Η φοβία για τις βελόνες σίγουρα δεν είναι και τόσο ασυνήθιστη ούτε και παράξενη. Μπορεί να είναι ο μόνος τρόπος για να μας πάρουν αίμα ή να μας δώσουν κάποιο ευεργετικό φάρμακο για την υγεία μας όμως στη θέα τους και μόνο πολλοί άνθρωποι δεν έχουν και τις καλύτερες αντιδράσεις.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μια γυναίκα με φοβία στις βελόνες που θέλει να μείνει έγκυος καλό είναι να «δουλέψει» πάνω στην καταπολέμηση των φόβων της πριν μείνει έγκυος και αυτό γιατί οι φοβίες προκαλούν έντονο άγχος που δεν είναι ό,τι καλύτερο για τη μητέρα και το έμβρυο. Αν όμως το χαρμόσυνο νέο σε πρόλαβε τότε θα πρέπει να πολεμήσεις διπλά για να ελέγξεις το φόβο σου θέτοντας στον εαυτό σου κρίσιμα ερωτήματα όπως: «Αξίζει να μην κάνω την τάδε εξέταση που θα είναι σημαντική για την υγεία του εμβρύου επειδή φοβάμαι; Αντέχω τόσο τον πόνο ώστε να μην δεχτώ μια αναλγητική ένεση στον τοκετό;» κ.ά.
Ακόμη και σε μια υγιή εγκυμοσύνη τουλάχιστον μια φορά στους 9 μήνες θα χρειαστεί να κάνεις κάποια εξέταση αίματος ώστε ο γιατρός σου να ελέγξει στοιχειώδη πράγματα όπως το ρέζους, ο αιματοκρίτης, τα αντισώματά σας σε κάποιες ασθένειες κ.ά. Μια διαδικασία εκλογίκευσης του φόβου σου μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά ώστε να προσπαθήσεις να τον ξεπεράσεις έστω μέχρι να γεννήσεις.
Πρώτο βήμα: σωστός γιατρός
Ένας ασθενής με φοβία στις βελόνες είναι ένας ασθενής με ειδικές ανάγκες και άρα χρήζει ειδικής περίθαλψης και αντιμετώπισης, πολλώ δε μάλλον όταν πρόκειται για μια εγκυμονούσα.
Ο γιατρός οφείλει να είναι υπομονετικός και κατάλληλα εκπαιδευμένος να αντιμετωπίζει τέτοιες φοβίες και να βρίσκει-όπου είναι δυνατόν-εναλλακτικούς τρόπους ώστε να παρακάμπτει τη χρήση βελόνας. Κυρίως όμως πρέπει να είναι προετοιμασμένος να χειριστεί με κατάλληλο τρόπο τόσο την ψυχολογία του ασθενή όσο και την ιδιαιτερότητα μιας εγκυμοσύνης χωρίς να υποτιμήσει ή να υποβαθμίσει τα συναισθήματα του ασθενή του.
Γι’ αυτό και στην περίπτωση που αντιμετωπίζεις μια φοβία όπως αυτή για τις βελόνες είναι πολύ σημαντικό να τη μοιραστείς με εξαρχής με το γιατρό σου και να βρεις μαζί τρόπους για να τα βγάλεις πέρα.
Ένας ευαίσθητος, συνεργάσιμος και πάνω απ’ όλα υπομονετικός γιατρός είναι ο καταλληλότερος για να μπορέσει να κατανοήσει την κατάστασή σου και φυσικά να σε βοηθήσει.
Πώς να αντιμετωπίσεις το φόβο σου
Ανάλογα με το πόσο μικρή ή μεγάλη είναι η φοβία σου για τις βελόνες υπάρχουν κάποιοι τρόποι που μπορούν να κάνουν το πρόβλημα μικρότερο όταν βρεθείς στη δύσκολη θέση να σου πάρουν αίμα ή να χρειαστεί να σε «τρυπήσουν»:
1.Αναζήτησε το κατάλληλο ιατρικό προσωπικό και βεβαιώσου ότι κάθε φορά είναι ενημερωμένο για το πρόβλημά σου. Το ιατρικό προσωπικό των μικροβιολογικών εργαστηρίων οφείλει να είναι εκπαιδευμένο ώστε σε περιπτώσεις όπως η δική σου να μπορεί με τον τρόπο του να σου πάρει αίμα ή να σου κάνει κάποιο εμβόλιο χωρίς να σε ταλαιπωρήσει. Ρώτησε το γιατρό σου ώστε να σου συστήσει κάποιο τέτοιο εργαστήριο.
2. Εξασκήσου στις αναπνοές. Κάθε φοβία προκαλεί άγχος με συνεπακόλουθα τον πανικό και τη δυσκολία στις αναπνοές. Είναι σημαντικό λοιπόν τη στιγμή που θα αντιμετωπίσεις τη βελόνα να παιρνεις βαθιές, ήρεμες και σταθερές ανάσες για να ελέγχεις τον εαυτό σου.
3. Μην κοιτάς τη βελόνα. Αυτή είναι μια τεχνική που σε κάποιους ανθρώπους πιάνει. Μπορείς να γυρίσεις το κεφάλι σου από την άλλη ή να κλείσεις τα μάτια μέχρι το πέρας της διαδικασίας.
4. Απασχόλησε τον εαυτό σου. Υπάρχει κάτι που σε ηρεμεί και μπορείς να το έχεις μαζί σου; Κάνε το. Κάποιοι άνθρωποι χαλαρώνουν με την κουβέντα, άλλοι με τη μουσική ή κάποιο αγαπημένο τους αντικείμενο. Εξήγησε την κατάσταση στο γιατρό σου και κάνε χρήση οποιουδήποτε πράγματος ή τεχνικής σε βοηθά.
5. Προσπάθησε να παραμείνεις ακίνητη. Είναι πιο εύκολο για εκείνον που κρατάει τη βελόνα να βρει το στόχο του εύκολα και γρήγορα ώστε να μην σε ταλαιπωρήσει όταν έστω προσπαθήσεις να παραμείνεις ακίνητη.
6. Η καλύτερη συμβουλή είναι να αναζητήσεις τη βοήθεια ενός ψυχοθεραπευτή που θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις σταδιακά τη φοβία σου μέσα από συνεδρίες και κατάλληλη καθοδήγηση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ