Οι γονείς πολλές φορές παραμελούν την συναισθηματική ανάγκη του παιδιού και δείχνουν ενδιαφέρον για το σχολείο, αλλά και για τις σχέσεις του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η ψυχολόγος Ιφιγένεια Λαμπροπούλου σου δίνει τις σωστές ερωτήσεις που πρέπει να κάνει ένας γονιός στο παιδί του!
Ερωτήσεις που καλείται ένα παιδί από την ηλικία που θα μιλήσει έως την ενηλικίωσή του και ακόμα πιο μετά να απαντήσει κατ’ εξακολούθηση σε συγγενείς, γνωστούς και φίλους…
Ηλικία 2-3χρονών έως 5-6:
“Ποιόν αγαπάς ποιο πολύ; Τη μαμά ή τον μπαμπά;”
Μετά ξεκινάει το δημοτικό οπότε η ερώτηση αλλάζει σε:
“Όταν μεγαλώσεις θέλεις να γίνεις σαν τον μπαμπά ή σαν τη μαμά;”
Ερώτηση 9 έως 11-12 χρονών:
”Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;”
Ερώτηση 13-14 χρονών:
”Έχεις αποφασίσει τι θα δηλώσεις στις πανελλήνιες;”
Ερώτηση 15-17 χρονών:
“Πώς πάει το διάβασμα για τις πανελλήνιες; θα περάσεις; Πώς το βλέπεις;”
Περνάει στο πανεπιστήμιο ή ακολουθεί κάποια ιδιωτική μεταλυκειακή εκπαίδευση και η ερώτηση αλλάζει:
“Καμιά σχέση; Κανένα φλέρτ έχεις;”
Τελειώνει τις σπουδές (και ειδίκευση) και η επόμενη ερώτηση είναι:
“Πότε με το καλό θα παντρευτείς;”…άντε και βρίσκει τον άνθρωπο με τον οποίο αποφασίζουν να ενωθούν με τα ιερά δεσμά του γάμου.
Και μετά η ερώτηση…
“Πότε θα κάνετε ένα παιδάκι;”….και έρχεται στη ζωή τους και το μωράκι.
Επόμενη ερώτηση…
“Μα πότε θα κάνετε δεύτερο παιδάκι να έχει παρέα να παίζει το πρώτο;”…και κάνουν και το δεύτερο.
Και μετά η ερώτηση γίνεται αναρώτηση στους ίδιους χρόνιους ερωτηθέντες
“Μα γιατί;”
Οι σωστές ερωτήσεις που θα έπρεπε να κάνεις!
Σε όλη αυτή την ξέφρενη πορεία εξέλιξης, ανάπτυξης, χτισίματος της προσωπικότητας, εδραίωσης της λογικής και των συναισθημάτων σε μία ισορροπημένη βάση, στην αυτονόμηση, στην κοινωνικοποίηση, στην άρτια και αποδεκτή αλληλεπίδραση ενός ατόμου με τους γύρω του και πάει λέγοντας …..κανείς δεν ρώτησε “Είσαι ευτυχισμένος/η στο τώρα;”
Δεν ρώτησε κανείς το 3χρονο, 4χρονο: “Είσαι χαρούμενο;”
Δεν ρώτησε κανείς το 5χρονο, 6χρονο “Νιώθεις ότι σε αγαπούν;”
Δεν ρώτησε κανείς το 8χρονο: “Τι ονειρεύεσαι;”
Δεν ρώτησε κανείς το 13χρονο: “Φοβάσαι το τώρα και το μετά;”
Δεν ρώτησε κανείς το 15χρονο: “Ξέρεις τι θέλεις για σένα;”
Δεν ρώτησε κανείς τον έφηβο: “Ανησυχείς για το αβέβαιο μέλλον που έχτισαν άλλοι για σένα;”
Δεν ρώτησαν τον νέο: “Είναι η ζωή σου όπως την ονειρεύτηκες;”
Προσοχή! Συναισθηματική αγωγή…
Η προσωπική ανάπτυξη, η αυτογνωσία, η συναισθηματική ωρίμαση, η πνευματική και ψυχική ισορροπία του κάθε ατόμου, είναι πολύ πιο σημαντικοί στόχοι που πρέπει να κατακτήσει στην πορεία της ζωής του για μια ζωή που θα τον ικανοποιεί, που θα νιώθει χαρούμενος, επιτυχημένος.
Η μόρφωση μόνο, η επαγγελματική επιτυχία μόνο, η δημιουργία οικογένειας έτσι απλά, δεν μπορούν να δώσουν ολοκλήρωση στην ψυχή όταν η ψυχή νιώθει άδεια, μοναξιά, ένα αίσθημα κενού.
Αυτό που επιβάλλεται να δουλεύεται από πολύ νωρίς ηλικιακά, είναι η συναισθηματική αγωγή ώστε να μπορεί μεγαλώνοντας ο καθένας να μάθει να αγαπά των εαυτό του, να νιώθει πληρότητα, να αποζητά ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις, να μπορεί να εκφράζει με λόγο το συναίσθημά του, να μπορεί να διαχειρίζεται τις δυσκολίες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ