Η έννοια της αποδοχής τόσο του εαυτού, όσο και των γύρω, αποτελεί μια αξία την οποία το άτομο “παλεύει” να κατακτήσει. Γι’ αυτό και συνήθως συνδέεται με την αίσθηση της ισορροπίας. Πόσο δύσκολο, όμως, είναι τελικά να διδαχθεί ένα παιδί την αποδοχή και κυρίως πόσο “ανοιχτός” είναι καταρχήν ο γονιός απέναντι σε αυτή την έννοια, προκειμένου να μεταδώσει αυτή την στάση ζωής στα παιδιά του; Ο Philippe Hannetelle, εισηγητής του σεμιναρίου “Καθρέφτης του Σώματος”, εξηγεί τι είναι η αποδοχή και πώς μπορεί να αποτελέσει το πρώτο βήμα προς την ισορροπία:
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η αποδοχή αποτελεί τη βάση για την υγεία μας, είτε πρόκειται για το σώμα μας, είτε για την ψυχή μας. Είναι το κλειδί για να λύσουμε ένα πρόβλημα, αλλά και για να προχωρήσουμε και να κατανοήσουμε την ίδια μας την ύπαρξη. Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι να αποδεχτούμε τον εαυτό μας ολοκληρωτικά. Σ’ αυτό το σημείο να ξεκαθαρίσουμε πως η αποδοχή δεν έχει καμιά σχέση με την υποταγή. Αντίθετα, αφορά στο να αποδεχτούμε συναισθηματικά οποιαδήποτε κατάσταση και μετά να αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι σχετικά με αυτή. Έτσι, ενεργούμε με μια αίσθηση ελευθερίας, παρά ελέγχου.
Όταν μια κατάσταση μας φαίνεται δύσκολη, όσο περισσότερο αντιστεκόμαστε τόσο αυξάνει ο πόνος που νιώθουμε. Πρέπει να αποδεχόμαστε τις αλλαγές που συμβαίνουν στη ζωή μας. Κι επίσης, πρέπει να αποδεχόμαστε, ότι οι άνθρωποι που είναι δίπλα μας κάνουν τις δικές τους επιλογές, προκειμένου να χαράξουν τη δική τους πορεία. Όταν κάποιος προσκολλάται στην επίκριση, τότε το συναίσθημα δεν είναι ωραίο. Ο βαθμός των δυσάρεστων συναισθημάτων που νιώθουμε, δείχνει και το κατά πόσο είμαστε αγκιστρωμένοι στα επικριτικά σχόλια που κάνουμε στους άλλους αλλά και συχνά στον ίδιο μας τον εαυτό.
Αισθανόμαστε πολύ καλύτερα όταν λειτουργούμε με γνώμονα την αποδοχή και όταν παίρνουμε τη συνειδητή απόφαση να δρούμε σύμφωνα μ’ αυτή την λογική. Όταν το καταφέρουμε, τότε πραγματικά θα βιώσουμε μια θαυμαστή αλλαγή, βλέποντας παράλληλα και τις αντιλήψεις μας ν’ αλλάζουν. Η αποδοχή σχετίζεται με το άνοιγμα της καρδιά μας, την αποδοχή της δικής μας ατομικότητας αλλά και της ατομικότητας των άλλων. Είναι συνειδητή επιλογή το να επικεντρωθούμε στην αποδοχή. Αυτή είναι η αληθινή αγάπη. Το να αγαπάμε τους άλλους και να θέλουμε να τους δούμε ευτυχισμένους με τον τρόπο που εκείνοι επιλέγουν να είναι. Η προσκόλληση ή η εξάρτηση φέρνει δυστυχία. Το μονοπάτι της μη προσκόλλησης είναι αυτό που φέρνει την ευτυχία. Η αγάπη είναι αποδοχή.
Είμαστε ικανοί για απεριόριστη αποδοχή. Είμαστε ικανοί για αποδοχή και αγάπη για οποιοδήποτε ον, αλλά και για όλα τα όντα. Μπορούμε να αγαπάμε τους πάντες, ακόμη κι αν αυτοί έχουν επιλέξει να μην μας αγαπούν. Είναι πάντα δική μας επιλογή η απόφαση να αγαπάμε ή όχι. Η αποδοχή σχετίζεται με το να αποδεχόμαστε κάποιον όπως ακριβώς είναι, έχοντας την αίσθηση της “συμπερίληψης”. Υπάρχει ακόμα το Εγώ και το Εσύ, αλλά χωρίς να υπάρχει κανένα εμπόδιο ανάμεσά τους.
Αυτή η ελευθερία που πηγάζει από την αποδοχή, μας κάνει να βλέπουμε την ζωή, τον εαυτό μας και τους γύρω μας διαφορετικά, φέρνοντας ισορροπία τόσο στην ψυχική, όσο και τη σωματική μας υγεία. Άλλωστε, τα δύο τελευταία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Όταν η ψυχή πάσχει, συνήθως και το σώμα ακολουθεί. Και αντίστροφα.
Ο Philippe Hannetelle είναι ο εισηγητής του σεμιναρίου “Ο Καθρέφτης του Σώματος”, το οποίο πραγματοποιείται σε όλο τον κόσμο και βασίζεται στη μέθοδο που ανέπτυξε ο Martin Brofman και συνδυάζει την δυτική ψυχολογία με την ανατολική φιλοσοφία και τον διαλογισμό. Το επόμενο πενθήμερο σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί 21-25 Μαρτίου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
