Βίκυ Παπαδοπούλου: “To ότι είχαμε ακούσει κάποια πράγματα, δε μας δίνει δικαίωμα να εκθέσουμε….”

Συνέντευξη στο ΒΗΜΑgazino και τη δημοσιογράφο Νατάσα Μαστοράκου παραχώρησε η Βίκυ Παπαδοπούλου με αφορμή τη νέα σειρά του MEGA στην οποία πρωταγωνιστεί με τίτλο, “Σιωπηλός δρόμος». Η γνωστή ηθοποιός μίλησε, για το κύμα των καταγγελιών που έχει ξεσπάσει το τελευταίο διάστημα στο χώρο του θεάτρου δηλώνοντας ξεκάθαρα υπέρ των θυμάτων και εξηγεί γιατί ενώ όλοι άκουγαν κάτι δε μίλαγαν.

“από τη μία νιώθω πολύ μεγάλη στεναχώρια που μαθαίνω ότι τόσα κορίτσια και τόσα αγόρια έχουν βιώσει τέτοιου είδους καταστάσεις. Που έχουν έρθει αντιμέτωποι με ανθρώπους που χρησιμοποιούν τη θέση τους για να προσβάλουν την αξιοπρέπεια τους, ανθρώπους που πιθανώς να θαύμαζαν και που τους πρόδωσαν με τον χειρότερο τρόπο. Αυτό με στεναχωρεί βαθιά”.

“Από την άλλη χαίρομαι που τα θύματα βρήκαν το κουράγιο να μοιραστούν τις εμπειρίες τους, που συνειδητοποίησαν ότι δεν είναι μόνοι, ότι υπάρχει ένας κοινός στόχος για όλους μας να λάμψει η αλήθεια και να επέλθει η δικαίωση. Χωρίς θάρρος δεν αλλάζει τίποτα. Με θάρρος μπορούν να αλλάξουν όλα” πρόσθεσε με ειλικρίνεια η πρωταγωνίστρια. “Σε ότι με αφορά ήμουν τυχερή. Δεν έχω υπάρξει θύμα τέτοιων καταστάσεων ούτε έχω υπάρξει μάρτυρας τέτοιου περιστατικού. Ψιθυροι υπήρχαν. Δεν γνωρίζαμε κάτι για αυτά τα αίσχη που ακούμε και διαβάζουμε. Γιατί για να έχει γνώση πρέπει να είσαι ή αυτήκοος ή αυτόπτης μάρτυρας”.

“Τώρα ότι είχαμε ακούσει κάποια πράγματα από συναδέλφους, φίλους ή γνωστούς θέλω να εξηγήσω ότι δεν μας δίνει αυτόματα την εξουσιοδότηση για να εκθέσουμε σε εκπομπές ή εφημερίδες ή οπουδήποτε αλλού, ακόμα και στη Δικαιοσύνη, πρόσωπα και καταστάσες εφόσον οι ίδιοι οι παθόντες δεν ήθελαν να εκθέσουν έχοντας προφανώς τους δικούς τους σημαντικούς λόγους να μην το κάνουν. Αυτό που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να μεταφέρουμε τους ψιθύρους και σε άλλα αφτιά, μπας και οι ψίθυροι αυτοί ενωθούν και γίνουν φωνή δυνατή και καταφέρει να ακουστεί. Και αυτό κάναμε. Αυτό που μπορουμε να κάνουμε είναι να στηρίζουμε τα θύματα με οποιονδήποτε τρόπο πριν και μετά την απόφαση τους να απευθυνθούν στη Δικαιοσύνη».

“Με όλα αυτά που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα καταλαβαίνω για ποιον λόγο μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι ο χώρος είναι ένας βούρκος, αλλά θέλω να πω ότι ο χώρος είναι ακριβώς το αντίθετο. Είναι ένας φωτεινός χώρος με σπουδαίους ανθρώπους. Με καλούς ανθρώπους και με λιγότερο καλούς, όπως σε όλους τους χώρους. Τέτοια κρύβονται παντού. Με στενοχωρούν σχόλια που διαβάζω και πλήττουν τον κλάδο μας. Όχι, δεν είμαστε όλοι το ίδιο, δεν πράττουν όλοι τα ίδια. Οι καταγγελίες δεν γίνονται μόνο για να τιμωρηθούν οι θύτες. Γίνονται για να προστατευτούν τα νέα παιδιά, για να μπορούμε να δουλεύουμε χωρίς φόβο αλλά με πάθος. Για να διαδφαλίσουμε ένα ασφαλές εργασιακό περιβάλλον, όχι για να σπιλωθεί ένας ολόκλρηος κλάδος. Ήδη γίνονται συζητήσεις για τη δημιουργία κώδικα δεοντολογίας για τους καλλιτεχνικούς φορείς. Για να πάψει κάθε μορφή βίας στους χώρους καλλιτεχνικής δημιουργίας”.