. Χωρίς φόβους…

Σαν να σου έδωσε εσωτερική δύναμη αυτό που ζεις συναισθηματικά…

Σου δίνει την αίσθηση να βγεις και, όχι να φωνάξεις “είμαι ερωτευμένη” αλλά “ευχαριστώ τη ζωή”! Γιατί δεν τελειώνει η ζωή με τίποτα! Η ζωή τελειώνει μόνο με τον θάνατο – με τίποτ’ άλλο!

Το πρόσωπό σου, τα μάτια σου, το χαμόγελό σου… λάμπουν!

Είμαι πολύ καλά! Αλλά είμαι πολύ καλά, επειδή έχω αποφασίσει να είμαι καλά. Γιατί αν δεν είμαστε καλά μόνοι μας, δεν μπορούμε να είμαστε καλά μαζί με κανέναν! Αν δεν είσαι καλά εσύ μέσα σου, αν δεν έχεις βρει τα “πατήματά” σου και να έχεις αποδεχτεί πράγματα – πρώτα απ’ όλα για τον εαυτό σου και μετά για τους άλλους – δεν μπορείς να είσαι καλά. Και σίγουρα, μετά από ένα διαζύγιο και ένα παιδί, πρέπει να το πάρεις απόφαση πως πρέπει να κάνεις δουλειά με τον εαυτό σου και να είσαι καλά. Όταν είσαι με έναν άνθρωπο που τον αγαπάς και τον θέλεις, που επιθυμείς να είσαι μαζί του, να πορευτείς μαζί του, να κάνετε μαζί πράγματα, να πάτε ταξίδια, να μοιράζεστε κοινές εμπειρίες και σκέψεις, να κάνεις οικογένεια, παιδιά, δεν σημαίνει ότι στη συνέχει θα καταστρέψεις τη ζωή σου αν κάτι δεν πάει καλά τελικά, όπως αρχικά το ονειρεύτηκες.