Χρήστος Χωμενίδης – Γωγώ Μπρέμπου: Πιασμένοι χέρι χέρι στο θέατρο!

Είναι ερωτευμένοι και δεν το κρύβουν πια. Ο λόγος για την Γωγώ Μπρέμπου και τον Χρήστο Χωμενίδη που είναι ζευγάρι εδώ και ενάμιση χρόνο και οι κοινές εμφανίσεις τους διαδέχονται η μια την άλλη. Οι δυο τους κρατούν πάντα χαμηλό προφίλ στη σχέση τους, αλλά τους τελευταίους μήνες φαίνεται πως δεν τους ενοχλούν πια τα φωτογραφικά φλας και τους βλέπουμε να πηγαίνουν χέρι χέρι ή αγκαλιασμένοι σε θεατρικές πρεμιέρες και μουσικές σκηνές.

Πριν λίγες μέρες ο Χρήστος Χωμενίδης βρέθηκε στο πλευρό της σύντροφό του στην πρεμιέρα της στο θέατρο (δες εδώ), ενώ τώρα τους είδαμε χέρι χέρι στην παράσταση “Τρεις αδελφές” του Τσέχωφ! Οι δυο τους μάλιστα, δεν δίστασαν να ποζάρουν αγκαλιά στους φωτογράφους, έχοντας ένα μεγάλο χαμόγελο ευτυχίας στα χείλη τους.

Λίγα λόγια για την παράσταση που παρακολούθησαν στο θέατρο Πορεία:

Ο Αντόν Τσέχωφ έγραψε τις Τρεις αδερφές -ένα έργο για την προσδοκία- το 1901, στο γύρισμα του 20ου αιώνα. Ο ίδιος ο συγγραφέας χαρακτηρίζει το έργο του «κωμωδία» και τους χαρακτήρες του «μπουφόνους», καθώς φέρνει κάθε έναν από αυτούς, κάθε τους ελπίδα, κάθε τους αγωνία, αντιμέτωπους με την πραγματικότητα, όπως αυτή σμιλεύεται αμείλικτα από τον χρόνο.

Τα τέσσερα παιδιά ενός μορφωμένου στρατιωτικού, οι τρεις κόρες του και ο μοναχογιός του, «ξεμένουν» μετά τον θάνατό του στον τόπο της τελευταίας του μετάθεσης, σε μια απομακρυσμένη και μονότονη πόλη της ρωσικής επαρχίας. Ο στενός πυρήνας της οικογένειας και των στρατιωτικών φίλων τους λειτουργεί ως μια «νησίδα πολιτισμού» για τα αδέλφια και διατηρεί ζωντανή την ελπίδα της επιστροφής στην ιδανική πόλη των παιδικών του χρόνων, τη Μόσχα. Ωστόσο, η μικρή, ιδιότυπη κοινότητά τους φυλλορροεί μέσα στον χρόνο και την πραγματικότητα συμπαρασύροντας κάθε προσδοκία.

Ο Δημήτρης Τάρλοου μας εξ-οικειώνει με το έργο με μια δραματουργία-έκπληξη, που αν και «μικραίνει» τις χιλιομετρικές αποστάσεις, τονίζει την απόσταση από τον εαυτό, από το μέλλον και το παρελθόν. Όπως σημειώνει και ο ίδιος: «Σ’ αυτή τη σπουδή για το πέρασμα του χρόνου οι χαρακτήρες βρίσκονται να ζουν την δικιά τους δυστοπία αναζητώντας την ουτοπία μιας Ιθάκης.»