Η Ζέτα Μακρυπούλια επέστρεψε στα τηλεοπτικά της καθήκοντα, καθώς εχθές έκανε πρεμιέρα με το ΡΟΥΚ ΖΟΥΚ! Όμως, η αγαπημένη παρουσιάστρια και ταλαντούχα ηθοποιός επιστρέφει και στα… βραδινά show. Η Ζέτα θα βρίσκεται στο τιμόνι του νέου μουσικού talent show “The Final Four” στον ΑΝΤ1, στην κριτική επιτροπή του οποίου μάλιστα θα βρίσκεται και ο σύντροφός της, Μιχάλης Χατζηγιάννης. Λίγο μετά την ολοκλήρωση της καλοκαιρινής της περιοδείας και σε ένα διάλειμμα από τα γυρίσματα, η Ζέτα Μακρυπούλια άνοιξε την καρδιά της στο περιοδικό Gala και στην Αφροδίτη Γραμμέλη… Η γοητευτική ηθοποιός μίλησε για το bullying, για τους συμβιβασμούς που έχει κάνει στη ζωή της αλλά και για την περίεργη σχέση που έχει με τον χρόνο.
Εκτιμάτε την επικοινωνία, αλλά αποφεύγετε την έκθεση. Θέλετε να προστατευτείτε ή βαριέστε; Η πραγματική Ζέτα είναι πολύ διαφορετική απ’ αυτό που βλέπουμε;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είμαι σ’ αυτό τον χώρο από 13 ετών, έχω δώσει δεκάδες συνεντεύξεις και έχω μάθε πολλά γι΄αυτές. Πολλές φορές για άλλο λόγο δίνουμε συνέντευξη εμείς και για άλλο λόγο μας ζητούν οι άλλοι. Οι λόγοι μπορεί να είναι για να προωθήσουμε μια δουλειά, γιατί μας δεσμεύουν τα συμβόλαιά μας, για να κρατήσουμε ισορροπίες ή επειδή έχουμε δημιουργήσει προσωπικές σχέσεις με κάποιους ανθρώπους των media. Είχα την ατυχία να δώσω συνεντεύξεις σε ανθρώπους που ήθελαν να εκμαιεύσουν πληροφορίες για προσωπικά ζητήματα, θεωρώντας πως αυτά πουλάνε. Και έτσι δημιουργήθηκε για καιρό μια αλυσίδα δημοσιευμάτων που με αφορούσε και – ναι – δεν είχε καμιά σχέση με αυτό που είναι η πραγματική Ζέτα. Επίσης, η διαδικασία των συχνών εμφανίσεων και συνεντεύξεων με πίεζε, δεν μου έδινε καμιά χαρά, αφού ένιωθα ότι επαναλαμβανόμουν. Ίσως κάποιες φορές βαριόμουν κιόλας. Και επειδή μεγαλώνοντας δεν θέλω πια να καταπιέζομαι, έβαλα όρια. Είναι μέρος της δουλειάς μου, το ξέρω, αλλά δεν είναι αυτή η δουλειά μου.
Έχετε δεχτεί ποτέ bullying; Ή έστω νιώσατε ότι – σε αντίθεση με άλλους συναδέρφους σας – χρειάστηκε να προσπαθήσετε περισσότερο για να αποδείξετε ότι αξίζετε;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ναι, έχω δεχτεί bullying, και έχω νιώσει ότι πρέπει να καταβάλλω διπλάσια προσπάθεια από κάποιον άλλο συνάδερφο για να αποδείξω τι είμαι και τι μπορώ να κάνω σ’ αυτό τον χώρο. Οι περισσότεροι μεγαλώνουμε και κάνουμε πράγματα για να γινόμαστε αποδεκτοί από τους άλλους, όμως, αυτό είναι μια παγίδα στην οποία πέφτουμε. Προσπαθώ να κάνω πράγματα για μένα που μου κάνουν καλό. Κι όπως έχω δει, μόνο έτσι εναρμονίζεται το κοινό μαζί σου και συμπορεύεται.
Έχετε αναγκαστεί να κάνετε συμβιβασμούς στη μέχρι τώρα πορεία σας;
Πολλούς… άπειρους συμβιβασμούς. Να είμαι το “καλό παιδί” όπως το εννοεί ο καθένας, να μη δημιουργώ εντάσεις, να καταπιέζω τα συναισθήματά μου, να κάνω τα στραβά μάτια σε αδικίες στη δουλειά, να πιέζω τον εαυτό μου, διαρκώς να προσπαθώ και να μην είναι αρκετό. Δεν ξέρω που να πρωτοσταθώ, είναι τόσο πολλά. Και έχω συμβιβαστεί σε όλους τους τομείς της ζωής μου, τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά.
Αυτό έχει να κάνει και με την εμφάνισή σας; Η όμορφη εξωτερική εικόνα τελικά λειτουργεί ως πλεονέκτημα ή ως δέσμευση;
Για μένα η ομορφιά δεν ήταν ποτέ λάβαρο ή κλειδί που θα μου άνοιγε πόρτες, δεν την αντιμετώπισα έτσι, δεν θεωρούσα πως είναι ένα κεκτημένο, ούτε στάθηκα σ΄αυτό. Δεν κινήθηκα με την αυτοπεποίθηση της “όμορφης” ούτε στα προσωπικά μου ούτε στα επαγγελματικά μου. Και να σας πω την αλήθεια, θα ήταν πιο ξεκούραστο για μένα αν είχα έστω και λίγη από την αυτοπεποίθηση της “όμορφης”. Αυτό που λέτε έχει να κάνει με το πώς με βλέπουν οι άλλοι. Η δική μου πραγματικότητα δεν είναι αυτή. Εσείς μπορεί να θεωρείτε πως είμαι όμορφη – και σας ευχαριστώ – ή πως όλα ήταν εύκολα στη διαδρομή, η πραγματικότητα μου όμως είναι πολύ διαφορετική.
Πώς αντιμετωπίζετε τον χρόνο που περνάει; Έχετε συμφιλιωθεί ή μονομαχείτε;
Με τον χρόνο δεν έχω καταφέρει να έχω μια καλή σχέση. Δεν έχω καταλάβει πως περνά, τον θεωρώ δεδομένο και πάντα πιστεύω ότι έχω μπροστά μου… αρκετό. Από την άλλη, μου αρέσει που μεγαλώνω, κυρίως λόγω της ωριμότητας που έχω αποκτήσει. Επίσης, η σχέση που δημιουργώ με τον εαυτό μου γίνεται ολοένα καλύτερη σε σχέση με το παρελθόν – κι αυτό είναι στα “συν”.
Υπήρξε κάποιο σημείο στη ζωή σας τόσο καθοριστικό που άλλαξε τα πάντα και πώς;
Πρώτα απ’ όλα τις αλλαγές τις τρέμω, κι αυτό ίσως είναι ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματά μου. Μπορεί να μη φαίνεται από τις επαγγελματικές μου επιλογές, όμως, έτσι είναι. Επειδή δουλεύω πολύ με τον εαυτό μου χρόνια τώρα, έχω μάθει πως μόνο η αλλαγή σε κάνει να νιώθεις ζωντανός και ενεργός. Λένε ότι η μεγάλη αλλαγή, αν δεν μπορέσεις να την προκαλέσεις ομαλά μόνος σου, έρχεται συνήθως μέσα από κάτι τραγικό ή μια εσωτερική ανάγκη που σου λέει “δεν πάει άλλο, έπιασες πάτο”. Σήμερα είμαι σε μια φάση που θα ήθελα να αλλάξω πολλά πράγματα. Παλιά καταπίεζα τις εσωτερικές μου ανάγκες, τώρα όμως προσπαθώ να τις ακούω, δεν είναι εύκολο, όμως, θέλει κόπο.
Περισσότερα στο περιοδικό Gala!
Φωτογραφίες: Νίκος Ζήκος
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ