Βλαδίμηρος Κυριακίδης: Αποκάλυψε τον λόγο που δεν θέλει να αποκτήσει παιδιά!

Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι γεννημένοι για να γίνουν γονείς. Λίγοι όμως, έχουν το θάρρος να το παραδεχτούν. Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης ανήκει στη δεύτερη κατηγορία. Με ειλικρίνεια μίλησε στη συνέντευξή που παραχώρησε στο περιοδικό People και τη Φανή Πλατσατούρα για τις όχι καλές σχέσεις που είχε με τον πατέρα του όσο εκείνος ήταν στη ζωή, αλλά και τους λόγους που δεν θέλει ούτε να σκέφτεται την απόκτηση ενός παιδιού.

Ακολουθεί σχετικό απόσπασμα:

Ποιο ήταν το μεγάλο σου παράπονο όσο εκείνος ζούσε;

Δεν θυμάμαι να με πήγε ποτέ διακοπές το καλοκαίρι. Αν έκανα ως παιδί μια-δυο φορές διακοπές, ήταν με τη μητέρα μου ή με κάποιον συγγενή. Με τον πατέρα μου ποτέ. Ασχολούνταν συνεχώς με τη δουλειά.

Τι δουλειά έκανε;

Λογιστής. Όπως ο κυρ Ηλίας στη Μουρμούρα. Ήταν μια δουλειά που είχα μισήσει μικρός και τώρα μου τα ’φερε η μοίρα να υποδύομαι τον λογιστή.

Αν γινόσουν πατέρας, τι θα έκανες διαφορετικά;

Ούτε σαν σκέψη δεν θέλω να υπάρχει αυτό. Δεν θα ήμουν καλός πατέρας. Μάλλον απόμακρος και αυταρχικός. Μου απορροφά τόσες ώρες της μέρας η δουλειά μου και οι μελέτες μου που δεν θα ήταν ωραίο να πω σε ένα παιδί «Σταμάτα γιατί θέλω να διαβάσω».

Δεν θα θυσίαζες δηλαδή τον δικό σου προσωπικό, ελάχιστο ελεύθερο χρόνο;

Μπορεί και να τον θυσίαζα, αλλά δεν είμαι τόσο σίγουρος. Ίσως κάποιες στιγμές να ήθελα να επιβληθεί το δικό μου. Είμαι εγωιστής κι αυτό είναι ένα από τα βασικά μου ελαττώματα. Επίσης, βλέπω συχνά να χρησιμοποιούν τα παιδιά ως άλλοθι για να φτιάξουν τις χαλασμένες σχέσεις τους. Δεν είναι το παιδί η σωστή λύση.

Και στην εγωιστική ατάκα «Εμένα ποιος θα με γηροκομήσει;» τι απαντάς;

Ουδείς! Δεν θέλω να με γηροκομήσει κανείς! Θα πάω σε ένα ωραίο γηροκομείο και ελπίζω ότι θα βρεθεί κανένας καλός Χριστιανός να μου δώσει τα φάρμακά μου μέχρι να φύγω και εγώ από αυτή τη ζωή. Άσε που πιστεύω ότι η πιο ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή ενός ανθρώπου είναι όταν αυτός πεθαίνει.

Γιατί;

Λυτρώνεται…