Ζέφη Δημαδάμα: “Ένας πρώην υπουργός με παρενόχλησε σεξουαλικά μέσα σε ασανσέρ. Αιφνιδιάστηκα, τον έσπρωξα…”

Η Ζέφη Δημαδάμα, εκτός από αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου του Κινήματος Αλλαγής, είναι αντιπρόεδρος Γυναικών του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος και παράλληλα διδάσκουσα στο τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε στο ένθετο Secret της εφημερίδας Παραπολιτικά και την Σάσα Σταμάτη, η ίδια αποκάλυψε ότι έχει δεχθεί σεξουαλική παρενόχληση, μίλησε πρώτη φορά για την απώλεια που αντιμετώπισε κατά τον πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης της, πριν από μερικά χρόνια, ενώ σχολίασε με σκληρά λόγια τα όσα συνέβησαν πρόσφατα στο «Big Brother».

Γιατί αποφασίσατε να ξεσπάσετε δημόσια στα social media με αφορμή τις δηλώσεις του πρώην παίκτη του «Big Βrother» Αντώνη Αλεξανδρίδη περί βιασμού;
Η κατάσταση πλέον έχει φτάσει στο απροχώρητο. Κυκλοφορεί κάθε καρυδιάς καρύδι και, για χάρη ενός αιμοχαρούς τηλεοπτικού κοινού, καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και εξευτελίζει τις γυναίκες. Ο συγκεκριμένος παίκτης του «Big Brother» διατυμπάνιζε σε ζωντανή διαδικτυακή σύνδεση, με έπαρση, τη διάθεσή του ακόμα και να προβεί σε βιασμό (!) προκειμένου να ικανοποιήσει τις ορέξεις του. Δυστυχώς και στην καθημερινότητα παρακολουθούμε βιασμούς, δολοφονίες γυναικών και κοριτσιών από άνδρες, οι οποίοι δεν ανέχθηκαν την άρνηση. Το σεξ, ο έρωτας απαιτεί συναίνεση και από τις δύο πλευρές. Οπως απάντηση είναι το «ναι, θέλω», έτσι απάντηση είναι και το «όχι, δεν θέλω» στη διάθεση καθενός και καθεμιάς για επαφή. Δεν θα επιτρέψουμε να γυρίσουμε πίσω σε μαύρες εποχές έπειτα από τόσους αγώνες γυναικών και ανδρών.

Έχετε έναν γιο 16 ετών. Αν σας έλεγε να πάει στο «Big Brother», τι θα του απαντούσατε;
Ο γιος μου είναι ένα ανεξάρτητο παιδί, που αποφασίζει ο ίδιος για τις επιλογές του και έχει τη δική του πυξίδα. Αν μπορούσα να τον συμβουλέψω, θα τον αποθάρρυνα από το να εκθέσει τη ζωή του, την καθημερινότητά του προς τέρψη «λαίμαργων» θεατών. Η ζωή δεν είναι το «Big Brother» ή ανάλογα τηλεπαιχνίδια έκθεσης και στείρου ανταγωνισμού. Αν και είμαι σίγουρη ότι το δικό του «θέλω» θα ήταν να συμμετέχει σε ένα διαστημικό ταξίδι…

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής σας και πώς τη διαχειριστήκατε;
Θα μιλήσω πρώτη φορά για την απώλεια που αντιμετώπισα κατά τον πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης μου, πριν από μερικά χρόνια. Η ξαφνική, χωρίς καμιά προειδοποίηση ή διαπιστωμένο πρόβλημα, απώλεια ενός εμβρύου πέντε μηνών χαράχθηκε βαθιά μέσα μου. Αν και είχα την αμέριστη στήριξη της οικογένειάς μου, χρειάστηκα υποστήριξη από ψυχολόγο για τη διαχείριση του πένθους. Επειδή ήταν μια απώλεια που βίωσα σιωπηλά, θέλω να υπογραμμίσω τον αρνητικό ρόλο των αδιάκριτων και επίμονων ερωτήσεων σχετικά με τις προσωπικές μας επιλογές, στην προκειμένη περίπτωση την απόκτηση ενός δεύτερου παιδιού. Θέλω πραγματικά να δηλώσω απροκάλυπτα ότι όλοι και όλες πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, καθώς ποτέ δεν γνωρίζουμε τι προβλήματα βιώνει καθεμιά ή καθένας στη ζωή του. Ακόμα και το πραγματικό ενδιαφέρον πρέπει να χαρακτηρίζεται από μεγάλη διακριτικότητα.

Έχετε δεχθεί σεξουαλική παρενόχληση στη δουλειά σας;
Ναι, έχω δεχθεί σεξουαλική παρενόχληση και ήταν μια κάκιστη εμπειρία. Θα μιλήσω έξω από τα δόντια, γιατί νομίζω ότι πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και να μην τα στρογγυλεύουμε. Περίπου μία δεκαετία πριν, στα πρώτα βήματά μου στην πολιτική, πρώην υπουργός του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, καθώς ανεβαίναμε μαζί να επισκεφθούμε το πολιτικό γραφείο συναδέλφου για μια κομματική συνάντηση, θεώρησε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να εκφράσει επιθετικά την ερωτική του διάθεση, παρενοχλώντας με στο ασανσέρ! Αιφνιδιάστηκα πραγματικά, αντέδρασα, τον έσπρωξα, βγήκα από το ασανσέρ και ανέβηκα τρέχοντας με τα πόδια…

Είναι ξεκάθαρο ότι η σεξουαλική παρενόχληση δεν αφορά μόνο τον χώρο της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ ή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά, δυστυχώς, γενιές ανδρών που ανατράφηκαν θεωρώντας ότι, αν θέλουν αυτοί, πρέπει να θέλουν και αυτές.
Θα με ρωτήσετε γιατί δεν το κατήγγειλα τότε. Δεν το κατήγγειλα γιατί φοβήθηκα, γιατί τρόμαξα. Τώρα το λέω, γιατί πρέπει να ενθαρρύνουμε τα θύματα να μιλούν ανοιχτά και να προχωρούν σε καταγγελίες. Φτάνει πια.